ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 36

LXX	JERUSALEM
1 του δαυιδ μη παραζηλου εν πονηρευομενοις μηδε ζηλου τους ποιουντας την ανομιαν	1 Du maître de chant. Du serviteur de Yahvé. De David.
2 οτι ωσει χορτος ταχυ αποξηρανθησονται και ωσει λαχανα χλοης ταχυ αποπεσουνται	2 C'est un oracle pour l'impie que le péché au fond de son coeur; point de crainte de Dieu devant sesyeux.
3 ελπισον επι κυριον και ποιει χρηστοτητα και κατασκηνου την γην και ποιμανθηση επι τω πλουτω αυτης	3 Il se voit d'un oeil trop flatteur pour découvrir et détester son tort;
4 κατατρυφησον του κυριου και δωσει σοι τα αιτηματα της καρδιας σου	4 les paroles de sa bouche: fraude et méfait! c'est fini d'être un sage. En fait de bien
5 αποκαλυψον προς κυριον την οδον σου και ελπισον επ' αυτον και αυτος ποιησει	5 il rumine le méfait jusque sur sa couche; ils s'obstine dans la voie qui n'est pas bonne, la mauvaise,il n'en démord pas.
6 και εξοισει ως φως την δικαιοσυνην σου και το κριμα σου ως μεσημβριαν	6 Yahvé, dans les cieux ton amour, jusqu'aux nues, ta vérité;
7 υποταγηθι τω κυριω και ικετευσον αυτον μη παραζηλου εν τω κατευοδουμενω εν τη οδω αυτου εν ανθρωπω ποιουντι παρανομιας	7 ta justice, comme les montagnes de Dieu, tes jugements, le grand abîme. L'homme et le bétail, tules secours, Yahvé,
8 παυσαι απο οργης και εγκαταλιπε θυμον μη παραζηλου ωστε πονηρευεσθαι	8 qu'il est précieux, ton amour, ô Dieu! Ainsi, les fils d'Adam: à l'ombre de tes ailes ils ont abri.
9 οτι οι πονηρευομενοι εξολεθρευθησονται οι δε υπομενοντες τον κυριον αυτοι κληρονομησουσιν γην	9 Ils s'enivrent de la graisse de ta maison, au torrent de tes délices tu les abreuves;
10 και ετι ολιγον και ου μη υπαρξη ο αμαρτωλος και ζητησεις τον τοπον αυτου και ου μη ευρης	10 en toi est la source de vie, par ta lumière nous voyons la lumière.
11 οι δε πραεις κληρονομησουσιν γην και κατατρυφησουσιν επι πληθει ειρηνης	11 Garde ton amour à ceux qui te connaissent, et ta justice aux coeurs droits.
12 παρατηρησεται ο αμαρτωλος τον δικαιον και βρυξει επ' αυτον τους οδοντας αυτου	12 Que le pied des superbes ne m'atteigne, que la main des impies ne me chasse!
13 ο δε κυριος εκγελασεται αυτον οτι προβλεπει οτι ηξει η ημερα αυτου	13 Les voilà tombés, les malfaisants, abattus sans pouvoir se relever.
14 ρομφαιαν εσπασαντο οι αμαρτωλοι ενετειναν τοξον αυτων του καταβαλειν πτωχον και πενητα του σφαξαι τους ευθεις τη καρδια
15 η ρομφαια αυτων εισελθοι εις την καρδιαν αυτων και τα τοξα αυτων συντριβειησαν
16 κρεισσον ολιγον τω δικαιω υπερ πλουτον αμαρτωλων πολυν
17 οτι βραχιονες αμαρτωλων συντριβησονται υποστηριζει δε τους δικαιους κυριος
18 γινωσκει κυριος τας οδους των αμωμων και η κληρονομια αυτων εις τον αιωνα εσται
19 ου καταισχυνθησονται εν καιρω πονηρω και εν ημεραις λιμου χορτασθησονται
20 οτι οι αμαρτωλοι απολουνται οι δε εχθροι του κυριου αμα τω δοξασθηναι αυτους και υψωθηναι εκλιποντες ωσει καπνος εξελιπον
21 δανειζεται ο αμαρτωλος και ουκ αποτεισει ο δε δικαιος οικτιρει και διδοι
22 οτι οι ευλογουντες αυτον κληρονομησουσι γην οι δε καταρωμενοι αυτον εξολεθρευθησονται
23 παρα κυριου τα διαβηματα ανθρωπου κατευθυνεται και την οδον αυτου θελησει
24 οταν πεση ου καταραχθησεται οτι κυριος αντιστηριζει χειρα αυτου
25 νεωτερος εγενομην και γαρ εγηρασα και ουκ ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτους
26 ολην την ημεραν ελεα και δανειζει και το σπερμα αυτου εις ευλογιαν εσται
27 εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον και κατασκηνου εις αιωνα αιωνος
28 οτι κυριος αγαπα κρισιν και ουκ εγκαταλειψει τους οσιους αυτου εις τον αιωνα φυλαχθησονται ανομοι δε εκδιωχθησονται και σπερμα ασεβων εξολεθρευθησεται
29 δικαιοι δε κληρονομησουσι γην και κατασκηνωσουσιν εις αιωνα αιωνος επ' αυτης
30 στομα δικαιου μελετησει σοφιαν και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν
31 ο νομος του θεου αυτου εν καρδια αυτου και ουχ υποσκελισθησεται τα διαβηματα αυτου
32 κατανοει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει του θανατωσαι αυτον
33 ο δε κυριος ου μη εγκαταλιπη αυτον εις τας χειρας αυτου ουδε μη καταδικασηται αυτον οταν κρινηται αυτω
34 υπομεινον τον κυριον και φυλαξον την οδον αυτου και υψωσει σε του κατακληρονομησαι γην εν τω εξολεθρευεσθαι αμαρτωλους οψη
35 ειδον ασεβη υπερυψουμενον και επαιρομενον ως τας κεδρους του λιβανου
36 και παρηλθον και ιδου ουκ ην και εζητησα αυτον και ουχ ευρεθη ο τοπος αυτου
37 φυλασσε ακακιαν και ιδε ευθυτητα οτι εστιν εγκαταλειμμα ανθρωπω ειρηνικω
38 οι δε παρανομοι εξολεθρευθησονται επι το αυτο τα εγκαταλειμματα των ασεβων εξολεθρευθησονται
39 σωτηρια δε των δικαιων παρα κυριου και υπερασπιστης αυτων εστιν εν καιρω θλιψεως
40 και βοηθησει αυτοις κυριος και ρυσεται αυτους και εξελειται αυτους εξ αμαρτωλων και σωσει αυτους οτι ηλπισαν επ' αυτον