ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 118

LXX	VULGATA
1 αλληλουια α# αλφ μακαριοι οι αμωμοι εν οδω οι πορευομενοι εν νομω κυριου	1 Alleluja. (Aleph)Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
2 μακαριοι οι εξερευνωντες τα μαρτυρια αυτου εν ολη καρδια εκζητησουσιν αυτον	2 Beati qui scrutantur testimonia ejus ; in toto corde exquirunt eum.
3 ου γαρ οι εργαζομενοι την ανομιαν εν ταις οδοις αυτου επορευθησαν	3 Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
4 συ ενετειλω τας εντολας σου φυλαξασθαι σφοδρα	4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 οφελον κατευθυνθειησαν αι οδοι μου του φυλαξασθαι τα δικαιωματα σου	5 Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
6 τοτε ου μη επαισχυνθω εν τω με επιβλεπειν επι πασας τας εντολας σου	6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 εξομολογησομαι σοι κυριε εν ευθυτητι καρδιας εν τω μεμαθηκεναι με τα κριματα της δικαιοσυνης σου	7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
8 τα δικαιωματα σου φυλαξω μη με εγκαταλιπης εως σφοδρα	8 Justificationes tuas custodiam ; non me derelinquas usquequaque.
9 β# βηθ εν τινι κατορθωσει ο νεωτερος την οδον αυτου εν τω φυλασσεσθαι τους λογους σου	9 (Beth)In quo corrigit adolescentior viam suam ? in custodiendo sermones tuos.
10 εν ολη καρδια μου εξεζητησα σε μη απωση με απο των εντολων σου	10 In toto corde meo exquisivi te ; ne repellas me a mandatis tuis.
11 εν τη καρδια μου εκρυψα τα λογια σου οπως αν μη αμαρτω σοι	11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
12 ευλογητος ει κυριε διδαξον με τα δικαιωματα σου	12 Benedictus es, Domine ; doce me justificationes tuas.
13 εν τοις χειλεσιν μου εξηγγειλα παντα τα κριματα του στοματος σου	13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
14 εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω	14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 εν ταις εντολαις σου αδολεσχησω και κατανοησω τας οδους σου	15 In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
16 εν τοις δικαιωμασιν σου μελετησω ουκ επιλησομαι των λογων σου	16 In justificationibus tuis meditabor : non obliviscar sermones tuos.
17 γ# γιμαλ ανταποδος τω δουλω σου ζησομαι και φυλαξω τους λογους σου	17 (Ghimel)Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18 αποκαλυψον τους οφθαλμους μου και κατανοησω τα θαυμασια σου εκ του νομου σου	18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19 παροικος εγω ειμι εν τη γη μη αποκρυψης απ' εμου τας εντολας σου	19 Incola ego sum in terra : non abscondas a me mandata tua.
20 επεποθησεν η ψυχη μου του επιθυμησαι τα κριματα σου εν παντι καιρω	20 Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21 επετιμησας υπερηφανοις επικαταρατοι οι εκκλινοντες απο των εντολων σου	21 Increpasti superbos ; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 περιελε απ' εμου ονειδος και εξουδενωσιν οτι τα μαρτυρια σου εξεζητησα	22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23 και γαρ εκαθισαν αρχοντες και κατ' εμου κατελαλουν ο δε δουλος σου ηδολεσχει εν τοις δικαιωμασιν σου	23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur ; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24 και γαρ τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν και αι συμβουλιαι μου τα δικαιωματα σου	24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
25 δ# δελθ εκολληθη τω εδαφει η ψυχη μου ζησον με κατα τον λογον σου	25 (Daleth)Adhæsit pavimento anima mea : vivifica me secundum verbum tuum.
26 τας οδους μου εξηγγειλα και επηκουσας μου διδαξον με τα δικαιωματα σου	26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me ; doce me justificationes tuas.
27 οδον δικαιωματων σου συνετισον με και αδολεσχησω εν τοις θαυμασιοις σου	27 Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
28 εσταξεν η ψυχη μου απο ακηδιας βεβαιωσον με εν τοις λογοις σου	28 Dormitavit anima mea præ tædio : confirma me in verbis tuis.
29 οδον αδικιας αποστησον απ' εμου και τω νομω σου ελεησον με	29 Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
30 οδον αληθειας ηρετισαμην τα κριματα σου ουκ επελαθομην	30 Viam veritatis elegi ; judicia tua non sum oblitus.
31 εκολληθην τοις μαρτυριοις σου κυριε μη με καταισχυνης	31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine ; noli me confundere.
32 οδον εντολων σου εδραμον οταν επλατυνας την καρδιαν μου	32 Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 ε# η νομοθετησον με κυριε την οδον των δικαιωματων σου και εκζητησω αυτην δια παντος	33 (He)Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
34 συνετισον με και εξερευνησω τον νομον σου και φυλαξω αυτον εν ολη καρδια μου	34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
35 οδηγησον με εν τριβω των εντολων σου οτι αυτην ηθελησα	35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
36 κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν	36 Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
37 αποστρεψον τους οφθαλμους μου του μη ιδειν ματαιοτητα εν τη οδω σου ζησον με	37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem ; in via tua vivifica me.
38 στησον τω δουλω σου το λογιον σου εις τον φοβον σου	38 Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
39 περιελε τον ονειδισμον μου ον υπωπτευσα τα γαρ κριματα σου χρηστα	39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
40 ιδου επεθυμησα τας εντολας σου εν τη δικαιοσυνη σου ζησον με	40 Ecce concupivi mandata tua : in æquitate tua vivifica me.
41 v# ουαυ και ελθοι επ' εμε το ελεος σου κυριε το σωτηριον σου κατα το λογιον σου	41 (Vau)Et veniat super me misericordia tua, Domine ; salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 και αποκριθησομαι τοις ονειδιζουσι με λογον οτι ηλπισα επι τους λογους σου	42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
43 και μη περιελης εκ του στοματος μου λογον αληθειας εως σφοδρα οτι επι τα κριματα σου επηλπισα	43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
44 και φυλαξω τον νομον σου δια παντος εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος	44 Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
45 και επορευομην εν πλατυσμω οτι τας εντολας σου εξεζητησα	45 Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
46 και ελαλουν εν τοις μαρτυριοις σου εναντιον βασιλεων και ουκ ησχυνομην	46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
47 και εμελετων εν ταις εντολαις σου αις ηγαπησα σφοδρα	47 Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 και ηρα τας χειρας μου προς τας εντολας σου ας ηγαπησα και ηδολεσχουν εν τοις δικαιωμασιν σου	48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
49 ζ# ζαι μνησθητι τον λογον σου τω δουλω σου ω επηλπισας με	49 (Zain)Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 αυτη με παρεκαλεσεν εν τη ταπεινωσει μου οτι το λογιον σου εζησεν με	50 Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
51 υπερηφανοι παρηνομουν εως σφοδρα απο δε του νομου σου ουκ εξεκλινα	51 Superbi inique agebant usquequaque ; a lege autem tua non declinavi.
52 εμνησθην των κριματων σου απ' αιωνος κυριε και παρεκληθην	52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
53 αθυμια κατεσχεν με απο αμαρτωλων των εγκαταλιμπανοντων τον νομον σου	53 Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου	54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
55 εμνησθην εν νυκτι του ονοματος σου κυριε και εφυλαξα τον νομον σου	55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
56 αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα	56 Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
57 η# ηθ μερις μου κυριε ειπα φυλαξασθαι τον νομον σου	57 (Heth)Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
58 εδεηθην του προσωπου σου εν ολη καρδια μου ελεησον με κατα το λογιον σου	58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo ; miserere mei secundum eloquium tuum.
59 διελογισαμην τας οδους σου και επεστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου	59 Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
60 ητοιμασθην και ουκ εταραχθην του φυλαξασθαι τας εντολας σου	60 Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
61 σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην	61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
62 μεσονυκτιον εξηγειρομην του εξομολογεισθαι σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου	62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
63 μετοχος εγω ειμι παντων των φοβουμενων σε και των φυλασσοντων τας εντολας σου	63 Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
64 του ελεους σου κυριε πληρης η γη τα δικαιωματα σου διδαξον με	64 Misericordia tua, Domine, plena est terra ; justificationes tuas doce me.
65 θ# τηθ χρηστοτητα εποιησας μετα του δουλου σου κυριε κατα τον λογον σου	65 (Teth)Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
66 χρηστοτητα και παιδειαν και γνωσιν διδαξον με οτι ταις εντολαις σου επιστευσα	66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
67 προ του με ταπεινωθηναι εγω επλημμελησα δια τουτο το λογιον σου εφυλαξα	67 Priusquam humiliarer ego deliqui : propterea eloquium tuum custodivi.
68 χρηστος ει συ κυριε και εν τη χρηστοτητι σου διδαξον με τα δικαιωματα σου	68 Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
69 επληθυνθη επ' εμε αδικια υπερηφανων εγω δε εν ολη καρδια μου εξερευνησω τας εντολας σου	69 Multiplicata est super me iniquitas superborum ; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα	70 Coagulatum est sicut lac cor eorum ; ego vero legem tuam meditatus sum.
71 αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου	71 Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
72 αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου	72 Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
73 ι# ιωθ αι χειρες σου εποιησαν με και επλασαν με συνετισον με και μαθησομαι τας εντολας σου	73 (Jod)Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me : da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 οι φοβουμενοι σε οψονται με και ευφρανθησονται οτι εις τους λογους σου επηλπισα	74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
75 εγνων κυριε οτι δικαιοσυνη τα κριματα σου και αληθεια εταπεινωσας με	75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
76 γενηθητω δη το ελεος σου του παρακαλεσαι με κατα το λογιον σου τω δουλω σου	76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν	77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
78 αισχυνθητωσαν υπερηφανοι οτι αδικως ηνομησαν εις εμε εγω δε αδολεσχησω εν ταις εντολαις σου	78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me ; ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου	79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
80 γενηθητω η καρδια μου αμωμος εν τοις δικαιωμασιν σου οπως αν μη αισχυνθω	80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
81 ια# χαφ εκλειπει εις το σωτηριον σου η ψυχη μου και εις τον λογον σου επηλπισα	81 (Caph)Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
82 εξελιπον οι οφθαλμοι μου εις το λογιον σου λεγοντες ποτε παρακαλεσεις με	82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes : Quando consolaberis me ?
83 οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην	83 Quia factus sum sicut uter in pruina ; justificationes tuas non sum oblitus.
84 ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν	84 Quot sunt dies servi tui ? quando facies de persequentibus me judicium ?
85 διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε	85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
86 πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι	86 Omnia mandata tua veritas : inique persecuti sunt me, adjuva me.
87 παρα βραχυ συνετελεσαν με εν τη γη εγω δε ουκ εγκατελιπον τας εντολας σου	87 Paulominus consummaverunt me in terra ; ego autem non dereliqui mandata tua.
88 κατα το ελεος σου ζησον με και φυλαξω τα μαρτυρια του στοματος σου	88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
89 ιβ# λαβδ εις τον αιωνα κυριε ο λογος σου διαμενει εν τω ουρανω	89 (Lamed)In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 εις γενεαν και γενεαν η αληθεια σου εθεμελιωσας την γην και διαμενει	90 In generationem et generationem veritas tua ; fundasti terram, et permanet.
91 τη διαταξει σου διαμενει η ημερα οτι τα συμπαντα δουλα σα	91 Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
92 ει μη οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν τοτε αν απωλομην εν τη ταπεινωσει μου	92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
93 εις τον αιωνα ου μη επιλαθωμαι των δικαιωματων σου οτι εν αυτοις εζησας με κυριε	93 In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
94 σος ειμι εγω σωσον με οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα	94 Tuus sum ego ; salvum me fac : quoniam justificationes tuas exquisivi.
95 εμε υπεμειναν αμαρτωλοι του απολεσαι με τα μαρτυρια σου συνηκα	95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me ; testimonia tua intellexi.
96 πασης συντελειας ειδον περας πλατεια η εντολη σου σφοδρα	96 Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
97 ιγ# μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν	97 (Mem)Quomodo dilexi legem tuam, Domine ! tota die meditatio mea est.
98 υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν	98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
99 υπερ παντας τους διδασκοντας με συνηκα οτι τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν	99 Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100 υπερ πρεσβυτερους συνηκα οτι τας εντολας σου εξεζητησα	100 Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
101 εκ πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου οπως αν φυλαξω τους λογους σου	101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102 απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι	102 A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103 ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου	103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua ! super mel ori meo.
104 απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι	104 A mandatis tuis intellexi ; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 ιδ# νουν λυχνος τοις ποσιν μου ο λογος σου και φως ταις τριβοις μου	105 (Nun)Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 ομωμοκα και εστησα του φυλαξασθαι τα κριματα της δικαιοσυνης σου	106 Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
107 εταπεινωθην εως σφοδρα κυριε ζησον με κατα τον λογον σου	107 Humiliatus sum usquequaque, Domine ; vivifica me secundum verbum tuum.
108 τα εκουσια του στοματος μου ευδοκησον δη κυριε και τα κριματα σου διδαξον με	108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
109 η ψυχη μου εν ταις χερσιν μου δια παντος και του νομου σου ουκ επελαθομην	109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
110 εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην	110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
111 εκληρονομησα τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα οτι αγαλλιαμα της καρδιας μου εισιν	111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
112 εκλινα την καρδιαν μου του ποιησαι τα δικαιωματα σου εις τον αιωνα δι' ανταμειψιν	112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 ιε# σαμχ παρανομους εμισησα και τον νομον σου ηγαπησα	113 (Samech)Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
114 βοηθος μου και αντιλημπτωρ μου ει συ εις τον λογον σου επηλπισα	114 Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
115 εκκλινατε απ' εμου πονηρευομενοι και εξερευνησω τας εντολας του θεου μου	115 Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
116 αντιλαβου μου κατα το λογιον σου και ζησομαι και μη καταισχυνης με απο της προσδοκιας μου	116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
117 βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος	117 Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
118 εξουδενωσας παντας τους αποστατουντας απο των δικαιωματων σου οτι αδικον το ενθυμημα αυτων	118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
119 παραβαινοντας ελογισαμην παντας τους αμαρτωλους της γης δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου δια παντος	119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ ; ideo dilexi testimonia tua.
120 καθηλωσον εκ του φοβου σου τας σαρκας μου απο γαρ των κριματων σου εφοβηθην	120 Confige timore tuo carnes meas ; a judiciis enim tuis timui.
121 ιv# αιν εποιησα κριμα και δικαιοσυνην μη παραδως με τοις αδικουσιν με	121 (Ain)Feci judicium et justitiam : non tradas me calumniantibus me.
122 εκδεξαι τον δουλον σου εις αγαθον μη συκοφαντησατωσαν με υπερηφανοι	122 Suscipe servum tuum in bonum : non calumnientur me superbi.
123 οι οφθαλμοι μου εξελιπον εις το σωτηριον σου και εις το λογιον της δικαιοσυνης σου	123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
124 ποιησον μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και τα δικαιωματα σου διδαξον με	124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
125 δουλος σου ειμι εγω συνετισον με και γνωσομαι τα μαρτυρια σου	125 Servus tuus sum ego : da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 καιρος του ποιησαι τω κυριω διεσκεδασαν τον νομον σου	126 Tempus faciendi, Domine : dissipaverunt legem tuam.
127 δια τουτο ηγαπησα τας εντολας σου υπερ χρυσιον και τοπαζιον	127 Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
128 δια τουτο προς πασας τας εντολας σου κατωρθουμην πασαν οδον αδικον εμισησα	128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar ; omnem viam iniquam odio habui.
129 ιζ# φη θαυμαστα τα μαρτυρια σου δια τουτο εξηρευνησεν αυτα η ψυχη μου	129 (Phe)Mirabilia testimonia tua : ideo scrutata est ea anima mea.
130 η δηλωσις των λογων σου φωτιει και συνετιει νηπιους	130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
131 το στομα μου ηνοιξα και ειλκυσα πνευμα οτι τας εντολας σου επεποθουν	131 Os meum aperui, et attraxi spiritum : quia mandata tua desiderabam.
132 επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με κατα το κριμα των αγαπωντων το ονομα σου	132 Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
133 τα διαβηματα μου κατευθυνον κατα το λογιον σου και μη κατακυριευσατω μου πασα ανομια	133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
134 λυτρωσαι με απο συκοφαντιας ανθρωπων και φυλαξω τας εντολας σου	134 Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
135 το προσωπον σου επιφανον επι τον δουλον σου και διδαξον με τα δικαιωματα σου	135 Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
136 διεξοδους υδατων κατεβησαν οι οφθαλμοι μου επει ουκ εφυλαξαν τον νομον σου	136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
137 ιη# σαδη δικαιος ει κυριε και ευθης η κρισις σου	137 (Sade)Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
138 ενετειλω δικαιοσυνην τα μαρτυρια σου και αληθειαν σφοδρα	138 Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
139 εξετηξεν με ο ζηλος του οικου σου οτι επελαθοντο των λογων σου οι εχθροι μου	139 Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 πεπυρωμενον το λογιον σου σφοδρα και ο δουλος σου ηγαπησεν αυτο	140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
141 νεωτερος ειμι εγω και εξουδενωμενος τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην	141 Adolescentulus sum ego et contemptus ; justificationes tuas non sum oblitus.
142 η δικαιοσυνη σου δικαιοσυνη εις τον αιωνα και ο νομος σου αληθεια	142 Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
143 θλιψις και αναγκη ευροσαν με αι εντολαι σου μελετη μου	143 Tribulatio et angustia invenerunt me ; mandata tua meditatio mea est.
144 δικαιοσυνη τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα συνετισον με και ζησομαι	144 Æquitas testimonia tua in æternum : intellectum da mihi, et vivam.
145 ιθ# κωφ εκεκραξα εν ολη καρδια μου επακουσον μου κυριε τα δικαιωματα σου εκζητησω	145 (Coph)Clamavi in toto corde meo : exaudi me, Domine ; justificationes tuas requiram.
146 εκεκραξα σε σωσον με και φυλαξω τα μαρτυρια σου	146 Clamavi ad te ; salvum me fac : ut custodiam mandata tua.
147 προεφθασα εν αωρια και εκεκραξα εις τους λογους σου επηλπισα	147 Præveni in maturitate, et clamavi : quia in verba tua supersperavi.
148 προεφθασαν οι οφθαλμοι μου προς ορθρον του μελεταν τα λογια σου	148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149 της φωνης μου ακουσον κυριε κατα το ελεος σου κατα το κριμα σου ζησον με	149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
150 προσηγγισαν οι καταδιωκοντες με ανομια απο δε του νομου σου εμακρυνθησαν	150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati : a lege autem tua longe facti sunt.
151 εγγυς ει συ κυριε και πασαι αι εντολαι σου αληθεια	151 Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
152 κατ' αρχας εγνων εκ των μαρτυριων σου οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα	152 Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
153 κ# ρης ιδε την ταπεινωσιν μου και εξελου με οτι τον νομον σου ουκ επελαθομην	153 (Res)Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154 κρινον την κρισιν μου και λυτρωσαι με δια τον λογον σου ζησον με	154 Judica judicium meum, et redime me : propter eloquium tuum vivifica me.
155 μακραν απο αμαρτωλων σωτηρια οτι τα δικαιωματα σου ουκ εξεζητησαν	155 Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156 οι οικτιρμοι σου πολλοι κυριε κατα το κριμα σου ζησον με	156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine ; secundum judicium tuum vivifica me.
157 πολλοι οι εκδιωκοντες με και εκθλιβοντες με εκ των μαρτυριων σου ουκ εξεκλινα	157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me ; a testimoniis tuis non declinavi.
158 ειδον ασυνθετουντας και εξετηκομην οτι τα λογια σου ουκ εφυλαξαντο	158 Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159 ιδε οτι τας εντολας σου ηγαπησα κυριε εν τω ελεει σου ζησον με	159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine : in misericordia tua vivifica me.
160 αρχη των λογων σου αληθεια και εις τον αιωνα παντα τα κριματα της δικαιοσυνης σου	160 Principium verborum tuorum veritas ; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
161 κα# σεν αρχοντες κατεδιωξαν με δωρεαν και απο των λογων σου εδειλιασεν η καρδια μου	161 (Sin)Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα	162 Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163 αδικιαν εμισησα και εβδελυξαμην τον δε νομον σου ηγαπησα	163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164 επτακις της ημερας ηνεσα σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου	164 Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
165 ειρηνη πολλη τοις αγαπωσιν τον νομον σου και ουκ εστιν αυτοις σκανδαλον	165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166 προσεδοκων το σωτηριον σου κυριε και τας εντολας σου ηγαπησα	166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167 εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου και ηγαπησεν αυτα σφοδρα	167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168 εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου οτι πασαι αι οδοι μου εναντιον σου κυριε	168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 κβ# θαυ εγγισατω η δεησις μου ενωπιον σου κυριε κατα το λογιον σου συνετισον με	169 (Tau)Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine ; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 εισελθοι το αξιωμα μου ενωπιον σου κατα το λογιον σου ρυσαι με	170 Intret postulatio mea in conspectu tuo ; secundum eloquium tuum eripe me.
171 εξερευξαιντο τα χειλη μου υμνον οταν διδαξης με τα δικαιωματα σου	171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
172 φθεγξαιτο η γλωσσα μου το λογιον σου οτι πασαι αι εντολαι σου δικαιοσυνη	172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
173 γενεσθω η χειρ σου του σωσαι με οτι τας εντολας σου ηρετισαμην	173 Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
174 επεποθησα το σωτηριον σου κυριε και ο νομος σου μελετη μου εστιν	174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
175 ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι	175 Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
176 επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην	176 Erravi sicut ovis quæ periit : quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.