ΙΩΒ - Giobbe - Job 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | NOVA VULGATA |
---|---|
1 νυνι δε κατεγελασαν μου ελαχιστοι νυν νουθετουσιν με εν μερει ων εξουδενουν πατερας αυτων ους ουχ ηγησαμην ειναι αξιους κυνων των εμων νομαδων | 1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei; |
2 και γε ισχυς χειρων αυτων ινα τι μοι επ' αυτους απωλετο συντελεια | 2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et robur iuvenile perierat totum. |
3 εν ενδεια και λιμω αγονος οι φευγοντες ανυδρον εχθες συνοχην και ταλαιπωριαν | 3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, serotino tempore fiebant turbo et vastatio; |
4 οι περικλωντες αλιμα επι ηχουντι οιτινες αλιμα ην αυτων τα σιτα ατιμοι δε και πεφαυλισμενοι ενδεεις παντος αγαθου οι και ριζας ξυλων εμασωντο υπο λιμου μεγαλου | 4 et mandebant herbas et arborum frutices, et radix iuniperorum erat cibus eorum. |
5 επανεστησαν μοι κλεπται | 5 De medio eiciebantur, clamabant contra eos tamquam fures; |
6 ων οι οικοι αυτων ησαν τρωγλαι πετρων | 6 ad ripas habitabant torrentium et in cavernis terrae et petrarum; |
7 ανα μεσον ευηχων βοησονται οι υπο φρυγανα αγρια διητωντο | 7 inter frutices rudebant, sub sentibus se congerebant; |
8 αφρονων υιοι και ατιμων ονομα και κλεος εσβεσμενον απο γης | 8 filii stultorum et ignobilium et de terra penitus exturbati. |
9 νυνι δε κιθαρα εγω ειμι αυτων και εμε θρυλημα εχουσιν | 9 Nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis in proverbium. |
10 εβδελυξαντο δε με αποσταντες μακραν απο δε προσωπου μου ουκ εφεισαντο πτυελον | 10 Abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur. |
11 ανοιξας γαρ φαρετραν αυτου εκακωσεν με και χαλινον του προσωπου μου εξαπεστειλαν | 11 Pharetram enim suam aperuit et afflixit me et frenum in os meum immisit. |
12 επι δεξιων βλαστου επανεστησαν ποδα αυτων εξετειναν και ωδοποιησαν επ' εμε τριβους απωλειας αυτων | 12 Ad dexteram progenies surrexerunt; pedes meos subverterunt et complanaverunt contra me semitas ruinae. |
13 εξετριβησαν τριβοι μου εξεδυσεν γαρ μου την στολην | 13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi et praevaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium. |
14 βελεσιν αυτου κατηκοντισεν με κεχρηται μοι ως βουλεται εν οδυναις πεφυρμαι | 14 Quasi rupto muro et aperto irruerunt super me et sub ruinis devoluti sunt. |
15 επιστρεφονται δε μου αι οδυναι ωχετο μου η ελπις ωσπερ πνευμα και ωσπερ νεφος η σωτηρια μου | 15 Versi sunt contra me in terrores, persequitur quasi ventus principatum meum, et velut nubes pertransiit salus mea. |
16 και νυν επ' εμε εκχυθησεται η ψυχη μου εχουσιν δε με ημεραι οδυνων | 16 Nunc autem in memetipso effunditur anima mea; et possident me dies afflictionis. |
17 νυκτι δε μου τα οστα συγκεκαυται τα δε νευρα μου διαλελυται | 17 Nocte os meum perforatur doloribus; et, qui me comedunt, non dormiunt. |
18 εν πολλη ισχυι επελαβετο μου της στολης ωσπερ το περιστομιον του χιτωνος μου περιεσχεν με | 18 In multitudine roboris tenent vestimentum meum et quasi capitio tunicae succinxerunt me. |
19 ηγησαι δε με ισα πηλω εν γη και σποδω μου η μερις | 19 Proiecit me in lutum, et assimilatus sum favillae et cineri. |
20 κεκραγα δε προς σε και ουκ εισακουεις μου εστησαν και κατενοησαν με | 20 Clamo ad te, et non exaudis me; sto, et non respicis me. |
21 επεβης δε μοι ανελεημονως χειρι κραταια με εμαστιγωσας | 21 Mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi. |
22 εταξας δε με εν οδυναις και απερριψας με απο σωτηριας | 22 Elevasti me et quasi super ventum ponens dissolvisti me. |
23 οιδα γαρ οτι θανατος με εκτριψει οικια γαρ παντι θνητω γη | 23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi. |
24 ει γαρ οφελον δυναιμην εμαυτον χειρωσασθαι η δεηθεις γε ετερου και ποιησει μοι τουτο | 24 Verumtamen non ad ruinam mittit manum; et in exitio eius erit salvatio. |
25 εγω δε επι παντι αδυνατω εκλαυσα εστεναξα δε ιδων ανδρα εν αναγκαις | 25 An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi? |
26 εγω δε επεχων αγαθοις ιδου συνηντησαν μοι μαλλον ημεραι κακων | 26 Exspectabam bona, et venerunt mihi mala; praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae. |
27 η κοιλια μου εξεζεσεν και ου σιωπησεται προεφθασαν με ημεραι πτωχειας | 27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie; praevenerunt me dies afflictionis. |
28 στενων πεπορευμαι ανευ φιμου εστηκα δε εν εκκλησια κεκραγως | 28 Taetro vultu incedebam sine consolatione, consurgens in turba clamabam. |
29 αδελφος γεγονα σειρηνων εταιρος δε στρουθων | 29 Frater fui draconum et socius struthionum. |
30 το δε δερμα μου εσκοτωται μεγαλως τα δε οστα μου απο καυματος | 30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt prae caumate. |
31 απεβη δε εις παθος μου η κιθαρα ο δε ψαλμος μου εις κλαυθμον εμοι | 31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium. |