Psalms 147

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Alleluia, of Aggeus and Zacharias.	1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
2 Praise the Lord, O my soul, in my life I will praise the Lord: I will sing to my God as long as I shall be. Put not your trust in princes:	2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
3 in the children of men, in whom there is no salvation.	3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
4 His spirit shall go forth, and he shall return into his earth: in that day all their thoughts shall perish.	4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.
5 Blessed is he who hath the God of Jacob for his helper, whose hope is in the Lord his God:	5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.
6 who made heaven and earth, the sea, and all things that are in them.	6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
7 Who keepeth truth for ever: who executeth judgment for them that suffer wrong: who giveth food to the hungry. The Lord looseth them that are fettered:	7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?
8 the Lord enlighteneth the blind. The Lord lifteth up them that are cast down: the Lord loveth the just.	8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?
9 The Lord keepeth the strangers, he will support the fatherless and the widow: and the ways of sinners he will destroy.	9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
10 The Lord shall reign for ever: thy God, O Sion, unto generation and generation.	10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
	11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
	12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.
	13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
	14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.
	15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
	16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.
	17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
	18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
	19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
	20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.