Livre des Psaumes 87

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Des fils de Coré. Psaume. Cantique. Lui-même l’a fondée sur sa montagne sainte,	1 ωδη ψαλμου τοις υιοις κορε εις το τελος υπερ μαελεθ του αποκριθηναι συνεσεως αιμαν τω ισραηλιτη
2 le Seigneur aime les portes de Sion plus que nulle autre demeure en Jacob.	2 κυριε ο θεος της σωτηριας μου ημερας εκεκραξα και εν νυκτι εναντιον σου
3 On dit sur toi de bien belles choses, cité de Dieu!	3 εισελθατω ενωπιον σου η προσευχη μου κλινον το ους σου εις την δεησιν μου κυριε
4 Nous parlons entre amis de l’Égypte, de Babel, et puis de Tyr, des Philistins, de l’Éthiopie: tel et tel y sont nés.	4 οτι επλησθη κακων η ψυχη μου και η ζωη μου τω αδη ηγγισεν
5 Mais pour Sion, que dirons-nous? L’un après l’autre, tous y viennent renaître, le Très-Haut, en personne, la met en place.	5 προσελογισθην μετα των καταβαινοντων εις λακκον εγενηθην ως ανθρωπος αβοηθητος εν νεκροις ελευθερος
6 Le Seigneur inscrit sur le registre des peuples: “Celui-ci est né chez elle, celui-là encore.”	6 ωσει τραυματιαι ερριμμενοι καθευδοντες εν ταφω ων ουκ εμνησθης ετι και αυτοι εκ της χειρος σου απωσθησαν
7 Cependant que chez toi tous font la fête, et l’on chante et l’on danse.	7 εθεντο με εν λακκω κατωτατω εν σκοτεινοις και εν σκια θανατου
	8 επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου και παντας τους μετεωρισμους σου επ' εμε επηγαγες διαψαλμα
	9 εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου εθεντο με βδελυγμα εαυτοις παρεδοθην και ουκ εξεπορευομην
	10 οι οφθαλμοι μου ησθενησαν απο πτωχειας εκεκραξα προς σε κυριε ολην την ημεραν διεπετασα προς σε τας χειρας μου
	11 μη τοις νεκροις ποιησεις θαυμασια η ιατροι αναστησουσιν και εξομολογησονται σοι
	12 μη διηγησεται τις εν ταφω το ελεος σου και την αληθειαν σου εν τη απωλεια
	13 μη γνωσθησεται εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν γη επιλελησμενη
	14 καγω προς σε κυριε εκεκραξα και το πρωι η προσευχη μου προφθασει σε
	15 ινα τι κυριε απωθεις την ψυχην μου αποστρεφεις το προσωπον σου απ' εμου
	16 πτωχος ειμι εγω και εν κοποις εκ νεοτητος μου υψωθεις δε εταπεινωθην και εξηπορηθην
	17 επ' εμε διηλθον αι οργαι σου και οι φοβερισμοι σου εξεταραξαν με
	18 εκυκλωσαν με ως υδωρ ολην την ημεραν περιεσχον με αμα
	19 εμακρυνας απ' εμου φιλον και πλησιον και τους γνωστους μου απο ταλαιπωριας