Księga Sędziów 6

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Izraelici [znów] czynili to, co złe w oczach Pana, i Pan wydał ich na siedem lat w ręce Madianitów.	1 Les Israélites firent ce qui est mal aux yeux de Yahvé et Yahvé les livra pour sept ans entre les mains de Madian.
2 A ręka Madianitów zaciążyła nad Izraelitami, tak że przed Madianitami kopali sobie schronienia w górach, jaskinie i miejsca obronne.	2 L’oppression de Madian fut dure pour Israël, et c’est à cause de Madian que les Israélites aménagèrent les fentes des montagnes, les grottes et les repaires.
3 Zdarzało się, że ledwie Izraelici co zasiali przychodzili Madianici i Amalekici oraz lud ze wschodu słońca i napadali na nich,	3 Lorsque Israël avait semé, Madian faisait un raid avec Amalec et les fils de l’Orient.
4 a rozbijając obozy naprzeciwko nich, niszczyli plony ziemi aż ku granicom Gazy. Nie pozostawiali Izraelowi żadnych środków do życia - ani owiec, ani wołów, ani osłów.	4 Ils s’installaient sur sa terre et dévastaient tous les champs jusqu’aux environs de Gaza; il ne restait rien à manger en Israël, ni moutons, ni bœufs, ni ânes.
5 Zjawiali się bowiem wraz ze stadami i namiotami, a przychodzili tak tłumnie jak szarańcza: liczba ich i wielbłądów była niezwykle wielka. Tak wpadali do kraju, aby go pustoszyć.	5 Ils arrivaient avec leurs troupeaux et leurs tentes, aussi nombreux que des sauterelles; on ne pouvait les compter, eux et leurs chameaux, quand ils arrivaient dans le pays pour tout ravager.
6 Madianici wtrącili więc Izraela w wielką nędzę. Poczęli zatem Izraelici wołać do Pana.	6 Israël était dans la misère à cause de Madian, et les Israélites crièrent vers Yahvé.
7 A gdy Izraelici wołali do Pana z powodu Madianitów,	7 Voici ce qui arriva quand les Israélites criaient vers Yahvé à cause de Madian.
8 Pan wysłał Izraelitom proroka, który im rzekł: To mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja was wyprowadziłem z Egiptu i Ja was wywiodłem z domu niewoli.	8 Yahvé envoya un prophète qui leur fit entendre cette parole de Yahvé, le Dieu d’Israël: “C’est moi qui vous ai fait monter d’Égypte, qui vous ai fait sortir de la maison de l’esclavage.
9 Ja was wybawiłem z rąk Egipcjan i z rąk tych wszystkich, którzy was uciskali. Ja ich wypędziłem sprzed was i Ja wam dałem ich kraj.	9 Comme je vous avais délivrés de la main des Égyptiens, je vous ai délivrés de tous ceux qui vous opprimaient. Je les ai chassés devant vous et je vous ai donné leur pays.
10 Powiedziałem wam: Ja jestem Pan, Bóg wasz: nie oddawajcie czci bogom Amorytów, których kraj zamieszkujecie, lecz wyście nie usłuchali mego głosu.	10 Alors je vous ai dit: Je suis Yahvé votre Dieu, ne tenez aucun compte des dieux des Amorites dont vous habitez le pays. Mais vous n’avez pas écouté ma voix.”
11 A oto przyszedł Anioł Pana i usiadł pod terebintem w Ofra, które należało do Joasza z rodu Abiezera. Gedeon, syn jego, młócił na klepisku zboże, aby je ukryć przed Madianitami.	11 L’Ange de Yahvé vint s’asseoir sous le térébinthe qui est à Ofra, il appartenait à Yoach du clan d’Abiézer. Or Gédéon, son fils, était en train de battre le blé dans le pressoir pour le cacher aux Madianites.
12 I ukazał mu się Anioł Pana. Pan jest z tobą - rzekł mu - dzielny wojowniku!	12 L’Ange de Yahvé lui apparut et lui dit: “Yahvé est avec toi, courageux guerrier!”
13 Odpowiedział mu Gedeon: Wybacz, panie mój! Jeżeli Pan jest z nami, skąd pochodzi to wszystko, co się nam przydarza? Gdzież są te wszystkie dziwy, o których opowiadają nam ojcowie nasi, mówiąc: Czyż Pan nie wywiódł nas z Egiptu? A oto teraz Pan nas opuścił i oddał nas w ręce Madianitów.	13 Gédéon répondit: “Je t’en prie mon seigneur, si Yahvé est avec nous, pourquoi tout cela nous arrive-t-il? Où sont donc tous ces prodiges que nous ont racontés nos pères, quand ils nous disaient: Yahvé nous a fait monter d’Égypte? Pour l’instant Yahvé nous a laissé tomber et nous a livrés entre les mains de Madian.”
14 Pan zaś zwrócił się ku niemu i rzekł do niego: Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw Izraela z ręki Madianitów. Czyż nie Ja ciebie posyłam?	14 Alors Yahvé se tourna vers lui et lui dit: “Va! tu es bien assez fort pour délivrer Israël de la main de Madian: c’est moi qui t’envoie!”
15 Wybacz, Panie mój! - odpowiedział Mu - jakże wybawię Izraela? Ród mój jest najbiedniejszy w pokoleniu Manassesa, a ja jestem ostatni w domu mego ojca.	15 Mais il répondit: “Je t’en prie, Mon Seigneur, comment sauverai-je Israël? Mon clan est le plus petit de la tribu de Manassé, et moi, je suis le plus petit dans la maison de mon père.”
16 Pan mu odpowiedział: Ponieważ Ja będę z tobą, pobijesz Madianitów jak jednego męża.	16 Yahvé lui dit: “Je serai avec toi et tu battras Madian comme un seul homme.”
17 Odrzekł Mu na to: Jeżeli darzysz mnie życzliwością, daj mi jakiś znak, że to Ty mówisz ze mną.	17 Il répondit: “Si vraiment j’ai trouvé grâce à tes yeux, fais-moi voir un signe et je saurai que c’est bien toi qui me parles.
18 Nie oddalaj się stąd, proszę Cię, aż wrócę do Ciebie. Przyniosę moją ofiarę i położę ją przed Tobą. A On na to: Poczekam tu, aż wrócisz.	18 Ne t’éloigne donc pas d’ici jusqu’à ce que je revienne avec une offrande que je déposerai devant toi.” Yahvé répondit: “Je resterai jusqu’à ton retour.”
19 Gedeon oddaliwszy się przygotował koźlę ze stada, a z jednej efy mąki przaśne chleby. Włożył mięso do kosza, a polewkę do garnuszka i przyniósł to do Niego pod terebint i ofiarował.	19 Gédéon s’en alla donc; il prépara un chevreau et, avec une mesure de farine, il fit des pains sans levain. Il mit la viande dans une corbeille et le jus dans un pot, et il apporta le tout sous le térébinthe pour le lui offrir.
20 Wówczas rzekł do niego Anioł Pana: Weź mięso i chleby przaśne, połóż je na tej skale, a polewkę rozlej. Tak uczynił.	20 L’Ange de Dieu lui dit alors: “Prends la viande et les pains sans levain, dépose-les sur le rocher qui est là, et verse le jus.” C’est ce qu’il fit.
21 Wówczas Anioł Pana wyciągnął koniec laski, którą trzymał w swym ręku, dotknął nią mięsa i chlebów przaśnych i wydobył się ogień ze skały. Strawił on mięso i chleby przaśne. Potem zniknął Anioł Pana sprzed jego oczu.	21 Alors l’ange de Yahvé étendit son bâton et, du bout de son bâton, il toucha la viande et les pains sans levain: le feu s’éleva du rocher et consuma la viande et les pains sans levain; quant à l’Ange de Yahvé, il avait disparu de devant ses yeux.
22 Zrozumiał Gedeon, że to był Anioł Pana, i rzekł: Ach, Panie, Panie mój! Oto Anioła Pana widziałem twarzą w twarz!	22 Gédéon comprit que c’était l’Ange de Yahvé et il dit: “Malheur à moi, Seigneur Yahvé, car vraiment j’ai vu l’Ange de Yahvé face à face!”
23 Rzekł do niego Pan: Pokój z tobą! Nie bój się niczego! Nie umrzesz.	23 Mais Yahvé lui dit: “Sois sans crainte, tu ne mourras pas.”
24 Gedeon zbudował tam ołtarz dla Pana i nazwał go "Pan-Pokój". Ołtarz ten znajduje się jeszcze dzisiaj w Ofra, (własności) Abiezera.	24 Gédéon construisit un autel à Yahvé en ce lieu et il l’appela: Yahvé-Paix. Il existe encore aujourd’hui à Ofra, sur les terres d’Abiézer.
25 Tej nocy Pan rzekł do niego. Weźmiesz młodego cielca z trzody twego ojca i cielca drugiego, siedmioletniego, a zburzysz ołtarz Baala, własność twego ojca, oraz zetniesz aszerę, która jest obok.	25 Cette même nuit Yahvé lui dit: “Prends le jeune taureau de ton père. Tu démoliras l’autel de Baal qui appartient à ton père et tu couperas l’ashéra qui est à côté.
26 Następnie zbudujesz ołtarz dla Pana, Boga twego, na szczycie tej skały układając [kamienie], weźmiesz tego drugiego cielca i złożysz z niego ofiarę całopalną, używając drewna ściętej aszery.	26 Puis tu bâtiras un autel à Yahvé ton Dieu, sur le sommet de cette colline fortifiée, et tu prépareras le jeune taureau pour l’offrir par le feu sur le bois de l’ashéra que tu auras coupée.”
27 Wziął więc Gedeon dziesięciu ludzi ze swej służby i uczynił tak, jak mu Pan nakazał. Ponieważ jednak bał się rodu swego ojca i mieszkańców miasta, nie uczynił tego za dnia, ale w nocy.	27 Gédéon prit donc dix de ses serviteurs et fit ce que Yahvé lui avait ordonné. Mais il avait peur de le faire de jour, car il craignait la famille de son père et les hommes de la ville; c’est pourquoi il fit cela de nuit.
28 A oto kiedy o świcie wstali mieszkańcy miasta, ujrzeli rozwalony ołtarz Baala, wyciętą aszerę i cielca złożonego w ofierze całopalnej na zbudowanym ołtarzu.	28 Quand les hommes de la ville se levèrent de bon matin, ils virent que l’autel de Baal était renversé; l’ashéra qui se trouvait à côté avait été coupée, et le jeune taureau avait été offert en holocauste sur le nouvel autel.
29 Mówili więc jeden do drugiego: Któż to uczynił? Szukali więc, badali i orzekli: Uczynił to Gedeon, syn Joasza.	29 Ils se demandaient l’un à l’autre qui avait fait cela. Ils se mirent à questionner, à interroger, et on leur répondit: “C’est Gédéon fils de Yoach qui l’a fait.”
30 Następnie rzekli mieszkańcy miasta do Joasza: Wyprowadź swego syna! Niech umrze, gdyż zburzył ołtarz Baala i wyciął aszerę, która była obok niego.	30 Les hommes de la ville dirent à Yoach: “Fais sortir ton fils et qu’il meure! C’est lui qui a renversé l’autel de Baal et coupé l’ashéra qui était à côté.”
31 Na to Joasz odpowiedział wszystkim, którzy go otaczali: Czyż do was należy bronić Baala? Czyż to wy macie mu przychodzić z pomocą? Ktokolwiek broni Baala, winien umrzeć jeszcze tego rana. Jeśli on jest bogiem, niech sam wywrze zemstę na tym, który zburzył jego ołtarz.	31 Mais Yoach répondit à tous ceux qui s’étaient attroupés autour de lui: “Est-ce à vous de défendre Baal? Est-ce à vous de le délivrer? Si quelqu’un défend Baal, il sera mis à mort avant le matin; si Baal est Dieu, qu’il se défende lui-même puisqu’on a renversé son autel.”
32 I od tego dnia nazwano Gedeona "Jerubbaal", mówiąc: Niech Baal z nim walczy, bo zburzył jego ołtarz.	32 Ce jour-là on donna à Gédéon le surnom de Yéroubbaal, car on disait: “Que Baal s’en prenne à lui, puisqu’il a renversé son autel.”
33 Potem zebrali się wszyscy Madianici i Amalekici oraz lud ze wschodu, a przeprawiwszy się [przez Jordan] rozbili obóz w dolinie Jizreel.	33 Tous les Madianites, les Amalécites et les fils de l’Orient se donnèrent rendez-vous; ils passèrent le Jourdain et campèrent dans la plaine de Yizréel.
34 Ale duch Pana ogarnął Gedeona, który zatrąbił w róg i zgromadził przy sobie ród Abiezera.	34 Alors l’esprit de Yahvé s’empara de Gédéon. Il sonna du cor et tout le clan d’Abiézer se rassembla derrière lui.
35 Wysłał też gońców do całego pokolenia Manassesa, które również zgromadziło się przy nim, a następnie wysłał gońców do pokolenia Asera, Zabulona i Neftalego, które wyruszyły, aby się z nim połączyć.	35 Il envoya des messagers dans tous le pays de Manassé, qui lui aussi se rassembla derrière lui. Il envoya encore des messagers en Asher, en Zabulon et en Nephtali, et ils vinrent à sa rencontre.
36 Rzekł więc Gedeon do Boga: Jeżeli naprawdę chcesz przeze mnie wybawić Izraela, jak to powiedziałeś,	36 Gédéon dit à Dieu: “Si vraiment tu veux sauver Israël par ma main, comme tu l’as dit, accorde-moi ce signe.
37 pozwól, że położę runo wełny na klepisku; jeżeli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia dokoła będzie sucha, będę wiedział, że wybawisz Izraela przeze mnie, jak powiedziałeś.	37 Je mettrai une toison de laine sur l’aire. Si la toison seule a de la rosée, alors que toute la terre autour reste sèche, je saurai que tu veux délivrer Israël par ma main, comme tu l’as dit.”
38 Tak uczynił. Kiedy rano wstał i ścisnął wilgotne runo, wycisnął z runa pełną czaszę wody.	38 C’est ce qui arriva. Quand il se leva de bon matin, il pressa la toison et il fit égoutter la rosée, de quoi remplir une coupe.
39 I rzekł Gedeon do Boga: Nie gniewaj się na mnie, jeżeli przemówię jeszcze raz do ciebie. Pozwól, że jeszcze raz powtórzę doświadczenie z runem: niech rano będzie suche tylko samo runo, a niech na ziemi dokoła będzie rosa.	39 Gédéon dit alors à Dieu: “Ne te fâche pas contre moi. Laisse-moi parler une fois encore et renouveler rien qu’une fois l’épreuve de la toison: que la toison seule reste sèche et que toute la terre autour soit couverte de rosée.”
40 I Bóg sprawił to tej nocy: samo runo pozostało suche, a na ziemi była rosa.	40 Dieu fit ainsi cette nuit-là, et la toison resta sèche alors que la rosée couvrait la terre.