List do Galatów 4

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 I to wam jeszcze powiem: Jak długo dziedzic jest nieletni, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest właścicielem wszystkiego.	1 Maintenant je dis: tant que le fils du propriétaire est un enfant, on ne le distingue pas des esclaves, bien qu’il soit leur maître à tous.
2 Aż do czasu określonego przez ojca podlega on opiekunom i rządcom.	2 Il dépend de tuteurs et d’économes jusqu’à l’âge fixé par son père.
3 My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli żywiołów tego świata.	3 C’était pareil pour nous, car nous étions des mineurs et nous étions soumis aux obligations morales de ce monde.
4 Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem,	4 Mais lorsque fut arrivée la plénitude des temps, Dieu envoya son Fils, né d’une femme, né sous la Loi
5 aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo.	5 afin de racheter ceux qui étaient sous la Loi, pour que nous recevions notre titre d’enfants.
6 Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!	6 Et parce que vous êtes fils, Dieu a fait venir à vos cœurs l’Esprit de son Fils, celui qui peut crier: Abba, Père!
7 A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.	7 Donc tu n’es plus esclave, tu es fils, et comme à un fils, Dieu te donne l’héritage.
8 Wprawdzie ongiś, nie znając Boga, służyliście bogom, którzy w rzeczywistości nie istnieją.	8 Autrefois vous ne connaissiez pas Dieu, et vous serviez des dieux qui ne le sont pas.
9 Teraz jednak, gdyście Boga poznali i, co więcej, Bóg was poznał, jakże możecie powracać do tych bezsilnych i nędznych żywiołów, pod których niewolę znowu chcecie się poddać?	9 Et puis vous avez connu Dieu, ou plus exactement: Dieu vous a reconnus. Mais alors, pourquoi revenez-vous à des obligations, à des choses pauvres et sans vie? Vous allez donc de nouveau en être esclaves?
10 Zachowujecie dni, święta nowiu i lata!	10 Et vous allez observer tel et tel jour, et la nouvelle lune et cette période-ci et cette année-là…
11 Obawiam się o was: czy się dla was nie trudziłem na próżno.	11 Vraiment, je crains d’avoir perdu ma peine avec vous.
12 Bracia, proszę was, stańcie się tacy jak ja, bo ja stałem się taki jak wy. Nie skrzywdziliście mnie w niczym.	12 Je me suis bien fait l’un de vous, frères; vous aussi, je vous en prie, soyez comme je suis. Vous m’avez toujours bien traité.
13 Wiecie przecież, jak pierwszy raz głosiłem wam Ewangelię zatrzymany chorobą	13 Vous savez comment j’étais malade tout au début, quand je vous ai évangélisés.
14 i jak mimo próby, na jaką moje niedomaganie cielesne was wystawiło, nie wzgardziliście mną ani nie odtrąciliście, ale mnie przyjęliście jak anioła Bożego, jak samego Chrystusa Jezusa.	14 Mon état de santé était pour vous une épreuve, mais vous ne m’avez pas pour autant méprisé ou montré du dégoût; au contraire vous m’avez reçu comme un ange de Dieu, comme le Christ Jésus.
15 Gdzież się więc podziało to, co nazywaliście waszym szczęściem? Bo mogę wydać wam świadectwo: gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wydarli i dali je mnie.	15 Mais qu’est devenu ce bonheur parfait? Car, je ne mens pas, vous vous seriez arraché les yeux pour me les donner.
16 Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówiłem wam prawdę?	16 Alors suis-je maintenant votre ennemi parce que je vous dis la vérité?
17 Zabiegają o was nie z czystych pobudek, lecz chcą was odłączyć /ode mnie/, abyście o nich zabiegali.	17 Là-bas on est plein de zèle pour vous, mais pas dans le bon sens. Ces gens-là veulent vous prendre à part pour que vous soyez pleins de zèle pour eux.
18 Jest rzeczą dobrą doznawać oznak przywiązania z czystych pobudek zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem między wami.	18 Comme ce serait bon d’être toujours plein de zèle, et dans le bon sens, et pas seulement quand je suis près de vous!
19 Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje.	19 Oui, mes petits enfants, je souffre pour vous les douleurs d’une mère jusqu’à ce que le Christ ait pris forme en vous.
20 Jakże chciałbym być w tej chwili u was i odpowiednio zmienić swój głos, bo nie wiem, co z wami począć.	20 Combien je voudrais être auprès de vous en ce moment et vous parler de vive voix, car je ne sais comment faire avec vous.
21 Powiedzcie mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie?	21 Dites-moi, vous qui voulez vous soumettre à la Loi, l’avez-vous entendue?
22 Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.	22 Il est écrit qu’Abraham eut deux fils, l’un né de son esclave, l’autre de celle qui était libre.
23 Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej - na skutek obietnicy.	23 Le premier fils, celui de l’esclave, lui était né par le jeu de la chair; mais celui de la femme libre, il le devait à une promesse de Dieu.
24 Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar:	24 Il y a là un symbole: on y reconnaît deux alliances. La première, celle du Mont Sinaï, c’est Agar: elle donne le jour à des esclaves.
25 Synaj jest to góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli.	25 Agar était d’Arabie, où est le Sinaï, et représente bien la Jérusalem actuelle qui est esclave avec ses enfants.
26 Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką.	26 Mais la Jérusalem céleste est libre, et c’est elle notre mère.
27 Wszak napisane jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem.	27 Il est écrit: Réjouis-toi, femme stérile qui n’as pas eu d’enfants, saute et crie de joie, toi qui n’as pas connu les douleurs de l’enfantement. Car la femme laissée pour compte aura plus d’enfants que celle qui avait un mari.
28 Właśnie wy, bracia, jesteście jak Izaak dziećmi obietnicy.	28 Frères, vous êtes enfants de la promesse, tout comme Isaac.
29 Ale jak wówczas ten, który się urodził tylko według ciała, prześladował tego, który się urodził według ducha, tak dzieje się i teraz.	29 Mais déjà dans ce temps l’enfant de la chair persécutait l’enfant de l’esprit, et c’est pareil aujourd’hui.
30 Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej.	30 Mais que dit l’Écriture? Renvoie l’esclave et son fils, car le fils de l’esclave ne recevra rien de ce que doit hériter le fils de la femme libre.
31 Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.	31 Nous sommes nés de femme libre et non pas fils d’esclaves.