Ewangelia wg św. Łukasza 20

Biblia Tysiąclecia	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 Pewnego dnia, kiedy nauczał lud w świątyni i głosił Dobrą Nowinę, podeszli arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi	1 And it happened that, on one of the days when he was teaching the people in the temple and preaching the Gospel, the leaders of the priests, and the scribes, gathered together with the elders,
2 i zapytali Go: Powiedz nam, jakim prawem to czynisz albo kto Ci dał tę władzę?	2 and they spoke to him, saying: “Tell us, by what authority do you do these things? Or, who is it that has given you this authority?”
3 Odpowiedział im: Ja też zadam wam pytanie. Powiedzcie Mi:	3 And in response, Jesus said to them: “I will also question you about one word. Respond to me:
4 Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi?	4 The baptism of John, was it from heaven, or of men?”
5 Oni zastanawiali się i mówili między sobą: Jeśli powiemy: z nieba, zarzuci nam: Dlaczego nie uwierzyliście mu?	5 So they discussed it among themselves, saying: “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Then why did you not believe him?’
6 A jeśli powiemy: Od ludzi, cały lud nas ukamienuje, bo jest przekonany, że Jan był prorokiem.	6 But if we say, ‘Of men,’ the whole people will stone us. For they are certain that John was a prophet.”
7 Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd pochodził.	7 And so they responded that they did not know where it was from.
8 Wtedy Jezus im rzekł: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.	8 And Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
9 I zaczął mówić do ludu tę przypowieść: Pewien człowiek założył winnicę, oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał na dłuższy czas.	9 Then he began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard, and he loaned it to settlers, and he was on a sojourn for a long time.
10 W odpowiedniej porze wysłał sługę do rolników, aby mu oddali jego część z plonu winnicy. Lecz rolnicy obili go i odesłali z niczym.	10 And in due time, he sent a servant to the farmers, so that they would give to him from the fruit of the vineyard. And they beat him and drove him away, empty-handed.
11 Ponownie posłał drugiego sługę. Lecz i tego obili, znieważyli i odesłali z niczym.	11 And he continued to send another servant. But beating him and treating him with contempt, they likewise sent him away, empty-handed.
12 Posłał jeszcze trzeciego; tego również pobili do krwi i wyrzucili.	12 And he continued to send a third. And wounding him also, they drove him away.
13 Wówczas rzekł pan winnicy: Co mam począć? Poślę mojego syna ukochanego, chyba go uszanują.	13 Then the lord of the vineyard said: ‘What shall I do? I will send my beloved son. Perhaps when they have seen him, they will respect him.’
14 Lecz rolnicy, zobaczywszy go, naradzali się między sobą mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo stanie się nasze.	14 And when the settlers had seen him, they discussed it among themselves, saying: ‘This one is the heir. Let us kill him, so that the inheritance will be ours.’
15 I wyrzuciwszy go z winnicy, zabili. Co więc uczyni z nimi właściciel winnicy?	15 And forcing him outside of the vineyard, they killed him. What, then, will the lord of the vineyard do to them?”
16 Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę da innym. Gdy to usłyszeli, zawołali: Nie, nigdy!	16 “He will come and destroy those settlers, and he will give the vineyard to others.” And upon hearing this, they said to him, “Let it not be.”
17 On zaś spojrzał na nich i rzekł: Cóż więc znaczy to słowo Pisma: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła?	17 Then, gazing at them, he said: “Then what does this mean, which is written: ‘The stone which the builders have rejected, the same has become the head of the corner?’
18 Każdy, kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go.	18 Everyone who falls on that stone will be shattered. And anyone upon whom it falls will be crushed.”
19 W tej samej godzinie uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli koniecznie dostać Go w swoje ręce, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował tę przypowieść.	19 And the leaders of the priests, and the scribes, were seeking to lay hands on him in that same hour, but they feared the people. For they realized that he had spoken this parable about them.
20 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać zwierzchności i władzy namiestnika.	20 And being attentive, they sent traitors, who would pretend that they were just, so that they might catch him in his words and then hand him over to the power and authority of the procurator.
21 Zapytali Go więc: Nauczycielu, wiemy, że słusznie mówisz i uczysz, i nie masz względu na osobę, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz.	21 And they questioned him, saying: “Teacher, we know that you speak and teach correctly, and that you do not consider anyone’s status, but you teach the way of God in truth.
22 Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?	22 Is it lawful for us to pay the tribute to Caesar, or not?”
23 On przejrzał ich podstęp i rzekł do nich:	23 But realizing their deceitfulness, he said to them: “Why do you test me?
24 Pokażcie Mi denara. Czyj nosi obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara.	24 Show me a denarius. Whose image and inscription does it have?” In response, they said to him, “Caesar’s.”
25 Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.	25 And so, he said to them: “Then repay the things that are Caesar’s, to Caesar, and the things that are God’s, to God.”
26 I nie mogli podchwycić Go w żadnym słowie wobec ludu. Zmieszani Jego odpowiedzią, zamilkli.	26 And they were not able to contradict his word before the people. And being amazed at his answer, they were silent.
27 Wówczas podeszło do Niego kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go	27 Now some of the Sadducees, who deny that there is a resurrection, approached him. And they questioned him,
28 w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu.	28 saying: “Teacher, Moses wrote for us: If any man’s brother will have died, having a wife, and if he does not have any children, then his brother should take her as his wife, and he should raise up offspring for his brother.
29 Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie.	29 And so there were seven brothers. And the first took a wife, and he died without sons.
30 Wziął ją drugi,	30 And the next one married her, and he also died without a son.
31 a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci.	31 And the third married her, and similarly all seven, and none of them left behind any offspring, and they each died.
32 W końcu umarła ta kobieta.	32 Last of all, the woman also died.
33 Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę.	33 In the resurrection, then, whose wife will she be? For certainly all seven had her as a wife.”
34 Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą.	34 And so, Jesus said to them: “The children of this age marry and are given in marriage.
35 Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić.	35 Yet truly, those who shall be held worthy of that age, and of the resurrection from the dead, will neither be married, nor take wives.
36 Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.	36 For they can no longer die. For they are equal to the Angels, and they are children of God, since they are children of the resurrection.
37 A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba.	37 For in truth, the dead do rise again, as Moses also showed beside the bush, when he called the Lord: ‘The God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.’
38 Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją.	38 And so he is not the God of the dead, but of the living. For all are alive to him.”
39 Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrześ powiedział,	39 Then some of the scribes, in response, said to him, “Teacher, you have spoken well.”
40 bo już o nic nie śmieli Go pytać.	40 And they no longer dared to question him about anything.
41 Natomiast On rzekł do nich: Jak można twierdzić, że Mesjasz jest synem Dawida?	41 But he said to them: “How can they say that the Christ is the son of David?
42 Przecież sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,	42 Even David himself says, in the book of Psalms: ‘The Lord said to my Lord, sit at my right hand,
43 aż położę nieprzyjaciół Twoich jako podnóżek pod Twoje stopy.	43 until I set your enemies as your footstool.’
44 Dawid nazywa Go Panem: jak zatem może On być [tylko] jego synem?	44 Therefore, David calls him Lord. So how can he be his son?”
45 Gdy cały lud się przysłuchiwał, rzekł do swoich uczniów:	45 Now in the hearing of all the people, he said to his disciples:
46 Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.	46 “Be cautious of the scribes, who choose to walk in long robes, and who love greetings in the marketplace, and the first chairs in the synagogues, and the first places at table during feasts,
47 Objadają oni domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Ci tym surowszy dostaną wyrok.	47 who devour the houses of widows, feigning long prayers. These will receive the greater damnation.”