Ewangelia wg św. Łukasza 20

Biblia Tysiąclecia	Библия Синодальный перевод
1 Pewnego dnia, kiedy nauczał lud w świątyni i głosił Dobrą Nowinę, podeszli arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi	1 В один из тех дней, когда Он учил народ в храме и благовествовал, приступили первосвященники и книжники со старейшинами,
2 i zapytali Go: Powiedz nam, jakim prawem to czynisz albo kto Ci dał tę władzę?	2 и сказали Ему: скажи нам, какою властью Ты это делаешь, или кто дал Тебе власть сию?
3 Odpowiedział im: Ja też zadam wam pytanie. Powiedzcie Mi:	3 Он сказал им в ответ: спрошу и Я вас об одном, и скажите Мне:
4 Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi?	4 крещение Иоанново с небес было, или от человеков?
5 Oni zastanawiali się i mówili między sobą: Jeśli powiemy: z nieba, zarzuci nam: Dlaczego nie uwierzyliście mu?	5 Они же, рассуждая между собою, говорили: если скажем: с небес, то скажет: почему же вы не поверили ему?
6 A jeśli powiemy: Od ludzi, cały lud nas ukamienuje, bo jest przekonany, że Jan był prorokiem.	6 а если скажем: от человеков, то весь народ побьет нас камнями, ибо он уверен, что Иоанн есть пророк.
7 Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd pochodził.	7 И отвечали: не знаем откуда.
8 Wtedy Jezus im rzekł: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.	8 Иисус сказал им: и Я не скажу вам, какою властью это делаю.
9 I zaczął mówić do ludu tę przypowieść: Pewien człowiek założył winnicę, oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał na dłuższy czas.	9 И начал Он говорить к народу притчу сию: один человек насадил виноградник и отдал его виноградарям, и отлучился на долгое время;
10 W odpowiedniej porze wysłał sługę do rolników, aby mu oddali jego część z plonu winnicy. Lecz rolnicy obili go i odesłali z niczym.	10 и в свое время послал к виноградарям раба, чтобы они дали ему плодов из виноградника; но виноградари, прибив его, отослали ни с чем.
11 Ponownie posłał drugiego sługę. Lecz i tego obili, znieważyli i odesłali z niczym.	11 Еще послал другого раба; но они и этого, прибив и обругав, отослали ни с чем.
12 Posłał jeszcze trzeciego; tego również pobili do krwi i wyrzucili.	12 И еще послал третьего; но они и того, изранив, выгнали.
13 Wówczas rzekł pan winnicy: Co mam począć? Poślę mojego syna ukochanego, chyba go uszanują.	13 Тогда сказал господин виноградника: что мне делать? Пошлю сына моего возлюбленного; может быть, увидев его, постыдятся.
14 Lecz rolnicy, zobaczywszy go, naradzali się między sobą mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo stanie się nasze.	14 Но виноградари, увидев его, рассуждали между собою, говоря: это наследник; пойдем, убьем его, и наследство его будет наше.
15 I wyrzuciwszy go z winnicy, zabili. Co więc uczyni z nimi właściciel winnicy?	15 И, выведя его вон из виноградника, убили. Что же сделает с ними господин виноградника?
16 Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę da innym. Gdy to usłyszeli, zawołali: Nie, nigdy!	16 Придет и погубит виноградарей тех, и отдаст виноградник другим. Слышавшие же это сказали: да не будет!
17 On zaś spojrzał na nich i rzekł: Cóż więc znaczy to słowo Pisma: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła?	17 Но Он, взглянув на них, сказал: что значит сие написанное: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла?
18 Każdy, kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go.	18 Всякий, кто упадет на тот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит.
19 W tej samej godzinie uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli koniecznie dostać Go w swoje ręce, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował tę przypowieść.	19 И искали в это время первосвященники и книжники, чтобы наложить на Него руки, но побоялись народа, ибо поняли, что о них сказал Он эту притчу.
20 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać zwierzchności i władzy namiestnika.	20 И, наблюдая за Ним, подослали лукавых людей, которые, притворившись благочестивыми, уловили бы Его в каком-либо слове, чтобы предать Его начальству и власти правителя.
21 Zapytali Go więc: Nauczycielu, wiemy, że słusznie mówisz i uczysz, i nie masz względu na osobę, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz.	21 И они спросили Его: Учитель! мы знаем, что Ты правдиво говоришь и учишь и не смотришь на лице, но истинно пути Божию учишь;
22 Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?	22 позволительно ли нам давать подать кесарю, или нет?
23 On przejrzał ich podstęp i rzekł do nich:	23 Он же, уразумев лукавство их, сказал им: что вы Меня искушаете?
24 Pokażcie Mi denara. Czyj nosi obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara.	24 Покажите Мне динарий: чье на нем изображение и надпись? Они отвечали: кесаревы.
25 Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.	25 Он сказал им: итак, отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу.
26 I nie mogli podchwycić Go w żadnym słowie wobec ludu. Zmieszani Jego odpowiedzią, zamilkli.	26 И не могли уловить Его в слове перед народом, и, удивившись ответу Его, замолчали.
27 Wówczas podeszło do Niego kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go	27 Тогда пришли некоторые из саддукеев, отвергающих воскресение, и спросили Его:
28 w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu.	28 Учитель! Моисей написал нам, что если у кого умрет брат, имевший жену, и умрет бездетным, то брат его должен взять его жену и восставить семя брату своему.
29 Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie.	29 Было семь братьев, первый, взяв жену, умер бездетным;
30 Wziął ją drugi,	30 взял ту жену второй, и тот умер бездетным;
31 a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci.	31 взял ее третий; также и все семеро, и умерли, не оставив детей;
32 W końcu umarła ta kobieta.	32 после всех умерла и жена;
33 Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę.	33 итак, в воскресение которого из них будет она женою, ибо семеро имели ее женою?
34 Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą.	34 Иисус сказал им в ответ: чада века сего женятся и выходят замуж;
35 Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić.	35 а сподобившиеся достигнуть того века и воскресения из мертвых ни женятся, ни замуж не выходят,
36 Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.	36 и умереть уже не могут, ибо они равны Ангелам и суть сыны Божии, будучи сынами воскресения.
37 A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba.	37 А что мертвые воскреснут, и Моисей показал при купине, когда назвал Господа Богом Авраама и Богом Исаака и Богом Иакова.
38 Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją.	38 Бог же не есть [Бог] мертвых, но живых, ибо у Него все живы.
39 Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrześ powiedział,	39 На это некоторые из книжников сказали: Учитель! Ты хорошо сказал.
40 bo już o nic nie śmieli Go pytać.	40 И уже не смели спрашивать Его ни о чем. Он же сказал им:
41 Natomiast On rzekł do nich: Jak można twierdzić, że Mesjasz jest synem Dawida?	41 как говорят, что Христос есть Сын Давидов,
42 Przecież sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,	42 а сам Давид говорит в книге псалмов: сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня,
43 aż położę nieprzyjaciół Twoich jako podnóżek pod Twoje stopy.	43 доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?
44 Dawid nazywa Go Panem: jak zatem może On być [tylko] jego synem?	44 Итак, Давид Господом называет Его; как же Он Сын ему?
45 Gdy cały lud się przysłuchiwał, rzekł do swoich uczniów:	45 И когда слушал весь народ, Он сказал ученикам Своим:
46 Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.	46 остерегайтесь книжников, которые любят ходить в длинных одеждах и любят приветствия в народных собраниях, председания в синагогах и предвозлежания на пиршествах,
47 Objadają oni domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Ci tym surowszy dostaną wyrok.	47 которые поедают домы вдов и лицемерно долго молятся; они примут тем большее осуждение.