Mądrość Syracha 38

Biblia Tysiąclecia	LA SACRA BIBBIA
1 Czcij lekarza czcią należną z powodu jego posług, albowiem i jego stworzył Pan.	1 Onora il medico per le sue prestazioni, perché il Signore ha creato anche lui;
2 Od Najwyższego pochodzi uzdrowienie, i od Króla dar się otrzymuje.	2 l'arte di guarire viene dall'Altissimo, e chi guarisce riceve doni pure dal re.
3 Wiedza lekarza podnosi mu głowę, nawet i wobec możnowładców będą go podziwiać.	3 La sua scienza fa camminare il medico a testa alta, egli riscuote ammirazione davanti ai grandi.
4 Pan stworzył z ziemi lekarstwa, a człowiek mądry nie będzie nimi gardził.	4 Il Signore ha creato le medicine dalla terra, l'uomo di senno non le detesta.
5 Czyż to nie drzewo wodę uczyniło słodką, aby moc Jego poznano?	5 L'acqua non si addolcì con il legno, che rivelava così una sua peculiarità?
6 On dał ludziom wiedzę, aby się wsławili dzięki Jego dziwnym dziełom.	6 Il Signore ha dato la scienza agli uomini, perché fosse glorificato con questi poteri meravigliosi.
7 Dzięki nim się leczy i ból usuwa, z nich aptekarz sporządza leki,	7 Con essi il medico guarisce e vince la sofferenza e il farmacista fa la sua mistura.
8 aby się nie kończyło Jego działanie i pokój od Niego był po całej ziemi.	8 Ma non finiscono qui le opere del Signore che dà la pace sulla faccia della terra.
9 Synu, w chorobie swej nie odwracaj się od Pana, ale módl się do Niego, a On cię uleczy.	9 Figlio, nella tua malattia non disprezzare ciò, ma prega il Signore ed egli ti guarirà.
10 Usuń przewrotność - wyprostuj ręce i oczyść serce z wszelkiego grzechu!	10 Ripudia l'errore, correggi l'opera delle tue mani, purifica il cuore da ogni peccato.
11 Ofiaruj kadzidło, złóż ofiarę dziękczynną z najczystszej mąki, i hojne dary, na jakie cię tylko stać.	11 Offri soave odore e un memoriale di fior di farina, offri pingui sacrifici secondo le tue possibilità.
12 Potem sprowadź lekarza, bo jego też stworzył Pan, nie odsuwaj się od niego, albowiem jest on ci potrzebny.	12 E ricorri pure al medico; il Signore ha creato anche lui, non ti abbandoni, perché è necessario.
13 Jest czas, kiedy w ich rękach jest wyjście z choroby:	13 C'è il momento in cui la guarigione è nelle loro mani.
14 oni sami będą błagać Pana, aby dał im moc przyniesienia ulgi i uleczenia, celem zachowania życia.	14 Anch'essi pregano il Signore perché conceda loro di dare conforto e guarigione ai loro pazienti.
15 Grzeszący przeciw Stwórcy swemu niech wpadnie w ręce lekarza!	15 Chi pecca davanti al suo Creatore cada nelle mani del medico.
16 Synu, wylewaj łzy nad zmarłym i jako bardzo cierpiący zacznij lament, według tego, co mu przystoi, pochowaj ciało i nie lekceważ jego pogrzebu!	16 Figlio, versa lacrime sul morto e con sincero dolore intona il lamento; avvolgi il cadavere come è stabilito e non trascurare la sua sepoltura.
17 Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi, zarządź żałobę odpowiednio do jego godności, dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy, potem już daj się pocieszyć w smutku!	17 Sii amaro nel gemito e caldo nel lamento, celebra il lutto secondo la sua dignità, un giorno o due per evitare le maldicenze, ma poi consólati dopo il dolore.
18 Ze smutku bowiem śmierć następuje: smutek serca łamie siłę.	18 Dal dolore infatti esce la morte, e il dolore del cuore fiacca il vigore.
19 Tylko do chwili pogrzebu niechaj trwa smutek, bo życie udręczone - przekleństwem dla serca.	19 Il dolore resti solo nella disgrazia, ma poi una vita afflitta fa male al cuore.
20 Nie oddawaj smutkowi swego serca, odsuń go, pomnąc na swój koniec.	20 Non abbandonare il tuo cuore al dolore, lìberatene, ricordando la tua fine.
21 Nie zapominaj, że nie ma on powrotu, tamtemu nie pomożesz, a sobie zaszkodzisz.	21 Ben sapendo che non c'è ritorno, il tuo dolore a lui non giova e a te nuoce.
22 Pamiętaj o moim losie, który będzie też twoim: mnie wczoraj, tobie dzisiaj.	22 Ricòrdati che la sua sorte sarà pure tua, ieri a me domani a te.
23 Gdy spoczął zmarły, niech spocznie i pamięć o nim, pociesz się po nim, skoro już wyszedł duch jego.	23 Nel riposo del morto fa' riposare la sua memoria, consólati di lui, per la dipartita del suo spirito.
24 Uczony w Piśmie zdobywa mądrość w czasie wolnym od zajęć, i kto ma mniej działania, ten stanie się mądry.	24 La sapienza dello scriba viene dal tempo speso nella riflessione, si diventa sapienti trascurando l'attività pratica.
25 Jakże może poświęcić się mądrości ten, kto trzyma pług, kto chlubi się tylko ostrzem włóczni, kto woły pogania i całkowicie zajęty jest ich pracą, a rozmawia tylko o cielętach?	25 Come penserà alla sapienza chi tiene l'aratro? La sua preoccupazione è quella di un buon pungolo, conduce i buoi e pensa al loro lavoro, i suoi discorsi riguardano i figli delle vacche.
26 Serce przykładać będzie do tego, by wyorywać bruzdy, a w czasie nocy bezsennej myśli o paszy dla jałówek.	26 Applica il suo cuore a far solchi, rimane insonne per il fieno delle giovenche.
27 Tak każdy rzemieślnik i artysta, który noce i dnie na pracy przepędza, i ten, co rzeźbi wizerunki na pieczęciach, którego wytrwałość urozmaica kształty rzeźb, serce swe przykłada do tego, by obraz uczynić żywym, a po nocach nie śpi, by wykończyć dzieło.	27 Così è per ogni artigiano e costruttore, sempre occupato, di giorno e di notte: chi esegue l'intaglio dei sigilli mette tanta pazienza nel cambiare le forme; applica il suo cuore per raffigurare le immagini, finirà la sua opera perdendo il sonno.
28 Tak kowal siedzący blisko kowadła, pilnie zastanawia się nad pracą z żelaza, wyziewy ognia niszczą jego ciało, a on walczy z żarem pieca - huk młota przytępia jego słuch, a oczy jego są zwrócone tylko na wzorzec przedmiotu; serce swe przykłada do wykończenia robót, a po nocach nie śpi, by dzieło doskonale przyozdobić.	28 Così il fabbro, posto vicino all'incudine, è intento al lavoro del ferro. Il vapore del fuoco liquefà le sue carni, mentre egli si accanisce al caldo del camino. Il colpo del martello ribatte nel suo orecchio, i suoi occhi sono fissi sul modello; applicherà il suo cuore per finire le sue opere, sarà insonne per realizzare un ornamento perfetto.
29 Tak garncarz, siedzący przy swej pracy i obracający nogami koło, stale jest pochłonięty troską o swoje dzieło, a cała jego praca - [pogoń] za ilością.	29 Così il ceramista, seduto al suo lavoro, gira con i suoi piedi la ruota, si trova sempre preoccupato per la sua opera, perché tutto il suo lavoro è soggetto al calcolo.
30 Rękami swymi kształtuje glinę, a nogami pokonuje jej opór, stara się pilnie, aby wykończyć polewę, a po nocach nie śpi, by piec wyczyścić.	30 Col suo braccio modella l'argilla e con i piedi ne rammollisce la durezza, applica il suo cuore per finire la lucidatura e perde il sonno per pulire il forno.
31 Ci wszyscy zaufali swym rękom, każdy z nich jest mądry w swoim zawodzie;	31 Tutti costoro confidano nelle loro mani e ciascuno è abile nel suo mestiere.
32 bez nich miasto nie będzie zbudowane, a gdzie oni zamieszkają, nie odczuwa się niedostatku.	32 Senza di loro la città non può essere costruita, nessuno può abitarvi o circolarvi.
33 Tych jednak do rady ludu nie będzie się szukać ani na zgromadzeniu nie posunie się na wyższe miejsce. Ani nie zasiądą oni na krześle sędziowskim, ani nie będą znać się na Prawie Przymierza.	33 Ma essi non sono ricercati per il consiglio del popolo, e nell'assemblea non emergono; sul seggio del giudice non siedono e la disposizione della legge non comprendono.
34 Nie zabłysną ani nauką, ani sądem, ani się nie znajdą między [tymi, co układają] przypowieści, ale podtrzymują oni odwieczne stworzenie, a modlitwa ich prac dotyczy [ich] zawodu.	34 Non dimostrano né cultura né conoscenza della legge, e non sono perspicaci nei proverbi. Ma essi assicurano il funzionamento del mondo e nell'esercizio della loro arte c'è la loro preghiera.