Księga Przysłów 8

Biblia Tysiąclecia	GREEK BIBLE
1 Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?	1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
2 Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,	2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
3 przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:	3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?
4 Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,	4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
5 prostacy - mądrości się uczcie, nierozumni - nabierzcie rozsądku!	5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
6 Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,	6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
7 podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.	7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
8 Moje wszystkie mowy są słuszne - obcy mi fałsz i krętactwo -	8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?
9 dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych - co mądrość posiedli.	9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
10 Nabądźcie moją naukę - nie srebro, raczej wiedzę - niż złoto najczystsze;	10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
11 bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy.	11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
12 Jam Mądrość - Roztropność mi bliska, posiadam wiedzę głęboką.	12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
13 Bojaźnią Pańską - zła nienawidzić. Nie znoszę dumy, złych dróg, wyniosłości ust przewrotnych.	13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
14 Moja jest rada i stałość, moja - rozwaga, potęga.	14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.
15 Dzięki mnie królowie panują, słusznie wyrokują urzędnicy.	15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
16 Dzięki mnie rządzą władcy i wielmoże - rządcy prawowierni.	16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?
17 Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto mnie szuka.	17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
18 Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość;	18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
19 mój owoc cenniejszy niż złoto, a plony niż srebro najczystsze.	19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
20 Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości,	20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
21 by przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce.	21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
22 Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,	22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
23 od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.	23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
24 Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody;	24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?
25 zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć;	25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?
26 nim ziemię i pola uczynił - początek pyłu na ziemi.	26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
27 Gdy niebo umacniał, z Nim byłam gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,	27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?
28 gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,	28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?
29 gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię.	29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?
30 Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,	30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
31 igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.	31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
32 Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.	32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
33 Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie!	33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
34 Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy,	34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?
35 bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana;	35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
36 kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.	36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.