Księga Psalmów 42

Biblia Tysiąclecia	NEW JERUSALEM
1 Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Synów Koracha.	1 [For the choirmaster Poem Of the sons of Korah] As a deer yearns for running streams, so I yearn foryou, my God.
2 Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!	2 I thirst for God, the living God; when shal I go to see the face of God?
3 Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego: kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?	3 I have no food but tears day and night, as al day long I am taunted, 'Where is your God?'
4 Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy, gdy mówią mi co dzień: Gdzie jest twój Bóg?	4 This I remember as I pour out my heart, how I used to pass under the roof of the Most High used to goto the house of God, among cries of joy and praise, the sound of the feast.
5 Gdy wspominam o tym, rozrzewnia się dusza moja we mnie, ponieważ wstępowałem do przedziwnego namiotu, do domu Bożego, wśród głosów radości i dziękczynienia w świątecznym orszaku.	5 Why be so downcast, why all these sighs? Hope in God! I will praise him stil , my Saviour,
6 Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza	6 my God. When I am downcast I think of you: from the land of Jordan and Hermon, I think of you,humble mountain.
7 i mojego Boga. A we mnie samym dusza jest zgnębiona, przeto wspominam Cię z ziemi Jordanu i z ziemi Hermonu, i z góry Misar.	7 Deep is cal ing to deep by the roar of your cataracts, al your waves and breakers have rolled over me.
8 Głębia przyzywa głębię hukiem Twych potoków. Wszystkie twe nurty i fale nade mną się przewalają.	8 In the daytime God sends his faithful love, and even at night; the song it inspires in me is a prayer tomy living God.
9 Za dnia udziela mi Pan swojej łaski, a w nocy Mu śpiewam, sławię Boga mego życia.	9 I shal say to God, my rock, 'Why have you forgotten me? Why must I go around in mourning,harrassed by the enemy?'
10 Mówię do Boga: Moja Skało, czemu zapominasz o mnie? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?	10 With death in my bones, my enemies taunt me, al day long they ask me, 'Where is your God?'
11 Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy, gdy cały dzień mówią do mnie: Gdzie jest twój Bóg?	11 Why so downcast, why al these sighs? Hope in God! I wil praise him stil , my Saviour, my God.
12 Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.