Księga Hioba 41

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA TINTORI
1 Zawiedzie twoja nadzieja, bo już sam jego widok przeraża.	1 « Io non sarò così crudele da eccitarlo. Chi infatti può resistere alla mia faccia?
2 Kto się ośmieli go zbudzić? Któż mu wystąpi naprzeciw?	2 Chi m'ha dato per il primo chè io gli abbia a rendere? Tutto ciò che è sotto il cielo è mio.
3 Kto się odważy go dotknąć bezkarnie? - Nikt zgoła pod całym niebem.	3 Non lo risparmierò nonostante le sue parole potenti e le sue suppliche.
4 Głosu jego nie zdołam przemilczeć, o sile wiem - niezrównana.	4 Chi scoprirà il disopra della sua corazza? Chi entrerà nel mezzo della sua gola?
5 Czy odchyli kto brzeg pancerza i podejdzie z podwójnym wędzidłem?	5 Chi aprirà le porte della sua faccia? Sulla chiostra dei suoi denti sta il terrore;
6 Czy otworzy mu paszczy podwoje? - Strasznie jest spojrzeć mu w zęby.	6 il suo corpo è come di scudi fusi e coperto di squame ben serrate insieme:
7 Grzbiet ma jak płyty u tarczy, spojone jakby pieczęcią.	7 l'una è unita all'altra, e tra esse non passa neppure un fil d'aria:
8 Mocno ze sobą złączone, powietrze nawet nie przejdzie.	8 l'una aderisce all'altra, si tengono strette senza mai separarsi.
9 Tak jedna przylega do drugiej, że nie można rozluźnić połączeń.	9 Il suo starnuto è splendore di fuoco, i suoi occhi sono come le ciglia dell'aurora.
10 Jego kichanie olśniewa blaskiem, oczy - jak powieki zorzy:	10 Dalla sua bocca escono vampe come tizzoni di fuoco acceso.
11 z ust mu płomienie buchają, sypią się iskry ogniste.	11 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia bollente sul fuoco.
12 Dym wydobywa się z nozdrzy, jak z kotła pełnego wrzątku.	12 Il suo alito fa bruciare i carboni, e una fiamma esce dalla sua bocca.
13 Oddechem rozpala węgle, z paszczy tryska mu ogień.	13 Nel suo collo sta la forza e davanti a lui va la miseria.
14 W szyi się kryje jego potęga, przed nim skacząc biegnie przestrach,	14 Le parti sue carnose sono ben compatte, lanciando contro di lui i fulmini non andranno altrove,
15 części ciała spojone, jakby ulane, nieporuszone.	15 il suo cuore è duro come la pietra, saldo come l'incudine del fabbro.
16 Serce ma twarde jak skała, jak dolny kamień młyński.	16 Quando si alza su, gli angeli tremano e sbigottiti si purificano.
17 Gdy wstaje, mocni drżą ze strachu i przerażeni tracą przytomność.	17 Contro di lui nulla può la spada, la lancia e la corazza;
18 Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep.	18 il ferro è per lui come paglia, il bronzo come legno tarlato.
19 Dla niego żelazo - to plewy, brąz - niby drzewo zbutwiałe.	19 L'arciere non lo metterà in fuga; per lui son di stoppa le pietre della fionda,
20 Nie płoszy go strzała z łuku, kamień z procy jest źdźbłem dla niego.	20 la mazza la crederà un fil di paglia e si burlerà di chi brandisce la lancia.
21 Dla niego źdźbłem maczuga, śmieje się z dzidy lecącej.	21 Esso avrà sotto di sè i raggi del sole. Si stenderà sopra l'oro come sul fango.
22 Pod nim są ostre skorupy, ślad jakby wału zostawia na błocie.	22 Farà bollire come una caldaia il profondo del maro, lo renderà come unguenti in ebollizione.
23 Głębię wód wzburzy jak kocioł, na wrzątek ją zdoła przemienić.	23 Si lascia dietro una scia luminosa e farà apparire canuto l'abisso.
24 Za nim smuga się świeci na wodzie, topiel podobna do siwizny.	24 Non v'è sulla terra potenza chè gli possa esser paragonata, perchè fu fatto per non aver paura di nessuno.
25 Nie ma mu równego na ziemi, uczyniono go nieustraszonym:	25 Guarda in faccia i più eccelsi, è re su tutti i figli della superbia ».
26 Każde mocne zwierzę się lęka jego, króla wszystkich stworzeń.