Księga Hioba 13

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA RICCIOTTI
1 To wszystko me oko widziało, słyszało, pojęło me ucho.	1 - Ecco, tutte queste cose ha viste l'occhio mio, ha udite il mio orecchio e tutte io le compresi;
2 Co wiecie, i ja wiem także. Nie ustępuję wam w niczym.	2 quanto sapete voialtri lo so anch'io, nè a voialtri io sono inferiore.
3 Lecz mówić chcę z Wszechmogącym, bronić się będę u Boga.	3 Io invece all'Onnipotente parlo, e di discutere con Dio io bramo:
4 Bo wy zmyślacie oszustwa, lekarze nic nie warci.	4 mostrando prima che siete fabbricatori di menzogna, e che asserite false dottrine.
5 Gdybyście chcieli zamilknąć, byłby to znak roztropności.	5 Oh! se piuttosto serbaste silenzio, sì da farvi stimare sapienti!
6 Słuchajcie mego sprzeciwu, na odpowiedź mych warg zważajcie.	6 Ascoltate dunque la mia riprensione, e alla sentenza delle mie labbra fate attenzione.
7 Czy Boga złem osłonicie? Wszechmogącego obronicie kłamstwem?	7 Ha forse bisogno Dio della vostra menzogna, perchè dobbiate asserire cose false in favor suo?
8 (Tak) Jego stronę trzymacie? Czy rzecznikami jesteście Bożymi?	8 Vi mostrerete forse parziali con luie vi sforzerete di far gli avvocati di Dio?
9 Czy dobrze by było, gdyby was doświadczył? Czy można z Niego szydzić jak z człowieka?	9 Ma ciò piacerà a lui a cui nulla si può celare? ovvero rimarrà egli, come uomo, ingannato dalle vostre frodi?
10 Przywoła was do rozsądku, jeśli w ukryciu stronniczo mówicie.	10 Egli stesso riprenderebbe voialtri, perchè in segreto vi mostrate parziali con lui;
11 Czy Majestat nie budzi lęku? Czy nie przejmuje was grozą?	11 tosto ch'ei si scotesse vi sbigottirebbe, ed il terrore di lui cadrebbe su voialtri;
12 Zdaniami z piasku wy strofujecie; wszak wasze tarcze są z gliny.	12 i vostri memoriali sarebbero [sentenze da] cenere, e diventerebbero d'argilla i vostri cimieri.
13 Milczcie, niech ja teraz powiem, cokolwiek może przyjść na mnie.	13 Tacete alquanto, ed io parleròtutto ciò che la mia mente mi dirà.
14 Między zęby stale biorę swe ciało, własne swe życie nadstawiam.	14 Perchè lacero io le mie carni con i miei denti, e perchè metto l'anima mia nelle mie mani?
15 Choćby mnie zabił Wszechmocny - ufam, i dróg moich przed Nim chcę bronić.	15 Quand'anche egli mi uccidesse, in lui spererò, eppur la mia condotta innanzi a lui difenderò;
16 To mi wystarczy za obronę. Nieprawy do Niego nie dojdzie.	16 ed egli proprio sarà il mio salvatore, poichè in faccia a lui non comparisce alcun ipocrita.
17 Słuchajcie pilnie mej mowy, na słowa me uszu nadstawcie.	17 Ascoltate la mia parola, ed alle mie sentenze porgete orecchio.
18 Mam gotową obronę przed sądem, pewien, że jestem niewinny.	18 Se io sarò giudicato, so che verrò riconosciuto giusto.
19 Kto chce się ze mną prawować? A teraz umilknę i umrę.	19 Chi è che verrà meco in giudizio? Venga! Perchè dovrei consumarmi tacendo?
20 Uczyń mi tylko dwie rzeczy, na pewno nie stchórzę przed Tobą:	20 Soltanto due cose tu [o Dio], non dovrai fare con me, e allor dalla tua faccia non m'occulterò:
21 Odejmij ode mnie Twą rękę i spraw, bym nie bał się Ciebie.	21 la tua mano ritira tu da me, e il tuo terrore non mi sbigottisca;
22 Mów pierwszy, a ja niech odpowiem, lub ja przemówię, Ty po mnie.	22 quindi interrogami ed io ti risponderò, ovvero parlerò io e tu rispondimi.
23 Ile mam przewin i grzechów? Ujawnij występki i winy!	23 Quante sono le mie iniquità e peccati? le mie scelleratezze e delitti fammi conoscere!
24 Czemu chowasz swoje oblicze? Czemu mnie poczytujesz za wroga?	24 Perchè mai nascondi tu il tuo volto, e mi reputi come tuo nemico?
25 Chcesz liść gnany wiatrem płoszyć, prześladować słomę (już) wyschłą?	25 Contro una foglia, che il vento rapisce, mostri la tua potenza, e perseguiti un'arida pagliuzza;
26 Przypisujesz mi czyny gwałtu, wspominasz grzechy młodości.	26 tu infatti decreti contro di me amarezze, e mi vuoi far consumar dai peccati della mia giovinezza:
27 Nogi zakułeś w kajdany, dokładnie drogi me śledzisz, ślady stóp moich badasz.	27 mettesti nel ceppo i piedi miei, osservasti tutte le mie strade, e l'orme de' miei piedi scrutasti;
28 Jak próchno się to rozpadnie, niczym ubranie zjedzone przez mole.	28 mentre io come [legno] tarlato devo consumarmi, e come veste ch'è corrosa dalla tignuola.