2 Księga Samuela 22

Biblia Tysiąclecia	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Dawid wygłosił na cześć Pana słowa pieśni. Było to wtedy, gdy Pan wyzwolił go z ręki wszystkich wrogów i z ręki Saula.	1 David sang dem Herrn an dem Tag, als ihn der Herr aus der Gewalt all seiner Feinde und aus der Gewalt Sauls errettet hatte, folgendes Lied:
2 Mówił: Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu!	2 Herr, du mein Fels, meine Burg, mein Retter,
3 Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! Ty mnie wyzwalasz od wszelkiej przemocy.	3 mein Gott, mein Fels, bei dem ich mich berge, mein Schild und sicheres Heil, meine Feste, meine Zuflucht, mein Helfer, der mich vor der Gewalttat rettet.
4 Wzywam Pana, godnego chwały, a będę wolny od moich nieprzyjaciół.	4 Ich rufe: Der Herr sei gepriesen!, und ich werde vor meinen Feinden gerettet.
5 Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę.	5 Denn mich umfingen die Wellen des Todes, mich erschreckten die Fluten des Verderbens.
6 Oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.	6 Die Bande der Unterwelt umstrickten mich, über mich fielen die Schlingen des Todes.
7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga. Usłyszał On głos mój ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.	7 In meiner Not rief ich zum Herrn und rief zu meinem Gott. Aus seinem Heiligtum hörte er mein Rufen, mein Hilfeschrei (drang) zu seinen Ohren.
8 Zatrzęsła się i zadrżała ziemia. Posady niebios się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.	8 Da wankte und schwankte die Erde, die Grundfesten des Himmels erbebten. Sie wankten, denn sein Zorn war entbrannt.
9 Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień: "od Niego zapaliły się węgle".	9 Rauch stieg aus seiner Nase auf, aus seinem Mund kam verzehrendes Feuer, glühende Kohlen sprühten aus von ihm.
10 Nagiął niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami.	10 Er neigte den Himmel und fuhr herab, zu seinen Füßen dunkle Wolken.
11 Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły.	11 Er fuhr auf dem Kerub und flog daher; er schwebte auf den Flügeln des Windes.
12 Otoczył się mrokiem niby namiotem, ciemną wodą, gęstymi chmurami.	12 Er hüllte sich in Finsternis, in dunkles Wasser und dichtes Gewölk wie in ein Zelt.
13 Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.	13 Von seinem Glanz flammten glühende Kohlen auf.
14 Pan odezwał się z nieba grzmotem: to głos swój dał słyszeć Najwyższy.	14 Da ließ der Herr den Donner vom Himmel her dröhnen, der Höchste ließ seine Stimme erschallen.
15 Wypuścił strzały i rozproszył [wrogów], błyskawice - i zamęt wśród nich wprowadził.	15 Er schoss seine Pfeile und streute sie, er schleuderte Blitze und jagte sie dahin.
16 Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Pana, od tchnienia wichru Jego nozdrzy.	16 Da wurden sichtbar die Tiefen des Meeres, die Grundfesten der Erde wurden entblößt durch das Drohen des Herrn, vor dem Schnauben seines zornigen Atems.
17 Wyciąga rękę z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej.	17 Er griff aus der Höhe herab und fasste mich, zog mich heraus aus gewaltigen Wassern.
18 Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą.	18 Er entriss mich meinen mächtigen Feinden, die stärker waren als ich und mich hassten.
19 Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest dla mnie obroną.	19 Sie überfielen mich am Tag meines Unheils, doch der Herr wurde mein Halt.
20 Wyprowadza mnie na miejsce przestronne, ocala, bo mnie miłuje.	20 Er führte mich hinaus ins Weite, er befreite mich, denn er hatte an mir Gefallen.
21 Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.	21 Der Herr hat mir vergolten, weil ich gerecht bin und meine Hände rein sind.
22 Strzegłem bowiem dróg Pana i nie odszedłem przez grzech od mojego Boga,	22 Denn ich hielt mich an die Wege des Herrn und fiel nicht ruchlos ab von meinem Gott.
23 bo mam wszystkie Jego przykazania przed sobą i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,	23 Ja, ich habe alle seine Gebote vor Augen, weiche von seinen Gesetzen niemals ab.
24 lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się winy.	24 Ich war vor ihm ohne Makel, ich nahm mich in Acht vor der Sünde.
25 Pan mnie nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość "rąk moich" przed Jego oczyma.	25 Darum hat der Herr mir vergolten, weil ich gerecht bin und weil ich rein bin vor seinen Augen.
26 Jesteś miłościwy dla miłującego i względem nienagannego działasz nienagannie,	26 Gegen den Treuen zeigst du dich treu, an dem Aufrichtigen handelst du recht.
27 względem czystego okazujesz się czysty, względem przewrotnego jesteś przebiegły.	27 Gegen den Reinen zeigst du dich rein, doch falsch gegen den Falschen.
28 Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a oczy wyniosłe pognębiasz.	28 Dem bedrückten Volk bringst du Heil, doch die Blicke der Stolzen zwingst du nieder.
29 Bo Ty, o Panie, jesteś moim światłem: Pan rozjaśnia moje ciemności.	29 Ja, du bist meine Leuchte, Herr. Der Herr macht meine Finsternis hell.
30 Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu.	30 Mit dir erstürme ich Wälle, mit meinem Gott überspringe ich Mauern.
31 Bóg - Jego droga nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane, On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.	31 Vollkommen ist Gottes Weg, das Wort des Herrn ist im Feuer geläutert. Ein Schild ist er für alle, die sich bei ihm bergen.
32 Bo któż jest bogiem, prócz Pana lub któż jest skałą, prócz Boga naszego?	32 Denn wer ist Gott als allein der Herr, wer ist ein Fels, wenn nicht unser Gott?
33 Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę,	33 Gott ist meine starke Burg, er gab mir meinen Weg ohne Hindernis frei.
34 On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach.	34 Er ließ mich springen schnell wie Hirsche, auf hohem Weg ließ er mich gehen.
35 On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.	35 Er lehrte meine Hände kämpfen, meine Arme, den ehernen Bogen zu spannen.
36 Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia i Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.	36 Du gabst mir deine Hilfe zum Schild, dein Zuspruch machte mich groß.
37 Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją.	37 Du schaffst meinen Schritten weiten Raum, meine Knöchel wanken nicht.
38 Ścigam mych wrogów i niszczę, a nie wracam, póki nie zginęli.	38 Ich verfolge meine Feinde und vertilge sie, ich kehre nicht um, bis sie vernichtet sind.
39 Pobiłem ich - nie mogli się podnieść: upadli pod moje stopy.	39 Ich vernichte sie, ich schlage sie nieder; sie können sich nicht mehr erheben, sie fallen und liegen unter meinen Füßen.
40 Mocą mnie przepasałeś do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną,	40 Du hast mich zum Kampf mit Kraft umgürtet, hast (alle) in die Knie gezwungen, die sich gegen mich erhoben.
41 zmuszasz do ucieczki moich wrogów, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.	41 Meine Feinde hast du zur Flucht gezwungen; ich konnte die vernichten, die mich hassen.
42 Wołają - lecz nie ma wybawcy - do Pana - lecz im nie odpowiada.	42 Sie schreien, doch hilft ihnen niemand, sie schreien zum Herrn, doch er gibt keine Antwort.
43 Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne.	43 Ich zermalme sie wie Staub auf der Erde, wie Unrat auf der Straße zertrete, zermalme ich sie.
44 Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów.	44 Du rettest mich aus dem Streit meines Volkes, bewahrst mich als Haupt ganzer Völker. Stämme, die ich früher nicht kannte, sind mir nun untertan.
45 Cudzoziemcy mi schlebiają, są mi posłuszni na pierwsze wezwanie.	45 Mir huldigen die Söhne der Fremde; sobald sie mich nur hören, gehorchen sie mir.
46 Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni.	46 Die Söhne der Fremde schwinden dahin, sie kommen zitternd aus ihren Burgen hervor.
47 Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg "Skała" mojego zbawienia,	47 Es lebt der Herr! Mein Fels sei gepriesen! Der Gott, der Fels meines Heils, sei hoch erhoben;
48 Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody,	48 denn Gott verschaffte mir Vergeltung und unterwarf mir die Völker.
49 wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad wrogów i uwalnia od gwałtowników.	49 Du hast mich meinen Feinden entführt, mich über meine Gegner erhoben, dem Mann der Gewalt mich entrissen.
50 Przeto będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię.	50 Darum will ich dir danken, Herr, vor den Völkern, ich will deinem Namen singen und spielen.
51 Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki.	51 Seinem König verlieh er große Hilfe, Huld erwies er seinem Gesalbten, David und seinem Stamm auf ewig.