Samuelis I 23

VULGATA	LXX
1 Et annuntiaverunt David, dicentes : Ecce Philisthiim oppugnant Ceilam et diripiunt areas.	1 και απηγγελη τω δαυιδ λεγοντες ιδου οι αλλοφυλοι πολεμουσιν εν τη κειλα και αυτοι διαρπαζουσιν καταπατουσιν τους αλω
2 Consuluit ergo David Dominum, dicens : Num vadam, et percutiam Philisthæos istos ? Et ait Dominus ad David : Vade, et percuties Philisthæos, et Ceilam salvabis.	2 και επηρωτησεν δαυιδ δια του κυριου λεγων ει πορευθω και παταξω τους αλλοφυλους τουτους και ειπεν κυριος πορευου και παταξεις εν τοις αλλοφυλοις τουτοις και σωσεις την κειλα
3 Et dixerunt viri qui erant cum David ad eum : Ecce nos hic in Judæa consistentes timemus : quanto magis si ierimus in Ceilam adversum agmina Philisthinorum ?	3 και ειπαν οι ανδρες του δαυιδ προς αυτον ιδου ημεις ενταυθα εν τη ιουδαια φοβουμεθα και πως εσται εαν πορευθωμεν εις κειλα εις τα σκυλα των αλλοφυλων εισπορευσομεθα
4 Rursum ergo David consuluit Dominum. Qui respondens, ait ei : Surge, et vade in Ceilam : ego enim tradam Philisthæos in manu tua.	4 και προσεθετο δαυιδ ερωτησαι ετι δια του κυριου και απεκριθη αυτω κυριος και ειπεν προς αυτον αναστηθι και καταβηθι εις κειλα οτι εγω παραδιδωμι τους αλλοφυλους εις χειρας σου
5 Abiit ergo David et viri ejus in Ceilam, et pugnavit adversum Philisthæos : et abegit jumenta eorum, et percussit eos plaga magna : et salvavit David habitatores Ceilæ.	5 και επορευθη δαυιδ και οι ανδρες οι μετ' αυτου εις κειλα και επολεμησεν εν τοις αλλοφυλοις και εφυγον εκ προσωπου αυτου και απηγαγεν τα κτηνη αυτων και επαταξεν εν αυτοις πληγην μεγαλην και εσωσεν δαυιδ τους κατοικουντας κειλα
6 Porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Achimelech ad David in Ceilam, ephod secum habens descenderat.	6 και εγενετο εν τω φυγειν αβιαθαρ υιον αβιμελεχ προς δαυιδ και αυτος μετα δαυιδ εις κειλα κατεβη εχων εφουδ εν τη χειρι αυτου
7 Nuntiatum est autem Sauli quod venisset David in Ceilam : et ait Saul : Tradidit eum Deus in manus meas, conclususque est introgressus urbem, in qua portæ et seræ sunt.	7 και απηγγελη τω σαουλ οτι ηκει δαυιδ εις κειλα και ειπεν σαουλ πεπρακεν αυτον ο θεος εις χειρας μου οτι αποκεκλεισται εισελθων εις πολιν θυρων και μοχλων
8 Et præcepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in Ceilam, et obsideret David et viros ejus.	8 και παρηγγειλεν σαουλ παντι τω λαω εις πολεμον καταβαινειν εις κειλα συνεχειν τον δαυιδ και τους ανδρας αυτου
9 Quod cum David rescisset quia præpararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem : Applica ephod.	9 και εγνω δαυιδ οτι ου παρασιωπα σαουλ περι αυτου την κακιαν και ειπεν δαυιδ προς αβιαθαρ τον ιερεα προσαγαγε το εφουδ κυριου
10 Et ait David : Domine Deus Israël, audivit famam servus tuus, quod disponat Saul venire in Ceilam, ut evertat urbem propter me :	10 και ειπεν δαυιδ κυριε ο θεος ισραηλ ακουων ακηκοεν ο δουλος σου οτι ζητει σαουλ ελθειν επι κειλα διαφθειραι την πολιν δι' εμε
11 si tradent me viri Ceilæ in manus ejus ? et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus ? Domine Deus Israël, indica servo tuo. Et ait Dominus : Descendet.	11 ει αποκλεισθησεται και νυν ει καταβησεται σαουλ καθως ηκουσεν ο δουλος σου κυριε ο θεος ισραηλ απαγγειλον τω δουλω σου και ειπεν κυριος αποκλεισθησεται
12 Dixitque David : Si tradent me viri Ceilæ, et viros qui sunt mecum, in manus Saul ? Et dixit Dominus : Tradent.	12 -
13 Surrexit ergo David et viri ejus quasi sexcenti, et egressi de Ceila, huc atque illuc vagabantur incerti : nuntiatumque est Sauli quod fugisset David de Ceila, et salvatus esset : quam ob rem dissimulavit exire.	13 και ανεστη δαυιδ και οι ανδρες οι μετ' αυτου ως τετρακοσιοι και εξηλθον εκ κειλα και επορευοντο ου εαν επορευθησαν και τω σαουλ απηγγελη οτι διασεσωται δαυιδ εκ κειλα και ανηκεν του εξελθειν
14 Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis, mansitque in monte solitudinis Ziph, in monte opaco : quærebat eum tamen Saul cunctis diebus, et non tradidit eum Deus in manus ejus.	14 και εκαθισεν δαυιδ εν τη ερημω εν μασερεμ εν τοις στενοις και εκαθητο εν τη ερημω εν τω ορει ζιφ εν τη γη τη αυχμωδει και εζητει αυτον σαουλ πασας τας ημερας και ου παρεδωκεν αυτον κυριος εις τας χειρας αυτου
15 Et vidit David quod egressus esset Saul ut quæreret animam ejus. Porro David erat in deserto Ziph in silva.	15 και ειδεν δαυιδ οτι εξερχεται σαουλ του ζητειν τον δαυιδ και δαυιδ εν τω ορει τω αυχμωδει εν τη καινη ζιφ
16 Et surrexit Jonathas filius Saul, et abiit ad David in silvam, et confortavit manus ejus in Deo : dixitque ei :	16 και ανεστη ιωναθαν υιος σαουλ και επορευθη προς δαυιδ εις καινην και εκραταιωσεν τας χειρας αυτου εν κυριω
17 Ne timeas : neque enim inveniet te manus Saul patris mei, et tu regnabis super Israël, et ego ero tibi secundus : sed et Saul pater meus scit hoc.	17 και ειπεν προς αυτον μη φοβου οτι ου μη ευρη σε η χειρ σαουλ του πατρος μου και συ βασιλευσεις επι ισραηλ και εγω εσομαι σοι εις δευτερον και σαουλ ο πατηρ μου οιδεν ουτως
18 Percussit ergo uterque fœdus coram Domino : mansitque David in silva, Jonathas autem reversus est in domum suam.	18 και διεθεντο αμφοτεροι διαθηκην ενωπιον κυριου και εκαθητο δαυιδ εν καινη και ιωναθαν απηλθεν εις οικον αυτου
19 Ascenderunt autem Ziphæi ad Saul in Gabaa, dicentes : Nonne ecce David latitat apud nos in locis tutissimis silvæ, in colle Hachila, quæ est ad dexteram deserti ?	19 και ανεβησαν οι ζιφαιοι εκ της αυχμωδους προς σαουλ επι τον βουνον λεγοντες ουκ ιδου δαυιδ κεκρυπται παρ' ημιν εν μεσσαρα εν τοις στενοις εν τη καινη εν τω βουνω του εχελα του εκ δεξιων του ιεσσαιμουν
20 Nunc ergo, sicut desideravit anima tua ut descenderes, descende : nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis.	20 και νυν παν το προς ψυχην του βασιλεως εις καταβασιν καταβαινετω προς ημας κεκλεικασιν αυτον εις τας χειρας του βασιλεως
21 Dixitque Saul : Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam.	21 και ειπεν αυτοις σαουλ ευλογημενοι υμεις τω κυριω οτι επονεσατε περι εμου
22 Abite ergo, oro, et diligentius præparate, et curiosius agite, et considerate locum ubi sit pes ejus, vel quis viderit eum ibi : recogitat enim de me, quod callide insidier ei.	22 πορευθητε δη και ετοιμασατε ετι και γνωτε τον τοπον αυτου ου εσται ο πους αυτου εν ταχει εκει ου ειπατε μηποτε πανουργευσηται
23 Considerate, et videte omnia latibula ejus in quibus absconditur : et revertimini ad me ad rem certam, ut vadam vobiscum. Quod si etiam in terram se abstruserit, perscrutabor eum in cunctis millibus Juda.	23 και ιδετε και γνωτε και πορευσομεθα μεθ' υμων και εσται ει εστιν επι της γης και εξερευνησω αυτον εν πασαις χιλιασιν ιουδα
24 At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul : David autem et viri ejus erant in deserto Maon, in campestribus ad dexteram Jesimon.	24 και ανεστησαν οι ζιφαιοι και επορευθησαν εμπροσθεν σαουλ και δαυιδ και οι ανδρες αυτου εν τη ερημω τη μααν καθ' εσπεραν εκ δεξιων του ιεσσαιμουν
25 Ivit ergo Saul et socii ejus ad quærendum eum. Et nuntiatum est David : statimque descendit ad petram, et versabatur in deserto Maon : quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon.	25 και επορευθη σαουλ και οι ανδρες αυτου ζητειν αυτον και απηγγειλαν τω δαυιδ και κατεβη εις την πετραν την εν τη ερημω μααν και ηκουσεν σαουλ και κατεδιωξεν οπισω δαυιδ εις την ερημον μααν
26 Et ibat Saul ad latus montis ex parte una : David autem et viri ejus erant in latere montis ex parte altera. Porro David desperabat se posse evadere a facie Saul : itaque Saul et viri ejus in modum coronæ cingebant David et viros ejus, ut caperent eos.	26 και πορευονται σαουλ και οι ανδρες αυτου εκ μερους του ορους τουτου και ην δαυιδ και οι ανδρες αυτου εκ μερους του ορους τουτου και ην δαυιδ σκεπαζομενος πορευεσθαι απο προσωπου σαουλ και σαουλ και οι ανδρες αυτου παρενεβαλον επι δαυιδ και τους ανδρας αυτου συλλαβειν αυτους
27 Et nuntius venit ad Saul, dicens : Festina, et veni, quoniam infuderunt se Philisthiim super terram.	27 και αγγελος προς σαουλ ηλθεν λεγων σπευδε και δευρο οτι επεθεντο οι αλλοφυλοι επι την γην
28 Reversus est ergo Saul desistens persequi David, et perrexit in occursum Philisthinorum : propter hoc vocaverunt locum illum, Petram dividentem.	28 και ανεστρεψεν σαουλ μη καταδιωκειν οπισω δαυιδ και επορευθη εις συναντησιν των αλλοφυλων δια τουτο επεκληθη ο τοπος εκεινος πετρα η μερισθεισα