Salmi (مزامير) 78
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SMITH VAN DYKE | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 قصيدة لآساف. اصغ يا شعبي الى شريعتي. اميلوا آذانكم الى كلام فمي. | 1 מַשְׂכִּיל לְאָסָף הַאֲזִינָה עַמִּי תֹּורָתִי הַטּוּ אָזְנְכֶם לְאִמְרֵי־פִי |
2 افتح بمثل فمي. اذيع الغازا منذ القدم. | 2 אֶפְתְּחָה בְמָשָׁל פִּי אַבִּיעָה חִידֹות מִנִּי־קֶדֶם |
3 التي سمعناها وعرفناها وآباؤنا اخبرونا. | 3 אֲשֶׁר מַעְנוּ וַנֵּדָעֵם וַאֲבֹותֵינוּ סִפְּרוּ־לָנוּ |
4 لا نخفي عن بنيهم الى الجيل الآخر مخبرين بتسابيح الرب وقوته وعجائبه التي صنع. | 4 לֹא נְכַחֵד ׀ מִבְּנֵיהֶם לְדֹור אַחֲרֹון מְסַפְּרִים תְּהִלֹּות יְהוָה וֶעֱזוּזֹו וְנִפְלְאֹותָיו אֲשֶׁר עָשָׂה |
5 اقام شهادة في يعقوب ووضع شريعة في اسرائيل التي اوصى آباءنا ان يعرّفوا بها ابناءهم | 5 וַיָּקֶם עֵדוּת ׀ בְּיַעֲקֹב וְתֹורָה שָׂם בְּיִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר צִוָּה אֶת־אֲבֹותֵינוּ לְהֹודִיעָם לִבְנֵיהֶם |
6 لكي يعلم الجيل الآخر. بنون يولدون فيقومون ويخبرون ابناءهم | 6 לְמַעַן יֵדְעוּ ׀ דֹּור אַחֲרֹון בָּנִים יִוָּלֵדוּ יָקֻמוּ וִיסַפְּרוּ לִבְנֵיהֶם |
7 فيجعلون على الله اعتمادهم ولا ينسون اعمال الله بل يحفظون وصاياه | 7 וְיָשִׂימוּ בֵאלֹהִים כִּסְלָם וְלֹא יִשְׁכְּחוּ מַעַלְלֵי־אֵל וּמִצְוֹתָיו יִנְצֹרוּ |
8 ولا يكونون مثل آبائهم جيلا زائغا وماردا جيلا لم يثبت قلبه ولم تكن روحه امينة لله | 8 וְלֹא יִהְיוּ ׀ כַּאֲבֹותָם דֹּור סֹורֵר וּמֹרֶה דֹּור לֹא־הֵכִין לִבֹּו וְלֹא־נֶאֶמְנָה אֶת־אֵל רוּחֹו |
9 بنو افرايم النازعون في القوس الرامون انقلبوا في يوم الحرب. | 9 בְּנֵי־אֶפְרַיִם נֹושְׁקֵי רֹומֵי־קָשֶׁת הָפְכוּ בְּיֹום קְרָב |
10 لم يحفظوا عهد الله وابوا السلوك في شريعته | 10 לֹא מְרוּ בְּרִית אֱלֹהִים וּבְתֹורָתֹו מֵאֲנוּ לָלֶכֶת |
11 ونسوا افعاله وعجائبه التي اراهم. | 11 וַיִּשְׁכְּחוּ עֲלִילֹותָיו וְנִפְלְאֹותָיו אֲשֶׁר הֶרְאָם |
12 قدام آبائهم صنع اعجوبة في ارض مصر بلاد صوعن. | 12 נֶגֶד אֲבֹותָם עָשָׂה פֶלֶא בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם שְׂדֵה־צֹעַן |
13 شق البحر فعبّرهم ونصب المياه كندّ. | 13 בָּקַע יָם וַיַּעֲבִירֵם וַיַּצֶּב־מַיִם כְּמֹו־נֵד |
14 وهداهم بالسحاب نهارا والليل كله بنور نار. | 14 וַיַּנְחֵם בֶּעָנָן יֹומָם וְכָל־הַלַּיְלָה בְּאֹור אֵשׁ |
15 شق صخورا في البرية وسقاهم كانه من لجج عظيمة. | 15 יְבַקַּע צֻרִים בַּמִּדְבָּר וַיַּשְׁקְ כִּתְהֹמֹות רַבָּה |
16 اخرج مجاري من صخرة واجرى مياها كالانهار. | 16 וַיֹּוצִא נֹוזְלִים מִסָּלַע וַיֹּורֶד כַּנְּהָרֹות מָיִם |
17 ثم عادوا ايضا ليخطئوا اليه لعصيان العلي في الارض الناشفة. | 17 וַיֹּוסִיפוּ עֹוד לַחֲטֹא־לֹו לַמְרֹות עֶלְיֹון בַּצִּיָּה |
18 وجربوا الله في قلوبهم بسؤالهم طعاما لشهوتهم. | 18 וַיְנַסּוּ־אֵל בִּלְבָבָם לִשְׁאָל־אֹכֶל לְנַפְשָׁם |
19 فوقعوا في الله. قالوا هل يقدر الله ان يرتب مائدة في البرية. | 19 וַיְדַבְּרוּ בֵּאלֹהִים אָמְרוּ הֲיוּכַל אֵל לַעֲרֹךְ לְחָן בַּמִּדְבָּר |
20 هوذا ضرب الصخرة فجرت المياه وفاضت الاودية. هل يقدر ايضا ان يعطي خبزا ويهيئ لحما لشعبه. | 20 הֵן הִכָּה־צוּר ׀ וַיָּזוּבוּ מַיִם וּנְחָלִים יִשְׁטֹפוּ הֲגַם־לֶחֶם יוּכַל תֵּת אִם־יָכִין שְׁאֵר לְעַמֹּו |
21 لذلك سمع الرب فغضب واشتعلت نار في يعقوب وسخط ايضا صعد على اسرائيل. | 21 לָכֵן ׀ שָׁמַע יְהוָה וַיִּתְעַבָּר וְאֵשׁ נִשְּׂקָה בְיַעֲקֹב וְגַם־אַף עָלָה בְיִשְׂרָאֵל |
22 لانهم لم يؤمنوا بالله ولم يتكلوا على خلاصه. | 22 כִּי לֹא הֶאֱמִינוּ בֵּאלֹהִים וְלֹא בָטְחוּ בִּישׁוּעָתֹו |
23 فامر السحاب من فوق وفتح مصاريع السموات | 23 וַיְצַו שְׁחָקִים מִמָּעַל וְדַלְתֵי שָׁמַיִם פָּתָח |
24 وامطر عليهم منّا للأكل وبر السماء اعطاهم. | 24 וַיַּמְטֵר עֲלֵיהֶם מָן לֶאֱכֹל וּדְגַןשָׁ־מַיִם נָתַן לָמֹו |
25 اكل الانسان خبز الملائكة. ارسل عليهم زادا للشبع. | 25 לֶחֶם אַבִּירִים אָכַל אִישׁ צֵידָה שָׁלַח לָהֶם לָשֹׂבַע |
26 اهاج شرقية في السماء وساق بقوته جنوبية | 26 יַסַּע קָדִים בַּשָּׁמָיִם וַיְנַהֵג בְּעֻזֹּו תֵימָן |
27 وامطر عليهم لحما مثل التراب وكرمل البحر طيورا ذوات اجنحة. | 27 וַיַּמְטֵר עֲלֵיהֶם כֶּעָפָר שְׁאֵר וּכְחֹול יַמִּים עֹוף כָּנָף |
28 واسقطها في وسط محلتهم حوالي مساكنهم. | 28 וַיַּפֵּל בְּקֶרֶב מַחֲנֵהוּ סָבִיב לְמִשְׁכְּנֹתָיו |
29 فأكلوا وشبعوا جدا واتاهم بشهوتهم. | 29 וַיֹּאכְלוּ וַיִּשְׂבְּעוּ מְאֹד וְתַאֲוָתָם יָבִא לָהֶם |
30 لم يزوغوا عن شهوتهم طعامهم بعد في افواههم | 30 לֹא־זָרוּ מִתַּאֲוָתָם עֹוד אָכְלָם בְּפִיהֶם |
31 فصعد عليهم غضب الله وقتل من اسمنهم. وصرع مختاري اسرائيل. | 31 וְאַף אֱלֹהִים ׀ עָלָה בָהֶם וַיַּהֲרֹג בְּמִשְׁמַנֵּיהֶם וּבַחוּרֵי יִשְׂרָאֵל הִכְרִיעַ |
32 في هذا كله اخطأوا بعد ولم يؤمنوا بعجائبه | 32 בְּכָל־זֹאת חָטְאוּ־עֹוד וְלֹא־הֶאֱמִינוּ בְּנִפְלְאֹותָיו |
33 فافنى ايامهم بالباطل وسنيهم بالرعب. | 33 וַיְכַל־בַּהֶבֶל יְמֵיהֶם וּשְׁנֹותָם בַּבֶּהָלָה |
34 اذ قتلهم طلبوه ورجعوا وبكروا الى الله | 34 אִם־הֲרָגָם וּדְרָשׁוּהוּ וְשָׁבוּ וְשִׁחֲרוּ־אֵל |
35 وذكروا ان الله صخرتهم والله العلي وليّهم. | 35 וַיִּזְכְּרוּ כִּי־אֱלֹהִים צוּרָם וְאֵל עֶלְיֹון גֹּאֲלָם |
36 فخادعوه بافواههم وكذبوا عليه بالسنتهم. | 36 וַיְפַתּוּהוּ בְּפִיהֶם וּבִלְשֹׁונָם יְכַזְּבוּ־לֹו |
37 اما قلوبهم فلم تثبت معه ولم يكونوا امناء في عهده | 37 וְלִבָּם לֹא־נָכֹון עִמֹּו וְלֹא נֶאֶמְנוּ בִּבְרִיתֹו |
38 اما هو فرؤوف يغفر الاثم ولا يهلك وكثيرا ما رد غضبه ولم يشعل كل سخطه. | 38 וְהוּא רַחוּם ׀ יְכַפֵּר עָוֹן וְלֹא־יַשְׁחִית וְהִרְבָּה לְהָשִׁיב אַפֹּו וְלֹא־יָעִיר כָּל־חֲמָתֹו |
39 ذكر انهم بشر ريح تذهب ولا تعود. | 39 וַיִּזְכֹּר כִּי־בָשָׂר הֵמָּה רוּחַ הֹולֵךְ וְלֹא יָשׁוּב |
40 كم عصوه في البرية واحزنوه في القفر. | 40 כַּמָּה יַמְרוּהוּ בַמִּדְבָּר יַעֲצִיבוּהוּ בִּישִׁימֹון |
41 رجعوا وجربوا الله وعنّوا قدوس اسرائيل. | 41 וַיָּשׁוּבוּ וַיְנַסּוּ אֵל וּקְדֹושׁ יִשְׂרָאֵל הִתְווּ |
42 لم يذكروا يده يوم فداهم من العدو | 42 לֹא־זָכְרוּ אֶת־יָדֹו יֹום אֲשֶׁר־פָּדָם מִנִּי־צָר |
43 حيث جعل في مصر آياته وعجائبه في بلاد صوعن | 43 אֲשֶׁר־שָׂם בְּמִצְרַיִם אֹתֹותָיו וּמֹופְתָיו בִּשְׂדֵה־צֹעַן |
44 اذ حول خلجانهم الى دم ومجاريهم لكي لا يشربوا. | 44 וַיַּהֲפֹךְ לְדָם יְאֹרֵיהֶם וְנֹזְלֵיהֶם בַּל־יִשְׁתָּיוּן |
45 ارسل عليهم بعوضا فاكلهم وضفادع فافسدتهم. | 45 יְשַׁלַּח בָּהֶם עָרֹב וַיֹּאכְלֵם וּצְפַרְדֵּעַ וַתַּשְׁחִיתֵם |
46 اسلم للجردم غلتهم وتعبهم للجراد. | 46 וַיִּתֵּן לֶחָסִיל יְבוּלָם וִיגִיעָם לָאַרְבֶּה |
47 اهلك بالبرد كرومهم وجميزهم بالصقيع. | 47 יַהֲרֹג בַּבָּרָד גַּפְנָם וְשִׁקְמֹותָם בַּחֲנָמַל |
48 ودفع الى البرد بهائمهم ومواشيهم للبروق. | 48 וַיַּסְגֵּר לַבָּרָד בְּעִירָם וּמִקְנֵיהֶם לָרְשָׁפִים |
49 ارسل عليهم حمو غضبه سخطا ورجزا وضيقا جيش ملائكة اشرار. | 49 יְשַׁלַּח־בָּם ׀ חֲרֹון אַפֹּו עֶבְרָה וָזַעַם וְצָרָה מִשְׁלַחַת מַלְאֲכֵי רָעִים |
50 مهد سبيلا لغضبه. لم يمنع من الموت انفسهم بل دفع حياتهم للوبإ | 50 יְפַלֵּס נָתִיב לְאַפֹּו לֹא־חָשַׂךְ מִמָּוֶת נַפְשָׁם וְחַיָּתָם לַדֶּבֶר הִסְגִּיר |
51 وضرب كل بكر في مصر. اوائل القدرة في خيام حام. | 51 וַיַּךְ כָּל־בְּכֹור בְּמִצְרָיִם רֵאשִׁית אֹונִים בְּאָהֳלֵי־חָם |
52 وساق مثل الغنم شعبه وقادهم مثل قطيع في البرية. | 52 וַיַּסַּע כַּצֹּאן עַמֹּו וַיְנַהֲגֵם כַּעֵדֶר בַּמִּדְבָּר |
53 وهداهم آمنين فلم يجزعوا. اما اعداؤهم فغمرهم البحر. | 53 וַיַּנְחֵם לָבֶטַח וְלֹא פָחָדוּ וְאֶת־אֹויְבֵיהֶם כִּסָּה הַיָּם |
54 وادخلهم في تخوم قدسه هذا الجبل الذي اقتنته يمينه. | 54 וַיְבִיאֵם אֶל־גְּבוּל קָדְשֹׁו הַר־זֶה קָנְתָה יְמִינֹו |
55 وطرد الامم من قدامهم وقسمهم بالحبل ميراثا واسكن في خيامهم اسباط اسرائيل | 55 וַיְגָרֶשׁ מִפְּנֵיהֶם ׀ גֹּויִם וַיַּפִּילֵם בְּחֶבֶל נַחֲלָה וַיַּשְׁכֵּן בְּאָהֳלֵיהֶם שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל |
56 فجربوا وعصوا الله العلي وشهاداته لم يحفظوا | 56 וַיְנַסּוּ וַיַּמְרוּ אֶת־אֱלֹהִים עֶלְיֹון וְעֵדֹותָיו לֹא שָׁמָרוּ |
57 بل ارتدّوا وغدروا مثل آبائهم. انحرفوا كقوس مخطئة. | 57 וַיִּסֹּגוּ וַיִּבְגְּדוּ כַּאֲבֹותָם נֶהְפְּכוּ כְּקֶשֶׁת רְמִיָּה |
58 اغاظوه بمرتفعاتهم واغاروه بتماثيلهم. | 58 וַיַּכְעִיסוּהוּ בְּבָמֹותָם וּבִפְסִילֵיהֶם יַקְנִיאוּהוּ |
59 سمع الله فغضب ورذل اسرائيل جدا | 59 שָׁמַע אֱלֹהִים וַיִּתְעַבָּר וַיִּמְאַס מְאֹד בְּיִשְׂרָאֵל |
60 ورفض مسكن شيلو الخيمة التي نصبها بين الناس. | 60 וַיִּטֹּשׁ מִשְׁכַּן שִׁלֹו אֹהֶל שִׁכֵּן בָּאָדָם |
61 وسلم للسبي عزه وجلاله ليد العدو. | 61 וַיִּתֵּן לַשְּׁבִי עֻזֹּו וְתִפְאַרְתֹּו בְיַד־צָר |
62 ودفع الى السيف شعبه وغضب على ميراثه. | 62 וַיַּסְגֵּר לַחֶרֶב עַמֹּו וּבְנַחֲלָתֹו הִתְעַבָּר |
63 مختاروه اكلتهم النار وعذاراه لم يحمدن. | 63 בַּחוּרָיו אָכְלָה־אֵשׁ וּבְתוּלֹתָיו לֹא הוּלָּלוּ |
64 كهنته سقطوا بالسيف وارامله لم يبكين | 64 כֹּהֲנָיו בַּחֶרֶב נָפָלוּ וְאַלְמְנֹתָיו לֹא תִבְכֶּינָה |
65 فاستيقظ الرب كنائم كجبار معّيط من الخمر. | 65 וַיִּקַץ כְּיָשֵׁן ׀ אֲדֹנָי כְּגִבֹּור מִתְרֹונֵן מִיָּיִן |
66 فضرب اعداءه الى الوراء. جعلهم عارا ابديا. | 66 וַיַּךְ־צָרָיו אָחֹור חֶרְפַּת עֹולָם נָתַן לָמֹו |
67 ورفض خيمة يوسف ولم يختر سبط افرايم. | 67 וַיִּמְאַס בְּאֹהֶל יֹוסֵף וּבְשֵׁבֶט אֶפְרַיִם לֹא בָחָר |
68 بل اختار سبط يهوذا جبل صهيون الذي احبه. | 68 וַיִּבְחַר אֶת־שֵׁבֶט יְהוּדָה אֶת־הַר צִיֹּון אֲשֶׁר אָהֵב |
69 وبنى مثل مرتفعات مقدسه كالارض التي اسسها الى الابد. | 69 וַיִּבֶן כְּמֹו־רָמִים מִקְדָּשֹׁו כְּאֶרֶץ יְסָדָהּ לְעֹולָם |
70 واختار داود عبده واخذه من حظائر الغنم. | 70 וַיִּבְחַר בְּדָוִד עַבְדֹּו וַיִּקָּחֵהוּ מִמִּכְלְאֹת צֹאן |
71 من خلف المرضعات أتى به ليرعى يعقوب شعبه واسرائيل ميراثه. | 71 מֵאַחַר עָלֹות הֱבִיאֹו לִרְעֹות בְּיַעֲקֹב עַמֹּו וּבְיִשְׂרָאֵל נַחֲלָתֹו |
72 فرعاهم حسب كمال قلبه وبمهارة يديه هداهم | 72 וַיִּרְעֵם כְּתֹם לְבָבֹו וּבִתְבוּנֹות כַּפָּיו יַנְחֵם |