Proverbs 1

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The Proverbs of Solomon, the son of David, king of Israel:	1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ
2 That men may appreciate wisdom and discipline, may understand words of intelligence;	2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως
3 May receive training in wise conduct, in what is right, just and honest;	3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν
4 That resourcefulness may be imparted to the simple, to the young man knowledge and discretion.	4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν
5 A wise man by hearing them will advance in learning, an intelligent man will gain sound guidance,	5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται
6 That he may comprehend proverb and parable, the words of the wise and their riddles.	6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα
7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge; wisdom and instruction fools despise.	7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν
8 Hear, my son, your father's instruction, and reject not your mother's teaching;	8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
9 A graceful diadem will they be for your head; a torque for your neck.	9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω
10 My son, should sinners entice you,	10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες
11 and say, "Come along with us! Let us lie in wait for the honest man, let us, unprovoked, set a trap for the innocent;	11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως
12 Let us swallow them up, as the nether world does, alive, in the prime of life, like those who go down to the pit!	12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης
13 All kinds of precious wealth shall we gain, we shall fill our houses with booty;	13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων
14 Cast in your lot with us, we shall all have one purse!"--	14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν
15 My son, walk not in the way with them, hold back your foot from their path!	15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων
16 (For their feet run to evil, they hasten to shed blood.)	16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα
17 It is in vain that a net is spread before the eyes of any bird--	17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις
18 These men lie in wait for their own blood, they set a trap for their own lives.	18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη
19 This is the fate of everyone greedy of loot: unlawful gain takes away the life of him who acquires it.	19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται
20 Wisdom cries aloud in the street, in the open squares she raises her voice;	20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει
21 Down the crowded ways she calls out, at the city gates she utters her words:	21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
22 "How long, you simple ones, will you love inanity,	22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
23 how long will you turn away at my reproof? Lo! I will pour out to you my spirit, I will acquaint you with my words.	23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον
24 "Because I called and you refused, I extended my hand and no one took notice;	24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε
25 Because you disdained all my counsel, and my reproof you ignored--	25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε
26 I, in my turn, will laugh at your doom; I will mock when terror overtakes you;	26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος
27 When terror comes upon you like a storm, and your doom approaches like a whirlwind; when distress and anguish befall you.	27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος
28 "Then they call me, but I answer not; they seek me, but find me not;	28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν
29 Because they hated knowledge, and chose not the fear of the LORD;	29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο
30 They ignored my counsel, they spurned all my reproof; And in their arrogance they preferred arrogance, and like fools they hated knowledge:	30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους
31 "Now they must eat the fruit of their own way, and with their own devices be glutted.	31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται
32 For the self-will of the simple kills them, the smugness of fools destroys them.	32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει
33 But he who obeys me dwells in security, in peace, without fear of harm."	33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου