Job 10

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 I loathe my life. I will give myself up to complaint; I will speak from the bitterness of my soul.	1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου.
2 I will say to God: Do not put me in the wrong! Let me know why you oppose me.	2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις.
3 Is it a pleasure for you to oppress, to spurn the work of your hands, and smile on the plan of the wicked?	3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων;
4 Have you eyes of flesh? Do you see as man sees?	4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος;
5 Are your days as the days of a mortal, and are your years as a man's lifetime,	5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου,
6 That you seek for guilt in me and search after my sins,	6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου;
7 Even though you know that I am not wicked, and that none can deliver me out of your hand?	7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου.
8 Your hands have formed me and fashioned me; will you then turn and destroy me?	8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις.
9 Oh, remember that you fashioned me from clay! Will you then bring me down to dust again?	9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει.
10 Did you not pour me out as milk, and thicken me like cheese?	10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον;
11 With skin and flesh you clothed me, with bones and sinews knit me together.	11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας.
12 Grace and favor you granted me, and your providence has preserved my spirit.	12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου?
13 Yet these things you have hidden in your heart; I know that they are your purpose:	13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου.
14 If I should sin, you would keep a watch against me, and from my guilt you would not absolve me.	14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει.
15 If I should be wicked, alas for me! if righteous, I dare not hold up my head, filled with ignominy and sodden with affliction!	15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου,
16 Should it lift up, you hunt me like a lion: repeatedly you show your wondrous power against me,	16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου.
17 You renew your attack upon me and multiply your harassment of me; in waves your troops come against me.	17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε.
18 Why then did you bring me forth from the womb? I should have died and no eye have seen me.	18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν.
19 I should be as though I had never lived; I should have been taken from the womb to the grave.	19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον.
20 Are not the days of my life few? Let me alone, that I may recover a little	20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον,
21 Before I go whence I shall not return, to the land of darkness and of gloom,	21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου?
22 The black, disordered land where darkness is the only light.	22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος.