Jonah 2

KING JAMES BIBLE	LXX
1 Then Jonah prayed unto the LORD his God out of the fish's belly,	1 και προσεταξεν κυριος κητει μεγαλω καταπιειν τον ιωναν και ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας
2 And said, I cried by reason of mine affliction unto the LORD, and he heard me; out of the belly of hell cried I, and thou heardest my voice.	2 και προσηυξατο ιωνας προς κυριον τον θεον αυτου εκ της κοιλιας του κητους
3 For thou hadst cast me into the deep, in the midst of the seas; and the floods compassed me about: all thy billows and thy waves passed over me.	3 και ειπεν εβοησα εν θλιψει μου προς κυριον τον θεον μου και εισηκουσεν μου εκ κοιλιας αδου κραυγης μου ηκουσας φωνης μου
4 Then I said, I am cast out of thy sight; yet I will look again toward thy holy temple.	4 απερριψας με εις βαθη καρδιας θαλασσης και ποταμοι με εκυκλωσαν παντες οι μετεωρισμοι σου και τα κυματα σου επ' εμε διηλθον
5 The waters compassed me about, even to the soul: the depth closed me round about, the weeds were wrapped about my head.	5 και εγω ειπα απωσμαι εξ οφθαλμων σου αρα προσθησω του επιβλεψαι προς τον ναον τον αγιον σου
6 I went down to the bottoms of the mountains; the earth with her bars was about me for ever: yet hast thou brought up my life from corruption, O LORD my God.	6 περιεχυθη υδωρ μοι εως ψυχης αβυσσος εκυκλωσεν με εσχατη εδυ η κεφαλη μου εις σχισμας ορεων
7 When my soul fainted within me I remembered the LORD: and my prayer came in unto thee, into thine holy temple.	7 κατεβην εις γην ης οι μοχλοι αυτης κατοχοι αιωνιοι και αναβητω φθορα ζωης μου κυριε ο θεος μου
8 They that observe lying vanities forsake their own mercy.	8 εν τω εκλειπειν απ' εμου την ψυχην μου του κυριου εμνησθην και ελθοι προς σε η προσευχη μου εις ναον αγιον σου
9 But I will sacrifice unto thee with the voice of thanksgiving; I will pay that that I have vowed. Salvation is of the LORD.	9 φυλασσομενοι ματαια και ψευδη ελεος αυτων εγκατελιπον
10 And the LORD spake unto the fish, and it vomited out Jonah upon the dry land.	10 εγω δε μετα φωνης αινεσεως και εξομολογησεως θυσω σοι οσα ηυξαμην αποδωσω σοι σωτηριου τω κυριω
	11 και προσεταγη τω κητει και εξεβαλεν τον ιωναν επι την ξηραν