Proverbs 29

KING JAMES BIBLE	LXX
1 He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.	1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα
2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.	2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη
3 Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.	3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων
4 The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.	4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος
5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.	5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας
6 In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.	6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου
7 The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.	7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται
8 Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.	8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων
9 If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest.	9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη
10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.	10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων
11 A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.	11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους
12 If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked.	12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν
13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes.	13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται
14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.	14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει
15 The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.	15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου
16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.	16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται
17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.	17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου
18 Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.	18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται
19 A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.	19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων
20 Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.	20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση
21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length.	21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν
22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.	22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου
23 A man's pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.	23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις
24 Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not.	24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν
25 The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.	25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον
26 Many seek the ruler's favour; but every man's judgment cometh from the LORD.	26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες
27 An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.	27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων