Psalmi 22

Biblija Hrvatski	SAGRADA BIBLIA
1 Zborovođi. Po napjevu »Košuta u zoru«. Psalam. Davidov.	1 Ao mestre de canto. Segundo a melodia A corça da aurora. Salmo de Davi. Meu Deus, meu Deus, por que me abandonastes? E permaneceis longe de minhas súplicas e de meus gemidos?
2 Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.	2 Meu Deus, clamo de dia e não me respondeis; imploro de noite e não me atendeis.
3 Bože moj, vičem danju, al’ ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.	3 Entretanto, vós habitais em vosso santuário, vós que sois a glória de Israel.
4 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!	4 Nossos pais puseram sua confiança em vós, esperaram em vós e os livrastes.
5 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;	5 A vós clamaram e foram salvos; confiaram em vós e não foram confundidos.
6 k tebi su vikali i spašavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.	6 Eu, porém, sou um verme, não sou homem, o opróbrio de todos e a abjeção da plebe.
7 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.	7 Todos os que me vêem zombam de mim; dizem, meneando a cabeça:
8 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:	8 Esperou no Senhor, pois que ele o livre, que o salve, se o ama.
9 »U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!«	9 Sim, fostes vós que me tirastes das entranhas de minha mãe e, seguro, me fizestes repousar em seu seio.
10 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.	10 Eu vos fui entregue desde o meu nascer, desde o ventre de minha mãe vós sois o meu Deus.
11 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.	11 Não fiqueis longe de mim, pois estou atribulado; vinde para perto de mim, porque não há quem me ajude.
12 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.	12 Cercam-me touros numerosos, rodeiam-me touros de Basã;
13 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.	13 contra mim eles abrem suas fauces, como o leão que ruge e arrebata.
14 Ždrijela svoja razvaljuju na me k’o lav koji plijen kida i riče.	14 Derramo-me como água, todos os meus ossos se desconjuntam; meu coração tornou-se como cera, e derrete-se nas minhas entranhas.
15 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.	15 Minha garganta está seca qual barro cozido, pega-se no paladar a minha língua: vós me reduzistes ao pó da morte.
16 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.	16 Sim, rodeia-me uma malta de cães, cerca-me um bando de malfeitores. Traspassaram minhas mãos e meus pés:
17 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,	17 poderia contar todos os meus ossos. Eles me olham e me observam com alegria,
18 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure u me.	18 repartem entre si as minhas vestes, e lançam sorte sobre a minha túnica.
19 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.	19 Porém, vós, Senhor, não vos afasteis de mim; ó meu auxílio, bem depressa me ajudai.
20 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!	20 Livrai da espada a minha alma, e das garras dos cães a minha vida.
21 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.	21 Salvai-me a mim, mísero, das fauces do leão e dos chifres dos búfalos.
22 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!	22 Então, anunciarei vosso nome a meus irmãos, e vos louvarei no meio da assembléia.
23 A sada, braći ću svojoj naviještat’ ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.	23 Vós que temeis o Senhor, louvai-o; vós todos, descendentes de Jacó, aclamai-o; temei-o, todos vós, estirpe de Israel,
24 »Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!	24 porque ele não rejeitou nem desprezou a miséria do infeliz, nem dele desviou a sua face, mas o ouviu, quando lhe suplicava.
25 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.«	25 De vós procede o meu louvor na grande assembléia, cumprirei meus votos na presença dos que vos temem.
26 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit’ zavjete.	26 Os pobres comerão e serão saciados; louvarão o Senhor aqueles que o procuram: Vivam para sempre os nossos corações.
27 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek’ živi srce vaše dovijeka!	27 Hão de se lembrar do Senhor e a ele se converter todos os povos da terra; e diante dele se prostrarão todas as famílias das nações,
28 Spomenut će se i Jahvi se vratit’ svi krajevi zemlje; pred njim će nicê pasti sve obitelji pogana.	28 porque a realeza pertence ao Senhor, e ele impera sobre as nações.
29 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.	29 Todos os que dormem no seio da terra o adorarão; diante dele se prostrarão os que retornam ao pó.
30 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,	30 Para ele viverá a minha alma, há de servi-lo minha descendência. Ela falará do Senhor às gerações futuras
31 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat’	31 e proclamará sua justiça ao povo que vai nascer: Eis o que fez o Senhor.
32 sljedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: »Ovo učini Jahve!«