Seconda lettera di Pietro - 2 Peter 3

GREEK BIBLE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 Δευτεραν ηδη ταυτην την επιστολην σας γραφω, αγαπητοι, με τας οποιας διεγειρω δι' υπενθυμισεως την ειλικρινη σας διανοιαν,	1 זֹאת הִיא הָאִגֶּרֶת הַשֵּׁנִית אֲשֶׁר אֲנִי כֹתֵב אֲלֵיכֶם אֲהוּבִים וּבִשְׁתֵּיהֶן אָעִיר בְּדֶרֶךְ הַזְכָּרָה אֶת־תֻּמַּת לְבַבְכֶם
2 δια να ενθυμηθητε τους λογους τους προλαληθεντας υπο των αγιων προφητων και την παραγγελιαν ημων των αποστολων του Κυριου και Σωτηρος?	2 לִזְכֹּר אֶת־הַדְּבָרִים הַנֶּאֱמָרִים מִקֶּדֶם בִּידֵי הַנְּבִיאִים הַקְּדשִׁים וְאֶת־מִצְוַת אֲדֹנֵינוּ וּמוֹשִׁיעֵנוּ אֲשֶׁר נִתְּנָה בְיָדֵנוּ הַשְּׁלִיחִים
3 τουτο πρωτον γνωριζοντες, οτι θελουσιν ελθει εν ταις εσχαταις ημεραις εμπαικται, περιπατουντες κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας	3 וּדְעוּ זֹאת לָכֶם רִאשׁוֹנָה כִּי בְּאַחֲרִית הַיָּמִים יָבֹאוּ לֵצִים הַהֹלְכִים אַחֲרֵי תַאֲוֺת נַפְשָׁם וְיִתְלוֹצְצוּ לֵאמֹר
4 και λεγοντες? Που ειναι η υποσχεσις της παρουσιας αυτου; διοτι αφ' ης ημερας οι πατερες εκοιμηθησαν, τα παντα διαμενουσιν ουτως απ' αρχης της κτισεως.	4 אַיֵּה הַבְטָחַת בֹּאוֹ כִּי מֵאָז שָׁכְבוּ הָאָבוֹת הַכֹּל עֹמֵד כְּמוֹ מֵרֵאשִׁית הַבְּרִיאָה
5 Διοτι εκουσιως αγνοουσι τουτο, οτι με τον λογον του Θεου οι ουρανοι εγειναν εκπαλαι και η γη συνεστωσα εξ υδατος και δι' υδατος,	5 וְנִסְתָּר מֵהֶם בַּאֲשֶׁר לֹא יֹאבוּ לָדַעַת כִּי מִקֶּדֶם קָמוּ הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ בִּדְבַר אֱלֹהִים מִן־הַמַּיִם וְעַל־יְדֵי הַמָּיִם
6 δια των οποιων ο τοτε κοσμος απωλεσθη κατακλυσθεις υπο του υδατος?	6 וּבְמַיִם אָבְדָה תֵבֵל מֵאָז כִּי נִשְׁטְפָה בְּמֵי הַמַּבּוּל
7 οι δε σημερινοι ουρανοι και η γη δια του αυτου λογου ειναι αποτεταμιευμενοι, φυλαττομενοι δια το πυρ εις την ημεραν της κρισεως και της απωλειας των ασεβων ανθρωπων.	7 גַּם הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ אֲשֶׁר לְפָנֵינוּ נִצְפְּנוּ בִדְבָרוֹ וְהֵם שְׁמוּרִים לָאֵשׁ לְיוֹם הַדִּין וַאֲבֹד אַנְשֵׁי הָרָשַׁע
8 Εν δε τουτο ας μη σας λανθανη, αγαπητοι, οτι παρα Κυριω μια ημερα ειναι ως χιλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια.	8 וְזֹאת הָאַחַת אַל־תֵּעָלֵם מִכֶּם אֲהוּבִים כִּי יוֹם אֶחָד כְּאֶלֶף שָׁנִים בְּעֵינֵי יְהוָֹה וְאֶלֶף שָׁנִים כְּיוֹם אֶחָד
9 Δεν βραδυνει ο Κυριος την υποσχεσιν αυτου, ως τινες λογιζονται τουτο βραδυτητα, αλλα μακροθυμει εις ημας, μη θελων να απολεσθωσι τινες, αλλα παντες να ελθωσιν εις μετανοιαν.	9 וְלֹא־יְאַחֵר יְהוָֹה אֶת־אֲשֶׁר הִבְטִיחַ כַּאֲשֶׁר־יֵשׁ חשְׁבִים אֹתָהּ לְאִחוּר כִּי אַךְ־הֶאֱרִיךְ אַפּוֹ בַּעֲבוּרֵנוּ וְלֹא יַחְפֹּץ בַּאֲבֹד אִישׁ כִּי אִם־בִּפְנוֹת כֻּלָּם לִתְשׁוּבָה
10 Θελει δε ελθει η ημερα του Κυριου ως κλεπτης εν νυκτι, καθ' ην οι ουρανοι θελουσι παρελθει με συριγμον, τα στοιχεια δε πυρακτουμενα θελουσι διαλυθη, και η γη και τα εν αυτη εργα θελουσι κατακαη.	10 בֹּא יָבֹא יוֹם־יְהוָֹה כְּגַנָּב בַּלָּיְלָה אָז הַשָּׁמַיִם בְּשָׁאוֹן יַחֲלֹפוּ וְהַיְסֹדוֹת יְבֹעֲרוּ וְהִתְמֹגֲגוּ וְהָאָרֶץ וְהַמַּעֲשִׂים אֲשֶׁר עָלֶיהָ יִשָּׂרֵפוּ
11 Επειδη λοιπον παντα ταυτα διαλυονται, οποιοι πρεπει να ησθε σεις εις πολιτευμα αγιον και ευσεβειαν,	11 וְעַתָּה אִם־כָּל־אֵלֶּה יָמוּגוּ מַה־מְּאֹד חַיָּבִים אַתֶּם לְהִתְהַלֵּךְ בִּקְדֻשָּׁה וּבַחֲסִידוּת
12 προσμενοντες και σπευδοντες εις την παρουσιαν της ημερας του Θεου, καθ' ην οι ουρανοι πυρουμενοι θελουσι διαλυθη και τα στοιχεια πυρακτουμενα θελουσι χωνευθη;	12 וּלְחַכּוֹת לְבֹא יוֹם־יְהוָֹה וּלְהָחִישׁ אֹתוֹ אֲשֶׁר בִּגְלָלוֹ הַשָּׁמַיִם יָמוּגוּ בָאֵשׁ וְהַיְסֹדוֹת יְבֹעֲרוּ וְנָמַסּוּ
13 Κατα δε την υποσχεσιν αυτου νεους ουρανους και νεαν γην προσμενομεν, εν οις δικαιοσυνη κατοικει.	13 וַאֲנַחְנוּ כְּפִי הַבְטָחָתוֹ מְחַכִּים לְשָׁמַיִם חֲדָשִׁים וּלְאֶרֶץ חֲדָשָׁה אֲשֶׁר־צֶדֶק יָלִין בָּם
14 Δια τουτο, αγαπητοι, ταυτα προσμενοντες, σπουδασατε να ευρεθητε ασπιλοι και αμωμητοι ενωπιον αυτου εν ειρηνη,	14 עַל־כֵּן אֲהוּבִים אֲשֶׁר לָאֵלֶּה חִכִּיתֶם שִׁקְדוּ לְהִמָּצֵא לְפָנָיו בְּשָׁלוֹם נְקִיִּים וְזַכִּים מִפָּשַׁע
15 και νομιζετε σωτηριαν την μακροθυμιαν του Κυριου ημων, καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος Παυλος εγραψε προς εσας κατα την δοθεισαν εις αυτον σοφιαν,	15 וְאֶת־אֹרֶךְ רוּחַ אֲדֹנֵינוּ תַּחְשְׁבוּ לִתְשׁוּעָה כַּאֲשֶׁר גַּם־אָחִינוּ הָאָהוּב פּוֹלוֹס כָּתַב אֲלֵיכֶם כְּפִי הַחָכְמָה הַנְּתוּנָה לוֹ
16 ως και εν πασαις ταις επιστολαις αυτου, λαλων εν αυταις περι τουτων, μεταξυ των οποιων ειναι τινα δυσνοητα, τα οποια οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλονουσιν, ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν.	16 וְכֵן בְּכָל־אִגְּרוֹתָיו בְּדַבְּרוֹ־שָׁם עַל־אֵלֶּה וּבָהֶן יֵשׁ דְּבָרִים קְשֵׁי הַהֲבָנָה וְהַבֹּעֲרִים וְהַפְּתָאִים יַהַפְכוּ אֹתָם כַּאֲשֶׁר גַּם־יַעֲשֹוּ לַכְּתָבִים הָאֲחֵרִים לְאָבְדַן נַפְשָׁם
17 Σεις λοιπον, αγαπητοι, προγνωριζοντες ταυτα φυλαττεσθε, δια να μη παρασυρθητε με την πλανην των ανομων και εκπεσητε απο τον στηριγμον σας,	17 וְאַתֶּם אֲהוּבִים אֲשֶׁר יְדַעְתֶּם זֹאת הִשָּׁמְרוּ לְנַפְשֹׁתֵיכֶם פֶּן־תִּמָּשְׁכוּ אַחֲרֵי טָעוּת אַנְשֵׁי בְלִיַּעַל וּנְפַלְתֶּם מִמָּעֻזְּכֶם
18 αυξανεσθε δε εις την χαριν και εις την γνωσιν του Κυριου ημων και Σωτηρος Ιησου Χριστου? εις αυτον εστω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος? αμην.	18 וּרְבוּ בְּחֶסֶד וּבְדַעַת אֲדֹנֵינוּ וּמוֹשִׁיעֵנוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר־לוֹ הַכָּבוֹד גַּם־הַיּוֹם וְגַם־לְיוֹם הָעוֹלָם אָמֵן