Atti degli Apostoli - Acts 28

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και αφου διεσωθησαν, τοτε εγνωρισαν οτι η νησος ονομαζεται Μελιτη.	1 Nous étions donc sauvés. C’est alors que nous avons su que l’île s’appelait Malte.
2 Οι δε βαρβαροι εδειξαν εις ημας ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν? διοτι αναψαντες πυραν, υπεδεχθησαν παντας ημας δια την επικειμενην βροχην και δια το ψυχος.	2 Les indigènes nous ont accueillis avec une cordialité peu courante. Ils ont allumé un feu et on s’est occupé de nous, car maintenant la pluie tombait, et il faisait froid.
3 Οτε δε ο Παυλος, συσσωρευσας πληθος φρυγανων, εβαλεν επι την πυραν, εχιδνα εξελθουσα εκ της θερμοτητος προσεκολληθη εις την χειρα αυτου.	3 Paul avait ramassé une brassée de bois sec. Au moment où il l’a jetée dans le feu, la chaleur en a fait sortir une vipère qui est restée accrochée à sa main.
4 Ως δε ειδον οι βαρβαροι το θηριον κρεμαμενον εκ της χειρος αυτου, ελεγον προς αλληλους? Βεβαιως φονευς ειναι ο ανθρωπος ουτος, τον οποιον διασωθεντα εκ της θαλασσης η θεια δικη δεν αφηκε να ζη.	4 Voyant la vipère qui pendait de sa main, les indigènes se sont dit: "Celui-là est sûrement un meurtrier: il a eu beau échapper à la mer, la Justice ne lui permet pas de vivre.”
5 Και αυτος μεν απετιναξε το θηριον εις το πυρ και δεν επαθεν ουδεν κακον?	5 Mais Paul a secoué la bête dans le brasier et lui n’a eu aucun mal.
6 εκεινοι δε επροσμενον οτι εμελλε να πρησθη η εξαιφνης να πεση κατω νεκρος. Αφου ομως επροσμενον πολλην ωραν και εβλεπον οτι ουδεν κακον εγινετο εις αυτον, μεταβαλοντες στοχασμον ελεγον οτι ειναι Θεος.	6 Les autres s’attendaient à le voir enfler et tomber mort subitement, mais le temps passait et rien d’anormal ne lui arrivait. En voyant cela, ils ont changé d’avis et ils ont commencé à dire que c’était un dieu.
7 Εις τα περιξ δε του τοπου εκεινου ησαν κτηματα του πρωτου της νησου ονομαζομενου Ποπλιου, οστις αναδεχθεις ημας, εξενισε φιλοφρονως τρεις ημερας.	7 Les terres près de là appartenaient au premier personnage de l’île: il s’appelait Publius. Il nous a accueillis et nous a offert très aimablement l’hospitalité durant trois jours.
8 Συνεβη δε να ηναι κατακειτος ο πατηρ του Ποπλιου, πασχων πυρετον και δυσεντεριαν? προς τον οποιον εισελθων ο Παυλος και προσευχηθεις, επεθεσεν επ' αυτον τας χειρας και ιατρευσεν αυτον.	8 Le père de Publius était retenu au lit par une dysenterie et il avait de la fièvre. Paul est allé le voir; il a prié et lui a fait l’imposition des mains, et il l’a guéri.
9 Τουτου λοιπον γενομενου και οι λοιποι, οσοι ειχον ασθενειας εν τη νησω, προσηρχοντο και εθεραπευοντο?	9 Du coup tous les autres de l’île qui avaient des malades se sont présentés et ils ont été rétablis.
10 οιτινες και με τιμας πολλας ετιμησαν ημας και οτε εμελλομεν να αναχωρησωμεν, εφωδιασαν με τα χρειωδη.	10 Ils nous ont donc montré beaucoup d’égards, et quand nous sommes repartis, ils nous ont pourvus de tout le nécessaire.
11 Μετα δε τρεις μηνας απεπλευσαμεν επι πλοιου Αλεξανδρινου, με σημαιαν των Διοσκουρων, το οποιον ειχε παραχειμασει εν τη νησω,	11 Trois mois plus tard, nous partions sur un bateau d’Alexandrie qui avait passé l’hiver dans l’île; il portait le pavillon des Dioscures.
12 και φθασαντες εις τας Συρακουσας, εμειναμεν τρεις ημερας?	12 Nous avons mis à la voile sur Syracuse où nous sommes restés trois jours.
13 εκειθεν δε περιπλευσαντες κατηντησαμεν εις Ρηγιον, και μετα μιαν ημεραν, πνευσαντος νοτου, την δευτεραν ημεραν ηλθομεν εις Ποτιολους?	13 De là, longeant la côte, nous avons atteint Reggio. Le jour suivant le vent du sud est arrivé et deux jours plus tard nous étions à Potioles.
14 οπου ευροντες αδελφους, παρεκαλεσθημεν να μεινωμεν παρ' αυτοις επτα ημερας, και ουτως ηλθομεν εις την Ρωμην.	14 Là nous avons trouvé les frères, qui ont insisté pour que nous nous arrêtions chez eux huit jours. Et ainsi nous avons atteint Rome.
15 Εκειθεν δε ακουσαντες οι αδελφοι τα περι ημων, εξηλθον εις απαντησιν ημων εως του Αππιου Φορου και των Τριων Ταβερνων, τους οποιους ιδων ο Παυλος, ηυχαριστησε τον Θεον και ελαβε θαρρος.	15 Les frères y avaient reçu de nos nouvelles et ils sont venus jusqu’au Forum d’Appius, aux Trois-Tavernes, pour nous rencontrer. En les voyant, Paul a rendu grâces à Dieu et s’est senti réconforté.
16 Οτε δε ηλθομεν εις Ρωμην, ο εκατονταρχος παρεδωκε τους δεσμιους εις τον στρατοπεδαρχην? εις τον Παυλον ομως συνεχωρηθη να μενη καθ' εαυτον μετα του στρατιωτου, οστις εφυλαττεν αυτον.	16 Quand nous sommes entrés dans Rome, le centurion a remis les prisonniers au gouverneur militaire, mais Paul a eu l’autorisation de se loger à ses frais, avec le soldat qui le gardait.
17 Μετα δε τρεις ημερας συνεκαλεσεν ο Παυλος τους οντας των Ιουδαιων πρωτους? και αφου συνηλθον, ελεγε προς αυτους? Ανδρες αδελφοι, εγω ουδεν εναντιον πραξας εις τον λαον η εις τα εθιμα τα πατρωα, παρεδοθην εξ Ιεροσολυμων δεσμιος εις τας χειρας των Ρωμαιων?	17 Trois jours plus tard Paul convoquait les plus importants des Juifs. Quand ils furent chez lui, il commença à leur dire: "Frères, on m’a amené de Jérusalem comme prisonnier; j’ai été livré aux Romains alors que je n’avais offensé en rien les autorités de notre peuple ou les coutumes de nos pères.
18 οιτινες αφου με ανεκριναν, ηθελον να με απολυσωσι, διοτι ουδεμια αιτια θανατου υπηρχεν εν εμοι.	18 Après examen, les Romains voulaient me relâcher, vu qu’il n’y avait rien dans mon cas qui mérite la mort.
19 Επειδη δε αντελεγον οι Ιουδαιοι, ηναγκασθην να επικαλεσθω τον Καισαρα, ουχι ως εχων να κατηγορησω κατα τι το εθνος μου.	19 Mais devant l’opposition des Juifs, j’ai été forcé d’en appeler à César, sans avoir pourtant la moindre intention d’accuser les autorités de mon peuple.
20 Δια ταυτην λοιπον την αιτιαν σας εκαλεσα, δια να σας ιδω και ομιλησω? διοτι ενεκα της ελπιδος του Ισραηλ φορω ταυτην την αλυσιν.	20 Voilà pourquoi j’ai demandé à vous voir et à vous parler. Si je porte cette chaîne, c’est à cause de l’espérance d’Israël.”
21 Οι δε ειπον προς αυτον? ημεις ουτε γραμματα ελαβομεν περι σου απο της Ιουδαιας, ουτε ελθων τις εκ των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησε τι κακον περι σου.	21 Ils lui dirent: "Nous n’avons pas reçu de lettres de Judée à ton sujet, et aucun des frères qui sont passés ne nous a dit ou transmis quelque chose de défavorable à ton sujet.
22 Επιθυμουμεν δε να ακουσωμεν παρα σου τι φρονεις διοτι περι της αιρεσεως ταυτης ειναι γνωστον εις ημας οτι πανταχου αντιλεγεται.	22 Mais nous aimerions entendre de toi comment tu te situes, car nous savons que cette secte rencontre partout de l’opposition.
23 Και αφου διωρισαν εις αυτον ημεραν, ηλθον προς αυτον πολλοι εις το καταλυμα, εις τους οποιους εξεθεσε δια μαρτυριων την βασιλειαν του Θεου και επειθεν αυτους εις τα περι του Ιησου απο τε του νομου του Μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας.	23 Ils fixèrent avec lui un rendez-vous, et un bon nombre d’entre eux vinrent à son logement. Il leur fit tout un exposé: depuis le matin jusqu’au soir il leur parla du royaume de Dieu, partant de la loi de Moïse et des Prophètes, pour les convaincre au sujet de Jésus.
24 Και αλλοι μεν επειθοντο εις τα λεγομενα, αλλοι δε ηπιστουν.	24 Certains se laissaient persuader par ses raisons, les autres refusaient de croire.
25 Ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους ανεχωρουν, αφου ο Παυλος ειπεν ενα λογον, οτι καλως ελαλησε το Πνευμα το Αγιον προς τους πατερας ημων δια Ησαιου του προφητου,	25 Ils n’étaient pas d’accord entre eux quand ils se retirèrent, et Paul leur dit ces mots: "L’Esprit Saint a dit vrai quand il parlait par le prophète Isaïe au sujet de vos pères:
26 λεγον? Υπαγε προς τον λαον τουτον και ειπε? Με την ακοην θελετε ακουσει και δεν θελετε εννοησει, και βλεποντες θελετε ιδει και δεν θελετε καταλαβει?	26 Va vers ce peuple et dis-leur: Vous aurez beau écouter, vous ne comprendrez rien; vous aurez beau regarder, vous ne verrez pas.
27 διοτι επαχυνθη η καρδια του λαου τουτου, και με τα ωτα βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκλεισαν, μηποτε ιδωσι με τους οφθαλμους και ακουσωσι με τα ωτα και νοησωσι με την καρδιαν και επιστρεψωσι, και ιατρευσω αυτους.	27 Oui, ce peuple a la conscience endurcie; leurs oreilles ne savent plus entendre, et leurs yeux sont bouchés. Ils ont peur de voir de leurs yeux et d’entendre de leurs oreilles, mais alors leur cœur comprendrait et se convertirait, et moi je les guérirais.
28 Γνωστον λοιπον εστω εις εσας οτι εις τα εθνη απεσταλη το σωτηριον του Θεου, αυτοι και θελουσιν ακουσει.	28 Sachez que déjà, ce salut de Dieu a été annoncé aux païens: eux l’écouteront.”
29 Και αφου ειπε ταυτα ανεχωρησαν οι Ιουδαιοι εχοντες πολλην συζητησιν προς αλληλους.	29 (Sur ce les Juifs repartirent, ayant entre eux de fortes discussions.)
30 Εμεινε δε ο Παυλος δυο ολοκληρα ετη εν ιδιαιτερα μισθωτη οικια και εδεχετο παντας τους ερχομενους προς αυτον,	30 Paul, donc, avait ce logement particulier qu’il louait; il y resta deux années entières. Il y recevait tous ceux qui venaient le voir;
31 κηρυττων την βασιλειαν του Θεου και διδασκων μετα πασης παρρησιας ακωλυτως τα περι του Κυριου Ιησου Χριστου.	31 il leur faisait l’annonce du Royaume de Dieu et leur enseignait avec beaucoup d’assurance tout ce qui a trait au Christ Jésus, le Seigneur, et personne ne l’en empêchait.