ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ - Deuteronomio - Deuteronomy 1

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ουτοι ειναι οι λογοι, τους οποιους ελαλησεν ο Μωυσης προς παντα τον Ισραηλ, εντευθεν του Ιορδανου εν τη ερημω, εν τη πεδιαδι κατεναντι Σουφ, μεταξυ Φαραν και Τοφελ και Λαβαν και Ασηρωθ και Διζααβ.	1 Voici les paroles que Moïse adressa à tout Israël au-delà du Jourdain, dans le désert. On était dans la Araba en face de Souf, entre Paran et Tofel, entre Laban, Hasérot et Di-Zahab.
2 Ενδεκα ημεραι ειναι απο Χωρηβ, δια της οδου του ορους Σηειρ, εως Καδης-βαρνη.	2 Il y a onze jours de marche depuis l’Horeb jusqu’à Qadesh-Barné par le chemin de la Montagne de Séïr.
3 Και το τεσσαρακοστον ετος τον ενδεκατον μηνα, τη πρωτη του μηνος ελαλησεν ο Μωυσης προς τους υιους Ισραηλ, κατα παντα οσα προσεταξεν εις αυτον ο Κυριος περι αυτων?	3 Le premier jour du onzième mois de la quarantième année, Moïse transmit aux Israélites tout ce que Yahvé lui avait ordonné à leur sujet:
4 αφου επαταξε τον Σηων βασιλεα των Αμορραιων, οστις κατωκει εν Εσεβων, και τον Ωγ βασιλεα της Βασαν, οστις κατωκει εν Ασταρωθ εν Εδρει?	4 c’était après avoir battu Sihon, roi des Amorites qui habitait à Heshbon, et Og, roi du Bashan, qui habitait à Achtarot et à Édréï.
5 εντευθεν του Ιορδανου εν τη γη Μωαβ ηρχισεν ο Μωυσης να διασαφη τον νομον τουτον, λεγων,	5 On était de l’autre côté du Jourdain, dans le pays de Moab, lorsque Moïse décida d’expliquer cette loi. Voici ce qu’il dit:
6 Κυριος ο Θεος ημων ελαλησε προς ημας εν Χωρηβ λεγων, Αρκει οσον εμεινατε εν τω ορει τουτω?	6 Yahvé notre Dieu nous a parlé à l’Horeb. Vous avez suffisamment séjourné, nous a-t-il dit, au pied de cette montagne.
7 στρεψατε και ακολουθησατε την οδον σας και υπαγετε εις το ορος των Αμορραιων και εις παντας τους περιοικους αυτου εις την πεδιαδα, εις το ορος και εις την κοιλαδα και εις την μεσημβριαν και εις τα παραλια, την γην των Χαναναιων και τον Λιβανον, εως του μεγαλου ποταμου, του ποταμου Ευφρατου?	7 Mettez-vous en route maintenant et partez. Pénétrez dans la montagne des Amorites et tous les pays qui l’entourent: la steppe, la montagne, le Bas-Pays, le Négueb et les côtes de la mer, tout le pays de Canaan et le Liban jusqu’au grand fleuve, le fleuve de l’Euphrate.
8 ιδου, εγω παρεδωκα εμπροσθεν σας την γην? εισελθετε και κυριευσατε την γην, την οποιαν ωμοσε Κυριος προς τους πατερας σας, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, να δωση εις αυτους και εις το σπερμα αυτων μετ' αυτους.	8 C’est le pays que je mets à votre disposition, le pays que Yahvé a juré à vos pères Abraham, Isaac et Jacob de leur donner, ainsi qu’à leur descendance après eux: allez le conquérir.
9 Και ειπα προς εσας κατ' εκεινον τον καιρον, λεγων, Δεν δυναμαι εγω μονος να σας βασταζω?	9 Je vous ai parlé alors et je vous ai dit: “Je ne puis tout seul porter ce peuple.
10 Κυριος ο Θεος σας σας επληθυνε και ιδου, την σημερον εισθε ως τα αστρα του ουρανου κατα το πληθος?	10 Yahvé votre Dieu vous a multipliés et vous êtes aujourd’hui aussi nombreux que les étoiles des cieux.
11 Κυριος ο Θεος των πατερων σας να σας καμη χιλιακις περισσοτερους παρ' ο, τι εισθε και να σας ευλογηση, καθως ελαλησε προς εσας?	11 Que Yahvé, le Dieu de vos pères, vous multiplie mille fois plus que vous n’êtes et qu’il vous bénisse comme il l’a dit!
12 πως θελω δυνηθη εγω μονος να βαστασω την ενοχλησιν σας και το φορτιον σας και τας αντιλογιας σας;	12 Mais moi, comment porterai-je seul votre charge et le fardeau de vos querelles?
13 λαβετε ανδρας σοφους και συνετους και γνωστους μεταξυ των φυλων σας, και θελω καταστησει αυτους αρχηγους εφ' υμας.	13 Choisissez parmi vous, dans vos tribus, des hommes sages, intelligents et instruits et je les mettrai à votre tête.”
14 Και απεκριθητε προς εμε λεγοντες, Καλος ο λογος, τον οποιον ελαλησας, δια να καμωμεν αυτον.	14 Vous m’avez répondu: “Voilà une bonne proposition.”
15 Τοτε ελαβον τους αρχηγους των φυλων σας, ανδρας σοφους και γνωστους και κατεστησα αυτους αρχηγους εφ' υμας, χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαρχους και επιστατας των φυλων σας.	15 Alors j’ai pris parmi les chefs de vos tribus des hommes sages et instruits et je les ai placés à votre tête comme responsables: chefs de milliers, chefs de centaines, chefs de cinquantaines, chefs de dizaines, en plus des scribes de vos tribus.
16 Και προσεταξα εις τους κριτας σας κατ' εκεινον τον καιρον λεγων, Ακουετε αναμεσον των αδελφων σας και κρινετε δικαιως αναμεσον ανθρωπου και του αδελφου αυτου και του ξενου αυτου.	16 En ce temps-là j’ai donné à vos juges cet ordre: “Vous écouterez vos frères et vous jugerez avec justice les différends qui opposent un homme à son frère ou à un étranger.
17 Εν τη κρισει δεν θελετε αποβλεπει εις προσωπα? θελετε ακουει τον μικρον ως τον μεγαλον? δεν θελετε φοβεισθαι προσωπον ανθρωπου? διοτι η κρισις ειναι του Θεου? και πασαν υποθεσιν, ητις ηθελεν εισθαι πολυ δυσκολος δια σας, αναφερετε αυτην εις εμε, και εγω θελω ακουει αυτην.	17 Vous ne tiendrez pas compte des personnes dans votre jugement. Vous écouterez le petit comme le grand, vous ne craindrez personne, car le jugement est l’affaire de Dieu. Si une affaire est trop difficile pour vous, vous me la soumettrez et je l’étudierai.”
18 Και προσεταξα εις εσας κατα τον καιρον εκεινον παντα οσα επρεπε να πραττητε.	18 Je vous ai donc dit en ce temps-là tout ce que vous deviez faire.
19 Και σηκωθεντες απο Χωρηβ, διεπερασαμεν πασαν την ερημον την μεγαλην και φοβεραν εκεινην, την οποιαν ειδετε, οδοιπορουντες προς το ορος των Αμορραιων, καθως Κυριος ο Θεος ημων προσεταξεν εις ημας, και ηλθομεν εως Καδης-βαρνη.	19 Nous sommes alors partis de l’Horeb et nous avons abordé, comme Yahvé l’ordonnait, ce désert grand et redoutable que vous avez vu, faisant route vers la montagne des Amorites. C’est ainsi que nous sommes arrivés à Qadesh-Barné.
20 Και ειπα προς εσας, Ηλθετε εις το ορος των Αμορραιων, το οποιον διδει εις ημας Κυριος ο Θεος ημων?	20 Là je vous ai dit: “Vous voici arrivés à cette montagne des Amorites que Yahvé notre Dieu nous donne.
21 ιδου, Κυριος ο Θεος σου παρεδωκε την γην εμπροσθεν σου? αναβα, κυριευσον, καθως ελαλησε προς σε Κυριος ο Θεος των πατερων σου? μη φοβηθης μηδε δειλιασης.	21 Vois, Yahvé ton Dieu met ce pays à ta disposition, monte, envahis-le comme Yahvé, le Dieu de tes pères, te l’a dit! Ne crains pas, n’aie pas peur.”
22 Και ηλθετε προς εμε παντες υμεις και ειπετε, Ας αποστειλωμεν ανδρας εμπροσθεν ημων και ας κατασκοπευσωσιν εις ημας την γην και ας απαγγειλωσι προς ημας την οδον δι' ης πρεπει να αναβωμεν? και τας πολεις εις τας οποιας θελομεν υπαγει.	22 Alors vous êtes tous venus me trouver et vous m’avez dit: “Envoyons des hommes en éclaireurs pour qu’ils nous fassent une reconnaissance du pays: ils nous renseigneront sur la route par laquelle nous devons monter et sur les villes dans lesquelles nous entrerons.”
23 Και ηρεσεν εις εμε ο λογος και ελαβον εξ υμων δωδεκα ανδρας, ανδρα ενα κατα φυλην.	23 La chose me parut bonne et je choisis parmi vous douze hommes, un par tribu.
24 Και στραφεντες ανεβησαν εις το ορος, και ηλθον μεχρι της φαραγγος Εσχωλ και κατεσκοπευσαν αυτην.	24 Ils se dirigèrent vers la montagne, ils atteignirent le val d’Echkol et ils en firent la reconnaissance.
25 Και λαβοντες εις τας χειρας αυτων εκ των καρπων της γης, εφεραν προς ημας, και απηγγειλαν προς ημας, λεγοντες, Καλη ειναι η γη, την οποιαν Κυριος ο Θεος ημων διδει εις ημας.	25 Ils prirent avec eux des produits du pays et ils revinrent nous faire leur rapport. Ils nous dirent: “C’est un bon pays que Yahvé notre Dieu nous donne.”
26 Αλλα σεις δεν ηθελησατε να αναβητε, αλλ' ηπειθησατε εις την προσταγην Κυριου του Θεου σας.	26 Mais vous n’avez pas voulu vous y rendre, vous avez été rebelles à l’ordre de Yahvé votre Dieu.
27 Και εγογγυσατε εις τας σκηνας σας, λεγοντες, Επειδη εμισει ημας ο Κυριος, εξεβαλεν ημας εκ της γης Αιγυπτου, δια να παραδωση ημας εις την χειρα των Αμορραιων, ωστε να εξολοθρευθωμεν?	27 Sous vos tentes vous avez critiqué, vous avez dit: “C’est parce que Yahvé nous déteste qu’il nous a fait sortir du pays d’Égypte. Il veut nous livrer entre les mains des Amorites et nous faire mourir.
28 που αναβαινομεν ημεις; οι αδελφοι ημων εδειλιασαν την καρδιαν ημων, λεγοντες, Ο λαος ειναι μεγαλητερος και υψηλοτερος ημων? αι πολεις μεγαλαι και τετειχισμεναι εως του ουρανου? αλλα και υιους των Ανακειμ ειδομεν εκει.	28 Où veut-on nous conduire? Nos frères nous ont découragés, ils disent que c’est un peuple plus puissant et plus nombreux que nous, les hommes sont de très haute taille, les villes sont énormes et leurs remparts s’élèvent jusqu’au ciel. Ils y ont même vu des fils d’Anak.”
29 Εγω δε ειπα προς εσας, Μη τρομαξητε μηδε φοβηθητε απ' αυτων?	29 Je vous ai dit alors: “Ne tremblez pas et ne les craignez pas:
30 Κυριος ο Θεος σας, οστις προπορευεται εμπροσθεν σας, αυτος θελει πολεμησει υπερ υμων κατα παντα οσα εκαμεν υπερ υμων εν Αιγυπτω ενωπιον των οφθαλμων υμων?	30 Yahvé votre Dieu marchera devant vous, il combattra pour vous comme vous l’avez vu faire en Égypte.
31 και εν τη ερημω, οπου ειδες τινι τροπω Κυριος ο Θεος σου σε εβαστασε, καθως βασταζει ανθρωπος τον υιον αυτου, κατα πασαν την οδον την οποιαν περιεπατησατε εωσου ηλθετε εις τουτον τον τοπον.	31 Vous l’avez vu au désert: Yahvé votre Dieu vous portait comme un homme porte son fils tout au long de la route que vous avez suivie, jusqu’à votre arrivée en ce lieu.
32 κατα τουτο ομως δεν επιστευσατε εις Κυριον τον Θεον σας,	32 Malgré cela, vous n’avez pas fait confiance à Yahvé votre Dieu.
33 οστις προεπορευετο εμπροσθεν σας εν τη οδω, δια να σας ευρισκη τοπον στρατοπεδευσεως, την μεν νυκτα δια πυρος, δια να δεικνυη εις εσας την οδον καθ' ην επρεπε να βαδιζητε, την δε ημεραν δια νεφελης.	33 Lui pourtant marchait devant vous, il cherchait pour vous le lieu où vous alliez camper. Le jour, par la nuée, il vous montrait la route que vous deviez suivre, et la nuit c’était un feu.”
34 Και ηκουσεν ο Κυριος την φωνην των λογων σας και ωργισθη, και ωμοσε λεγων,	34 Quand Yahvé entendit votre vacarme, il se mit en colère et fit ce serment:
35 Ουδεις εκ των ανθρωπων τουτων της κακης ταυτης γενεας θελει ιδει την γην την καλην, την οποιαν ωμοσα να δωσω εις τους πατερας σας,	35 “Pas un homme de cette génération mauvaise ne verra le bon pays que j’ai juré à vos pères de vous donner.
36 εκτος Χαλεβ υιου του Ιεφοννη? ουτος θελει ιδει αυτην, και εις τουτον θελω δωσει την γην, εις την οποιαν επατησε και εις τους υιους αυτου, διοτι ουτος εντελως ηκολουθησε τον Κυριον.	36 Seul Caleb, le fils de Yéfouné, le verra. Ce pays qu’il a foulé, je le lui donnerai et il sera pour ses fils car il m’a suivi fidèlement.”
37 Και κατ' εμου εθυμωθη ο Κυριος δια σας, λεγων, Ουδε συ θελεις εισελθει εκει?	37 À cause de vous, Yahvé s’est mis également en colère contre moi. Il m’a dit: “Toi non plus tu n’entreras pas là-bas!
38 Ιησους ο υιος του Ναυη, ο παρισταμενος ενωπιον σου, ουτος θελει εισελθει εκει? ενισχυσον αυτον, διοτι αυτος θελει κληροδοτησει αυτην εις τον Ισραηλ?	38 C’est Josué, fils de Noun, ton serviteur, qui y entrera. Encourage-le, car c’est lui qui mettra Israël en possession du pays.
39 και τα παιδια σας, τα οποια ελεγετε οτι θελουσι γεινει λαφυρον, και οι υιοι σας, οιτινες την σημερον δεν γνωριζουσι καλον η κακον, αυτοι θελουσιν εισελθει εκει και εις αυτους θελω δωσει αυτην, και αυτοι θελουσι κληρονομησει αυτην?	39 Vos fils, qui aujourd’hui ne savent pas encore choisir entre le bien et le mal, entreront dans ce pays; je le leur donnerai et ils le posséderont.
40 σεις ομως επιστρεψατε και υπαγετε εις την ερημον, κατα την οδον της Ερυθρας θαλασσης.	40 Mais pour vous, demi-tour! Retournez au désert par la route de la Mer des Joncs!”
41 Τοτε απεκριθητε και ειπετε προς εμε, Ημαρτησαμεν εις τον Κυριον? ημεις θελομεν αναβη και πολεμησει κατα παντα οσα προσεταξεν εις ημας Κυριος ο Θεος ημων. Και ζωσθεντες εκαστος τα πολεμικα οπλα αυτου, ησθε προπετεις να αναβητε εις το ορος.	41 Vous m’avez répondu alors: “Nous avons péché contre Yahvé, mais maintenant nous allons monter, et nous combattrons comme Yahvé notre Dieu nous l’a ordonné.” Chacun d’entre vous prit ses armes et vous pensiez que ce serait facile de gravir la montagne.
42 Και ειπε Κυριος προς εμε, Ειπε προς αυτους, Μη αναβητε μηδε πολεμησητε, διοτι εγω δεν ειμαι εν μεσω υμων, δια να μη συντριφθητε εμπροσθεν των εχθρων σας.	42 Mais Yahvé me dit: “Dis-leur de ne pas monter et de ne pas combattre; je ne suis pas au milieu de vous et vous vous feriez écraser par vos ennemis.”
43 ουτως ελαλησα προς εσας? και δεν εισηκουσατε, αλλ' ηπειθησατε εις την προσταγην του Κυριου, και θρασυνομενοι ανεβητε εις το ορος.	43 Je vous ai transmis ses paroles, mais vous n’avez pas écouté. Vous avez résisté à l’ordre de Yahvé et vous avez voulu quand même gravir la montagne.
44 Και εξηλθον οι Αμορραιοι, οι κατοικουντες εν τω ορει εκεινω, εις συναντησιν υμων και κατεδιωξαν υμας, καθως καμνουσιν αι μελισσαι, και επαταξαν υμας εν Σηειρ, εως Ορμα.	44 Alors les Amorites qui habitent ces hauteurs sont sortis à votre rencontre et ils vous ont poursuivis comme le font les abeilles; ils vous ont taillés en pièces dans Séïr et jusqu’à Horma.
45 Τοτε επιστρεψαντες εκλαυσατε ενωπιον του Κυριου? αλλ' ο Κυριος δεν εισηκουσε της φωνης υμων ουδε εδωκεν εις υμας ακροασιν.	45 À votre retour vous êtes venus pleurer devant Yahvé, mais Yahvé ne vous a pas écoutés. Il n’a pas prêté l’oreille.
46 Και εμεινατε εν Καδης ημερας πολλας, οσασδηποτε ημερας εμεινατε.	46 Alors vous vous êtes installés à Qadesh pour de longs jours et vous savez le temps qu’a duré votre séjour.