| 1 Την δε πρωτην ημεραν της εβδομαδος, ενω ητο ορθρος βαθυς, ηλθον εις το μνημα φερουσαι τα οποια ητοιμασαν αρωματα, και αλλαι τινες μετ' αυτων. | 1 Prima autem sabbatorum, valde diluculo venerunt ad monumentum portantes,quae paraverant, aromata. |
| 2 Ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου, | 2 Et invenerunt lapidem revolutum a monumento; |
| 3 και εισελθουσαι δεν ευρον το σωμα του Κυριου Ιησου. | 3 etingressae non invenerunt corpus Domini Iesu. |
| 4 Και ενω ησαν εν απορια περι τουτου, ιδου, δυο ανδρες εσταθησαν εμπροσθεν αυτων με ιματια αστραπτοντα. | 4 Et factum est, dum mentehaesitarent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti. |
| 5 Καθως δε αυται εφοβηθησαν και εκλινον το προσωπον εις την γην, ειπον προς αυτας? Τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων; | 5 Cum timerent autem et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: “ Quidquaeritis viventem cum mortuis? |
| 6 δεν ειναι εδω, αλλ' ανεστη? ενθυμηθητε πως ελαλησε προς εσας, ενω ητο ετι εν τη Γαλιλαια, | 6 Non est hic, sed surrexit. Recordaminiqualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilaea esset, |
| 7 λεγων οτι πρεπει ο Υιος του ανθρωπου να παραδοθη εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και να σταυρωθη και την τριτην ημεραν να αναστηθη. | 7 dicens: “OportetFilium hominis tradi in manus hominum peccatorum et crucifigi et die tertiaresurgere” ”. |
| 8 Και ενεθυμηθησαν τους λογους αυτου. | 8 Et recordatae sunt verborum eius |
| 9 Και αφου υπεστρεψαν απο του μνημειου, απηγγειλαν ταυτα παντα προς τους ενδεκα και παντας τους λοιπους. | 9 et regressae a monumentonuntiaverunt haec omnia illis Undecim et ceteris omnibus. |
| 10 Ησαν δε η Μαγδαληνη Μαρια και Ιωαννα και Μαρια η μητηρ του Ιακωβου και αι λοιπαι μετ' αυτων, αιτινες ελεγον ταυτα προς τους αποστολους. | 10 Erat autem MariaMagdalene et Ioanna et Maria Iacobi; et ceterae cum eis dicebant ad apostoloshaec. |
| 11 Και οι λογοι αυτων εφανησαν ενωπιον αυτων ως φλυαρια, και δεν επιστευον εις αυτας. | 11 Et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista, et non credebantillis. |
| 12 Ο δε Πετρος σηκωθεις εδραμεν εις το μνημειον, και παρακυψας βλεπει τα σαβανα κειμενα μονα, και ανεχωρησε, θαυμαζων καθ' εαυτον το γεγονος. | 12 Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum et procumbens videtlinteamina sola; et rediit ad sua mirans, quod factum fuerat.
|
| 13 Και ιδου, δυο εξ αυτων επορευοντο εν αυτη τη ημερα εις κωμην ονομαζομενην Εμμαους, απεχουσαν εξηκοντα σταδια απο Ιερουσαλημ. | 13 Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatiostadiorum sexaginta ab Ierusalem nomine Emmaus; |
| 14 Και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων. | 14 et ipsi loquebantur adinvicem de his omnibus, quae acciderant. |
| 15 Και ενω ωμιλουν και συνδιελεγοντο, πλησιασας και αυτος ο Ιησους επορευετο μετ' αυτων? | 15 Et factum est, dum fabularentur etsecum quaererent, et ipse Iesus appropinquans ibat cum illis; |
| 16 αλλ' οι οφθαλμοι αυτων εκρατουντο δια να μη γνωρισωσιν αυτον. | 16 oculi autemillorum tenebantur, ne eum agnoscerent. |
| 17 Ειπε δε προς αυτους? Τινες ειναι οι λογοι ουτοι, τους οποιους συνομιλειτε προς αλληλους περιπατουντες, και εισθε σκυθρωποι; | 17 Et ait ad illos: “ Qui sunt hisermones, quos confertis ad invicem ambulantes? ”. Et steterunt tristes. |
| 18 Αποκριθεις δε ο εις, ονομαζομενος Κλεοπας, ειπε προς αυτον? Συ μονος παροικεις εν Ιερουσαλημ και δεν εμαθες τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις; | 18 Etrespondens unus, cui nomen Cleopas, dixit ei: “ Tu solus peregrinus es inIerusalem et non cognovisti, quae facta sunt in illa his diebus? ”. |
| 19 Και ειπε προς αυτους? Ποια; Οι δε ειπον προς αυτον? Τα περι Ιησου του Ναζωραιου, οστις εσταθη ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω ενωπιον του Θεου και παντος του λαου, | 19 Quibusille dixit: “ Quae? ”. Et illi dixerunt ei: “ De Iesu Nazareno, qui fuitvir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo; |
| 20 και πως παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις καταδικην θανατου και εσταυρωσαν αυτον. | 20 et quomodoeum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis etcrucifixerunt eum. |
| 21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος ειναι ο μελλων να λυτρωση τον Ισραηλ? αλλα και προς τουτοις πασι τριτη ημερα ειναι σημερον αυτη, αφου εγειναν ταυτα. | 21 Nos autem sperabamus, quia ipse esset redempturus Israel;at nunc super haec omnia tertia dies hodie quod haec facta sunt. |
| 22 Αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεπληξαν ημας, αιτινες υπηγον την αυγην εις το μνημειον, | 22 Sed etmulieres quaedam ex nostris terruerunt nos, quae ante lucem fuerunt admonumentum |
| 23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου, ηλθον λεγουσαι οτι ειδον και οπτασιαν αγγελων, οιτινες λεγουσιν οτι αυτος ζη. | 23 et, non invento corpore eius, venerunt dicentes se etiam visionemangelorum vidisse, qui dicunt eum vivere. |
| 24 Και τινες των υμετερων υπηγον εις το μνημειον και ευρον ουτω, καθως και αι γυναικες ειπον, αυτον ομως δεν ειδον. | 24 Et abierunt quidam ex nostris admonumentum et ita invenerunt, sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non viderunt”.
|
| 25 Και αυτος ειπε προς αυτους? Ω ανοητοι και βραδεις την καρδιαν εις το να πιστευητε εις παντα οσα ελαλησαν οι προφηται? | 25 Et ipse dixit ad eos: “ O stulti et tardi corde ad credendum in omnibus,quae locuti sunt Prophetae! |
| 26 δεν επρεπε να παθη ταυτα ο Χριστος και να εισελθη εις την δοξαν αυτου; | 26 Nonne haec oportuit pati Christum et intrare ingloriam suam? ”. |
| 27 Και αρχισας απο Μωυσεως και απο παντων των προφητων, διηρμηνευεν εις αυτους τα περι εαυτου γεγραμμενα εν πασαις ταις γραφαις. | 27 Et incipiens a Moyse et omnibus Prophetis interpretabaturillis in omnibus Scripturis, quae de ipso erant. |
| 28 Και επλησιασαν εις την κωμην οπου επορευοντο, και αυτος προσεποιειτο οτι υπαγει μακροτερα? | 28 Et appropinquaveruntcastello, quo ibant, et ipse se finxit longius ire. |
| 29 και παρεβιασαν αυτον, λεγοντες? Μεινον μεθ' ημων, διοτι πλησιαζει η εσπερα και εκλινεν η ημερα. Και εισηλθε δια να μεινη μετ' αυτων. | 29 Et coegerunt illumdicentes: “ Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est iam dies”. Et intravit, ut maneret cum illis. |
| 30 Και αφου εκαθησε μετ' αυτων εις την τραπεζαν, λαβων τον αρτον ευλογησε και κοψας εδιδεν εις αυτους. | 30 Et factum est, dum recumberet cumillis, accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis. |
| 31 Αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι, και εγνωρισαν αυτον. Και αυτος εγεινεν αφαντος απ' αυτων. | 31 Et apertisunt oculi eorum, et cognoverunt eum; et ipse evanuit ab eis. |
| 32 Και ειπον προς αλληλους? Δεν εκαιετο εν υμιν η καρδια ημων, οτε ελαλει προς ημας καθ' οδον και μας εξηγει τας γραφας; | 32 Et dixerunt adinvicem: “ Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum loqueretur nobis in viaet aperiret nobis Scripturas? ”. |
| 33 Και σηκωθεντες τη αυτη ωρα υπεστρεψαν εις Ιερουσαλημ, και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους μετ' αυτων, | 33 Et surgentes eadem hora regressi sunt inIerusalem et invenerunt congregatos Undecim et eos, qui cum ipsis erant, |
| 34 οιτινες ελεγον οτι οντως ανεστη ο Κυριος και εφανη εις τον Σιμωνα. | 34 dicentes: “ Surrexit Dominus vere et apparuit Simoni ”. |
| 35 Και αυτοι διηγουντο τα εν τη οδω και πως εγνωρισθη εις αυτους, ενω εκοπτε τον αρτον. | 35 Et ipsinarrabant, quae gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractionepanis.
|
| 36 Ενω δε ελαλουν ταυτα, αυτος ο Ιησους εσταθη εν μεσω αυτων και λεγει προς αυτους? Ειρηνη υμιν. | 36 Dum haec autem loquuntur, ipse stetit in medio eorum et dicit eis: “ Paxvobis! ”. |
| 37 Εκεινοι δε εκπλαγεντες και εμφοβοι γενομενοι ενομιζον οτι εβλεπον πνευμα. | 37 Conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre. |
| 38 Και ειπε προς αυτους? Δια τι εισθε τεταραγμενοι; και δια τι αναβαινουσιν εις τας καρδιας σας διαλογισμοι; | 38 Et dixit eis: “ Quid turbati estis, et quare cogitationes ascendunt in cordavestra? |
| 39 ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου, οτι αυτος εγω ειμαι? ψηλαφησατε με και ιδετε, διοτι πνευμα σαρκα και οστεα δεν εχει, καθως εμε θεωρειτε εχοντα. | 39 Videte manus meas et pedes meos, quia ipse ego sum! Palpate me etvidete, quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere ”. |
| 40 Και τουτο ειπων, εδειξεν εις αυτους τας χειρας και τους ποδας. | 40 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes. |
| 41 Ενω δε αυτοι ηπιστουν ετι απο της χαρας και εθαυμαζον, ειπε προς αυτους? Εχετε τι φαγωσιμον ενταυθα; | 41 Adhuc autem illis noncredentibus prae gaudio et mirantibus, dixit eis: “ Habetis hic aliquid, quodmanducetur? ”. |
| 42 Οι δε εδωκαν εις αυτον μερος οπτου ιχθυος και απο κηρηθραν μελιτος. | 42 At illi obtulerunt ei partem piscis assi. |
| 43 Και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν. | 43 Et sumens,coram eis manducavit.
|
| 44 Ειπε δε προς αυτους? Ουτοι ειναι οι λογοι, τους οποιους ελαλησα προς υμας οτε ημην ετι μεθ' υμων, οτι πρεπει να πληρωθωσι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω του Μωυσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου. | 44 Et dixit ad eos: “ Haec sunt verba, quae locutus sum ad vos, cum adhucessem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia, quae scripta sunt in LegeMoysis et Prophetis et Psalmis de me ”. |
| 45 Τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν, δια να καταλαβωσι τας γραφας? | 45 Tunc aperuit illis sensum, utintellegerent Scripturas. |
| 46 και ειπε προς αυτους οτι ουτως ειναι γεγραμμενον και ουτως επρεπε να παθη ο Χριστος και να αναστηθη εκ νεκρων τη τριτη ημερα, | 46 Et dixit eis: “ Sic scriptum est, Christum patiet resurgere a mortuis die tertia, |
| 47 και να κηρυχθη εν τω ονοματι αυτου μετανοια και αφεσις αμαρτιων εις παντα τα εθνη, γινομενης αρχης απο Ιερουσαλημ. | 47 et praedicari in nomine eius paenitentiamin remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Ierusalem. |
| 48 Σεις δε εισθε μαρτυρες τουτων. | 48 Vosestis testes horum. |
| 49 Και ιδου, εγω αποστελλω την επαγγελιαν του Πατρος μου εφ' υμας? σεις δε καθησατε εν τη πολει Ιερουσαλημ εωσου ενδυθητε δυναμιν εξ υψους. | 49 Et ecce ego mitto promissum Patris mei in vos; vos autemsedete in civitate, quoadusque induamini virtutem ex alto ”.
|
| 50 Και εφερεν αυτους εξω εως εις Βηθανιαν, και υψωσας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους. | 50 Eduxit autem eos foras usque in Bethaniam et, elevatis manibus suis,benedixit eis. |
| 51 Και ενω ευλογει αυτους, απεχωρισθη απ' αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον. | 51 Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis etferebatur in caelum. |
| 52 Και αυτοι προσκυνησαντες αυτον, υπεστρεψαν εις Ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης, | 52 Et ipsi adoraverunt eum et regressi sunt in Ierusalemcum gaudio magno |
| 53 και ησαν διαπαντος εν τω ιερω, αινουντες και ευλογουντες τον Θεον. Αμην. | 53 et erant semper in templo benedicentes Deum.
|
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ