ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.	1 Pas plus que la neige à l'été ou la pluie à la moisson, les honneurs ne conviennent au sot.
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.	2 Le passereau s'échappe, l'hirondelle s'envole, ainsi la malédiction gratuite n'atteint pas son but.
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.	3 Le fouet pour le cheval, la bride pour l'âne, pour l'échine des sots, le bâton.
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.	4 Ne répond pas à l'insensé selon sa folie, de peur de lui devenir semblable, toi aussi.
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.	5 Réponds à l'insensé selon sa folie, de peur qu'il ne soit sage à ses propres yeux.
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.	6 Il se mutile, il s'abreuve de violence, celui qui envoie un message par l'entremise d'un sot.
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	7 Mal assurées, les jambes du boiteux; ainsi un proverbe dans la bouche des sots.
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.	8 C'est attacher la pierre à la fronde que de rendre honneur à un sot.
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	9 Une ronce pousse dans la main d'un ivrogne comme un proverbe dans la bouche d'un sot.
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.	10 Un archer blessant tout le monde: tel est celui qui embauche le sot et l'ivrogne qui passent.
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.	11 Comme le chien revient à son vomissement, le sot retourne à sa folie.
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	12 Tu vois un homme sage à ses propres yeux? Il y a plus à espérer d'un insensé.
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.	13 Le paresseux dit: "Un fauve sur le chemin! un lion par les rues!"
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.	14 La porte tourne sur ses gonds, et sur son lit le paresseux.
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.	15 Le paresseux plonge la main dans le plat: la ramener à sa bouche le fatigue!
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.	16 Le paresseux est plus sage à ses propres yeux que sept personnes répondant avec tact.
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.	17 Il prend par les oreilles un chien qui passe, celui qui s'immisce dans une querelle étrangère.
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,	18 Un homme pris de folie qui lance des traits enflammés, des flèches et la mort:
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;	19 tel est l'homme qui ment à son compagnon, puis dit: "N'était-ce pas pour plaisanter?"
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.	20 Faute de bois, le feu s'éteint, faute de calomniateur, la querelle s'apaise.
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.	21 Du charbon sur les braises, du bois sur le feu, tel est l'homme querelleur pour attiser lesdisputes.
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.	22 Les dires du calomniateur sont de friands morceaux qui descendent jusqu'au fond des entrailles.
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.	23 De l'argent non purifié appliqué sur de l'argile: tels sont lèvres brûlantes et coeur mauvais.
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.	24 Celui qui hait donne le change par ses propos, mais en son sein gît la tromperie;
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.	25 s'il prend un ton cauteleux, ne t'y fie pas, car en son coeur il y a sept abominations.
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.	26 La haine peut s'envelopper de ruse, elle révélera sa méchanceté dans l'assemblée.
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.	27 Qui creuse une fosse y tombe, qui roule une roche, elle revient sur lui.
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.	28 La langue menteuse hait ses victimes, la bouche enjôleuse provoque la chute.