1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας? παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης. | 1 The preparations of the heart in man, and the answer of the tongue, is from the LORD. |
2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου? πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα. | 2 All the ways of a man are clean in his own eyes; but the LORD weigheth the spirits. |
3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη. | 3 Commit thy works unto the LORD, and thy thoughts shall be established. |
4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην. | 4 The LORD hath made all things for himself: yea, even the wicked for the day of evil. |
5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος? και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος. | 5 Every one that is proud in heart is an abomination to the LORD: though hand join in hand, he shall not be unpunished. |
6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια? και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου. | 6 By mercy and truth iniquity is purged: and by the fear of the LORD men depart from evil. |
7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου. | 7 When a man's ways please the LORD, he maketh even his enemies to be at peace with him. |
8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας. | 8 Better is a little with righteousness than great revenues without right. |
9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου? αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου. | 9 A man's heart deviseth his way: but the LORD directeth his steps. |
10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως? το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει. | 10 A divine sentence is in the lips of the king: his mouth transgresseth not in judgment. |
11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου? παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου. | 11 A just weight and balance are the LORD's: all the weights of the bag are his work. |
12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν? διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης. | 12 It is an abomination to kings to commit wickedness: for the throne is established by righteousness. |
13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα. | 13 Righteous lips are the delight of kings; and they love him that speaketh right. |
14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου? αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον. | 14 The wrath of a king is as messengers of death: but a wise man will pacify it. |
15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη? και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης. | 15 In the light of the king's countenance is life; and his favour is as a cloud of the latter rain. |
16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον | 16 How much better is it to get wisdom than gold! and to get understanding rather to be chosen than silver! |
17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου? οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου. | 17 The highway of the upright is to depart from evil: he that keepeth his way preserveth his soul. |
18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως. | 18 Pride goeth before destruction, and an haughty spirit before a fall. |
19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων. | 19 Better it is to be of an humble spirit with the lowly, than to divide the spoil with the proud. |
20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον? και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος. | 20 He that handleth a matter wisely shall find good: and whoso trusteth in the LORD, happy is he. |
21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος? και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν. | 21 The wise in heart shall be called prudent: and the sweetness of the lips increaseth learning. |
22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην? η δε παιδεια των αφρονων μωρια. | 22 Understanding is a wellspring of life unto him that hath it: but the instruction of fools is folly. |
23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν. | 23 The heart of the wise teacheth his mouth, and addeth learning to his lips. |
24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι? γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα. | 24 Pleasant words are as an honeycomb, sweet to the soul, and health to the bones. |
25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου. | 25 There is a way that seemeth right unto a man, but the end thereof are the ways of death. |
26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον? διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον. | 26 He that laboureth laboureth for himself; for his mouth craveth it of him. |
27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον? και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον. | 27 An ungodly man diggeth up evil: and in his lips there is as a burning fire. |
28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας? και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους. | 28 A froward man soweth strife: and a whisperer separateth chief friends. |
29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην? | 29 A violent man enticeth his neighbour, and leadeth him into the way that is not good. |
30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα? δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον. | 30 He shutteth his eyes to devise froward things: moving his lips he bringeth evil to pass. |
31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης. | 31 The hoary head is a crown of glory, if it be found in the way of righteousness. |
32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον? και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν. | 32 He that is slow to anger is better than the mighty; and he that ruleth his spirit than he that taketh a city. |
33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην? ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου. | 33 The lot is cast into the lap; but the whole disposing thereof is of the LORD. |