ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 90

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου.>> Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.	1 Laus cantici David. Qui habitat in adjutorio Altissimi, in protectione Dei cæli commorabitur.
2 Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.	2 Dicet Domino : Susceptor meus es tu, et refugium meum ; Deus meus, sperabo in eum.
3 Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν? και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.	3 Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium, et a verbo aspero.
4 Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.	4 Scapulis suis obumbrabit tibi, et sub pennis ejus sperabis.
5 Κατακλυζεις αυτους? ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται?	5 Scuto circumdabit te veritas ejus : non timebis a timore nocturno ;
6 το πρωι ανθει και παρακμαζει? το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.	6 a sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris, ab incursu, et dæmonio meridiano.
7 Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.	7 Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis ; ad te autem non appropinquabit.
8 Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.	8 Verumtamen oculis tuis considerabis, et retributionem peccatorum videbis.
9 Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου? διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.	9 Quoniam tu es, Domine, spes mea ; Altissimum posuisti refugium tuum.
10 Αι ημεραι της ζωης ημων ειναι καθ' εαυτας εβδομηκοντα ετη, και εαν εν ευρωστια, ογδοηκοντα ετη? πλην και το καλητερον μερος αυτων ειναι κοπος και πονος, διοτι ταχεως παρερχεται και εμεις πετωμεν.	10 Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo.
11 Τις γνωριζει την δυναμιν της οργης σου και του θυμου σου αναλογως του φοβου σου;	11 Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 Διδαξον ημας να μετρωμεν ουτω τας ημερας ημων, ωστε να προσκολλωμεν τας καρδιας ημων εις την σοφιαν.	12 In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
13 Επιστρεψον, Κυριε? εως ποτε; και γενου ιλεως εις τους δουλους σου.	13 Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et draconem.
14 Χορτασον ημας του ελεους σου απο πρωιας, και θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι κατα πασας τας ημερας ημων.	14 Quoniam in me speravit, liberabo eum ; protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.
15 Ευφρανον ημας αντι των ημερων, καθ' ας εθλιψας ημας, των ετων καθ' α ειδομεν κακα.	15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum ; cum ipso sum in tribulatione : eripiam eum, et glorificabo eum.
16 Ας γεινη το εργον σου φανερον εις τους δουλους σου και η δοξα σου εις τους υιους αυτων?	16 Longitudine dierum replebo eum, et ostendam illi salutare meum.
17 και ας ηναι η λαμπροτης Κυριου του Θεου ημων εφ' ημας? και το εργον των χειρων ημων στερεονε εφ' ημας? ναι, το εργον των χειρων ημων, στερεονε αυτο.