ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας. | 1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Senhor, vós me perscrutais e me conheceis, |
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν. | 2 sabeis tudo de mim, quando me sento ou me levanto. De longe penetrais meus pensamentos. |
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις. | 3 Quando ando e quando repouso, vós me vedes, observais todos os meus passos. |
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν. | 4 A palavra ainda me não chegou à língua, e já, Senhor, a conheceis toda. |
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου. | 5 Vós me cercais por trás e pela frente, e estendeis sobre mim a vossa mão. |
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην. | 6 Conhecimento assim maravilhoso me ultrapassa, ele é tão sublime que não posso atingi-lo. |
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω; | 7 Para onde irei, longe de vosso Espírito? Para onde fugir, apartado de vosso olhar? |
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ. | 8 Se subir até os céus, ali estareis; se descer à região dos mortos, lá vos encontrareis também. |
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης, | 9 Se tomar as asas da aurora, se me fixar nos confins do mar, |
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει. | 10 é ainda vossa mão que lá me levará, e vossa destra que me sustentará. |
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε? | 11 Se eu dissesse: Pelo menos as trevas me ocultarão, e a noite, como se fora luz, me há de envolver. |
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως. | 12 As próprias trevas não são escuras para vós, a noite vos é transparente como o dia e a escuridão, clara como a luz. |
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου. | 13 Fostes vós que plasmastes as entranhas de meu corpo, vós me tecestes no seio de minha mãe. |
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο. | 14 Sede bendito por me haverdes feito de modo tão maravilhoso. Pelas vossas obras tão extraordinárias, conheceis até o fundo a minha alma. |
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης. | 15 Nada de minha substância vos é oculto, quando fui formado ocultamente, quando fui tecido nas entranhas subterrâneas. |
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε? | 16 Cada uma de minhas ações vossos olhos viram, e todas elas foram escritas em vosso livro; cada dia de minha vida foi prefixado, desde antes que um só deles existisse. |
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων. | 17 Ó Deus, como são insondáveis para mim vossos desígnios! E quão imenso é o número deles! |
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου. | 18 Como contá-los? São mais numerosos que a areia do mar; se pudesse chegar ao fim, seria ainda com vossa ajuda. |
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων. | 19 Oxalá extermineis os ímpios, ó Deus, e que se apartem de mim os sanguinários! |
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω. | 20 Eles se revoltam insidiosamente contra vós, perfidamente se insurgem vossos inimigos. |
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε; | 21 Pois não hei de odiar, Senhor, aos que vos odeiam? Aos que se levantam contra vós, não hei de abominá-los? |
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους. | 22 Eu os odeio com ódio mortal, eu os tenho em conta de meus próprios inimigos. |
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου? | 23 Perscrutai-me, Senhor, para conhecer meu coração; provai-me e conhecei meus pensamentos. |
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον. | 24 Vede se ando na senda do mal, e conduzi-me pelo caminho da eternidade. |