ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας. | 1 'Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.' Signore, tu mi scruti e mi conosci, |
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν. | 2 tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri, |
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις. | 3 mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie; |
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν. | 4 la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, già la conosci tutta. |
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου. | 5 Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano. |
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην. | 6 Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo. |
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω; | 7 Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza? |
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ. | 8 Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti. |
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης, | 9 Se prendo le ali dell'aurora per abitare all'estremità del mare, |
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει. | 10 anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra. |
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε? | 11 Se dico: "Almeno l'oscurità mi copra e intorno a me sia la notte"; |
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως. | 12 nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce. |
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου. | 13 Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre. |
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο. | 14 Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo. |
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης. | 15 Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra. |
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε? | 16 Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno. |
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων. | 17 Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio; |
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου. | 18 se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora. |
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων. | 19 Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari. |
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω. | 20 Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode. |
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε; | 21 Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici? |
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους. | 22 Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici. |
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου? | 23 Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri: |
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον. | 24 vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita. |