ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 106

GREEK BIBLE	BIBBIA RICCIOTTI
1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.	1 - Alleluia! Celebrate il Signore, perch'egli è buono, perchè in eterno sta la sua grazia!
2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;	2 Dican [così] i redenti dal Signore, ch'egli ha redento dalla mano del nemico, e da [tutte] le regioni gli ha raccolti,
3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.	3 dall'oriente e dall'occidente, dal settentrione e dal mare.
4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?	4 Erravan nella solitudine, nel deserto, la via d'una città dove abitare non trovavano.
5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.	5 Affamati e assetati, l'anima loro veniva meno in essi.
6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.	6 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro gli strappò.
7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.	7 E li menò per la retta via, perchè giungessero a una città dove abitare.
8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.	8 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!
9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?	9 Perchè egli ha saziato l'anima assetata, e l'anima affamata ha ricolma di beni.
10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.	10 Sedevan nelle tenebre e all'ombra della morte, prigionieri nella miseria e ne' ferri;
11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.	11 perchè s'eran ribellati agli ordini di Dioe il disegno dell'Altissimo avevan sdegnato.
12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.	12 E fu umiliato ne' travagli il cuor loro, furono affranti, nè ci fu chi li soccorresse.
13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?	13 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li liberò.
14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.	14 E li trasse fuori dalle tenebre e dall'ombra della morte e spezzò le loro catene.
15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.	15 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!
16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.	16 Perchè egli ha infrante le porte di bronzo, e i chiavistelli di ferro ha spezzato.
17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?	17 Stolti, che a seconda della loro via iniquae delle loro ingiustizie eran straziati.
18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.	18 Ogni cibo aveva a nausea l'anima loroed eran vicini già alle porte della morte.
19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?	19 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li liberò.
20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.	20 Mandò la sua parola e li guarì, e gli strappò dalle consunzioni loro.
21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,	21 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!
22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.	22 E offrano un sacrifizio di lode e raccontino le sue opere con giubilo.
23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.	23 Solcando il mare sulle navi, facendo traffico sulle molte acque,
24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?	24 essi videro le opere del Signore e i suoi portenti nell'[abisso] profondo!
25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.	25 E' parlò, e infuriò un vento turbinoso, e si sollevarono i flutti del mare.
26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.	26 Salivano sino al cielo e si sprofondavan giù nell'abisso, e l'anima loro nell'affanno si struggeva.
27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.	27 Vacillavano e barcollavano come un ubriaco, e tutta la perizia loro era sfumata.
28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?	28 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li trasse fuori.
29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.	29 E ridusse il turbine a un lieve venticello, e si chetarono i flutti del mare.
30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?	30 E si rallegraron quelli che si fosser chetati, ed e' li condusse al porto del loro desiderio.
31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.	31 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!
32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?	32 E l'esaltino nell'adunanza del popoloe nel consesso degli anziani lo lodino.
33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.	33 Egli mutò i fiumi in desertoe le fonti d'acque in assetata steppa,
34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?	34 [e] la terra fruttifera in una salina, per la malvagità de' suoi abitanti.
35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?	35 Mutò il deserto in uno stagno d'acque, e la terra arida in fonti d'acque.
36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?	36 E stabilì colà gli affamati, e vi fondarono una città da abitare.
37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?	37 E seminarono campi e piantaron vigne, e n'ebber frutto di raccolta.
38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.	38 E li benedisse e si moltiplicarono oltremodo, e i loro bestiami non scemò.
39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.	39 [Quando poi] si ridussero a pochi e furon tormentatida tribolazione di mali e dal dolore,
40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,	40 e' riversò il dispregio sui grandi [che gli opprimevano] e li fece errare per la solitudine, là dove non c'è strada,
41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.	41 e aiutò il povero [a risollevarsi] dalla miseriae fece [numerose] come greggi le famiglie.
42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.	42 Vedranno [ciò] i retti e si rallegrerannoe ogni iniquità si tapperà la bocca.
43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.	43 Chi è savio? ch'e' badi a queste cose, e intenda le misericordie del Signore!
44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?
45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.