ΙΩΒ - Giobbe - Job 9

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Giobbe rispose dicendo:
2 Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει? αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;	2 In verità io so che è così: e come può un uomo aver ragione innanzi a Dio?
3 Εαν θεληση να διαδικασθη μετ' αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.	3 Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.
4 Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν? τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;	4 Saggio di mente, potente per la forza, chi s'è opposto a lui ed è rimasto salvo?
5 Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.	5 Sposta le montagne e non lo sanno, egli nella sua ira le sconvolge.
6 Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.	6 Scuote la terra dal suo posto e le sue colonne tremano.
7 Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει? και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.	7 Comanda al sole ed esso non sorge e alle stelle pone il suo sigillo.
8 Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.	8 Egli da solo stende i cieli e cammina sulle onde del mare.
9 Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.	9 Crea l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e i penetrali del cielo australe.
10 Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.	10 Fa cose tanto grandi da non potersi indagare, meraviglie da non potersi contare.
11 Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον? διερχεται, και δεν εννοω αυτον.	11 Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va e di lui non m'accorgo.
12 Ιδου, αφαιρει? τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;	12 Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi gli può dire: "Che fai?".
13 Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.	13 Dio non ritira la sua collera: sotto di lui sono fiaccati i sostenitori di Raab.
14 Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;	14 Tanto meno io potrei rispondergli, trovare parole da dirgli!
15 προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ' ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.	15 Se avessi anche ragione, non risponderei, al mio giudice dovrei domandare pietà.
16 Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.	16 Se io lo invocassi e mi rispondesse, non crederei che voglia ascoltare la mia voce.
17 Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.	17 Egli con una tempesta mi schiaccia, moltiplica le mie piaghe senza ragione,
18 Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.	18 non mi lascia riprendere il fiato, anzi mi sazia di amarezze.
19 Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος? και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;	19 Se si tratta di forza, è lui che dà il vigore; se di giustizia, chi potrà citarlo?
20 Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει? εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.	20 Se avessi ragione, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi innocente, egli proverebbe che io sono reo.
21 Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου? ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.	21 Sono innocente? Non lo so neppure io, detesto la mia vita!
22 Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.	22 Per questo io dico: "È la stessa cosa": egli fa perire l'innocente e il reo!
23 Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.	23 Se un flagello uccide all'improvviso, della sciagura degli innocenti egli ride.
24 Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους? αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης? αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;	24 La terra è lasciata in balìa del malfattore: egli vela il volto dei suoi giudici; se non lui, chi dunque sarà?
25 Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι? φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.	25 I miei giorni passano più veloci d'un corriere, fuggono senza godere alcun bene,
26 Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα? ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.	26 volano come barche di giunchi, come aquila che piomba sulla preda.
27 Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη?	27 Se dico: "Voglio dimenticare il mio gemito, cambiare il mio volto ed essere lieto",
28 τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.	28 mi spavento per tutti i miei dolori; so bene che non mi dichiarerai innocente.
29 Ειμαι ασεβης? δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;	29 Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?
30 Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου?	30 Anche se mi lavassi con la neve e pulissi con la soda le mie mani,
31 συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.	31 allora tu mi tufferesti in un pantano e in orrore mi avrebbero le mie vesti.
32 Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.	32 Poiché non è uomo come me, che io possa rispondergli: "Presentiamoci alla pari in giudizio".
33 Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ' αμφοτερους ημας.	33 Non c'è fra noi due un arbitro che ponga la mano su noi due.
34 Ας απομακρυνη απ' εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη?	34 Allontani da me la sua verga sì che non mi spaventi il suo terrore:
35 τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον? διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.	35 allora io potrò parlare senza temerlo, perché così non sono in me stesso.