ΙΩΒ - Giobbe - Job 21

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Job reprit et dit:
2 Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.	2 Écoutez du moins mes paroles, cela vaudra mieux que de me consoler.
3 Υποφερετε με να λαλησω? και αφου λαλησω, εμπαιζετε.	3 Accordez-moi un peu la parole: tu te moqueras après que j’aurai parlé.
4 Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;	4 Est-ce d’un humain que je me plains? Alors, n’ai-je pas raison d’être nerveux?
5 Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.	5 Tournez-vous vers moi: j’ai de quoi vous étonner, et vous mettrez la main sur la bouche.
6 Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.	6 Ce sont des choses qui m’épouvantent quand j’y songe, et j’en tremble de tout mon corps.
7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;	7 Pourquoi les méchants restent-ils en vie? Ils font de vieux os et gagnent en pouvoir.
8 Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ' αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.	8 Leur famille à leur côté prospère, leurs petits-enfants se multiplient sous leurs yeux.
9 Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου? και ραβδος Θεου δεν ειναι επ' αυτους.	9 On vit bien dans leurs maisons: pas de soucis, les coups de Dieu ne sont pas pour eux.
10 Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει? η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.	10 Leur taureau féconde à chaque fois, leur vache met bas sans jamais avorter.
11 Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.	11 Ils ont des gamins comme ils ont des agneaux, ils voient s’ébattre leurs enfants:
12 Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.	12 ils jouent du tambourin et de la guitare, ils dansent au son de la flûte.
13 Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.	13 Leurs jours s’achèvent dans le bonheur, ils descendent sans drame au séjour des morts.
14 Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου?	14 Et c’étaient eux qui disaient à Dieu: “Va-t’en! Nous ne voulons pas connaître tes volontés!
15 τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;	15 Pourquoi faudrait-il servir le Puissant, et qu’est-ce qu’on gagne à l’invoquer?”
16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων? μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.	16 Ne sont-ils pas maîtres de leur bonheur, alors même qu’ils ont tout décidé sans Dieu?
17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.	17 Voit-on souvent s’éteindre la lampe des méchants, le malheur fondre sur eux et la colère d’en haut détruire les malfaisants?
18 Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου? και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.	18 Sont-ils vraiment la paille qu’emporte le vent, la feuille sèche livrée au tourbillon?
19 Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων? ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.	19 Dieu, dites-vous, fera payer pour lui ses fils? Qu’il le fasse payer lui, et qu’il le sente!
20 Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.	20 Qu’il voie le malheur de ses propres yeux, qu’il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;	21 Qu’a-t-il à faire de sa famille après lui, quand on a mis un terme au compte de ses mois?
22 Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.	22 Faut-il faire la leçon à Dieu, à celui qui juge les êtres supérieurs?
23 Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος?	23 L’un meurt en pleine vigueur, heureux et prospère,
24 τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.	24 les flancs bien grassouillets, les os remplis de sève.
25 Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.	25 Un autre meurt dans la tristesse, sans avoir jamais savouré le bonheur.
26 Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.	26 Ensemble ils se couchent dans la poussière, où les vers vont grouiller sur eux.
27 Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ' εμου.	27 Oh, je devine vos pensées, et ces idées que vous vous faites sur moi.
28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;	28 Vous dites: “Où est la maison du potentat, où est la tente des méchants?”
29 Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;	29 N’avez-vous pas interrogé ceux qui voyagent, ne retenez vous pas leurs témoignages?
30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.	30 Au jour du malheur le méchant est épargné, au jour de la colère il échappe.
31 Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;	31 Qui ose lui reprocher, en face, sa conduite et lui rendre ce qu’il a fait?
32 και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.	32 Voici qu’on l’escorte au cimetière, et de bien haut son image regarde.
33 Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.	33 La terre prise au torrent lui est douce, les gens défilent en avant, et derrière lui c’est un peuple sans nombre.
34 Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;	34 Allez-vous me consoler avec du vent, avec des réponses où tout est illusoire?