ΙΩΒ - Giobbe - Job 15

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?	1 Elifaz di Teman prese a dire:
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;	2 «Potrebbe il saggio rispondere con ragioni campate in aria e riempirsi il ventre del vento d’oriente?
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;	3 Si difende egli con parole inutili e con discorsi inconcludenti?
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.	4 Ma tu distruggi la religione e abolisci la preghiera innanzi a Dio.
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.	5 Infatti la tua malizia istruisce la tua bocca e scegli il linguaggio degli astuti.
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.	6 Non io, ma la tua bocca ti condanna e le tue labbra attestano contro di te.
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;	7 Sei forse tu il primo uomo che è nato, o prima dei monti sei stato generato?
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;	8 Hai tu avuto accesso ai segreti consigli di Dio e ti sei appropriato tu solo della sapienza?
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;	9 Che cosa sai tu, che noi non sappiamo? Che cosa capisci, che non sia chiaro anche a noi?
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.	10 Sia il vecchio che il canuto sono fra di noi, carichi di anni più di tuo padre.
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;	11 Poca cosa sono per te le consolazioni di Dio e una parola moderata rivolta a te?
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,	12 Perché il tuo cuore ti stravolge, perché ammiccano i tuoi occhi,
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;	13 quando volgi contro Dio il tuo animo e fai uscire tali parole dalla tua bocca?
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;	14 Che cos’è l’uomo perché si ritenga puro, perché si dica giusto un nato da donna?
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?	15 Ecco, neppure nei suoi santi egli ha fiducia e i cieli non sono puri ai suoi occhi,
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;	16 tanto meno un essere abominevole e corrotto, l’uomo che beve l’iniquità come acqua.
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,	17 Voglio spiegartelo, ascoltami, ti racconterò quel che ho visto,
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?	18 quello che i saggi hanno riferito, che non hanno celato ad essi i loro padri;
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.	19 solo a loro fu concessa questa terra, né straniero alcuno era passato in mezzo a loro.
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.	20 Per tutti i giorni della vita il malvagio si tormenta; sono contati gli anni riservati al violento.
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.	21 Voci di spavento gli risuonano agli orecchi e in piena pace si vede assalito dal predone.
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.	22 Non crede di potersi sottrarre alle tenebre, egli si sente destinato alla spada.
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.	23 Abbandonato in pasto ai falchi, sa che gli è preparata la rovina. Un giorno tenebroso
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?	24 lo spaventa, la miseria e l’angoscia l’assalgono come un re pronto all’attacco,
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?	25 perché ha steso contro Dio la sua mano, ha osato farsi forte contro l’Onnipotente;
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?	26 correva contro di lui a testa alta, al riparo del curvo spessore del suo scudo,
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?	27 poiché aveva la faccia coperta di grasso e pinguedine intorno ai suoi fianchi.
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.	28 Avrà dimora in città diroccate, in case dove non si abita più, destinate a diventare macerie.
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.	29 Non si arricchirà, non durerà la sua fortuna, le sue proprietà non si estenderanno sulla terra.
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.	30 Alle tenebre non sfuggirà, il fuoco seccherà i suoi germogli e il vento porterà via i suoi fiori.
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.	31 Non si affidi alla vanità che è fallace, perché vanità sarà la sua ricompensa.
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.	32 Prima del tempo saranno disseccati, i suoi rami non rinverdiranno più.
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.	33 Sarà spogliato come vigna della sua uva ancora acerba e getterà via come ulivo i suoi fiori,
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.	34 poiché la stirpe dell’empio è sterile e il fuoco divora le tende dell’uomo venale.
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.	35 Concepisce malizia e genera sventura e nel suo seno alleva l’inganno».