ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Και ελαλησεν ο Δαβιδ προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ο Κυριος ηλευθερωσεν αυτον εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος του Σαουλ?	1 David rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui il Signore l'ebbe liberato da tutti i suoi nemici e da Saul.
2 και ειπεν, Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου?	2 Egli disse: « Il Signore è la mia rocca, la mia forza, il mio salvatore;
3 ο Θεος ειναι ο βραχος μου? επ' αυτον θελω ελπιζει? η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου, ο υψηλος πυργος μου και η καταφυγη μου, ο σωτηρ μου? συ εσωσας με εκ της αδικιας.	3 Dio è il mio forte: io spererò in lui; Egli è il mio scudo, la forza della mia salvezza, il mio esaltatore, il mio rifugio. Mio Salvatore, tu mi libererai dall'iniquità.
4 Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.	4 Invocherò il degno di lode, il Signore, sarò salvo dai miei nemici.
5 Οτε του θανατου τα κυματα με περιεκυκλωσαν, χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν,	5 Gli affanni della morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono,
6 οι πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, αι παγιδες του θανατου με εφθασαν,	6 i legami dell'inferno mi cinsero, i lacci di morte mi strinsero;
7 εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα? και ηκουσε της φωνης μου εκ του ναου αυτου, και η κραυγη μου ηλθεν εις τα ωτα αυτου.	7 ma nella mia tribolazione invocherò il Signore, verso il mio Dio alzerò la voce; ed Egli dal suo tempio esaudirà la mia voce, giungerà alle sue orecchie il mio grido.
8 Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη? τα θεμελια του ουρανου εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.	8 Si commosse e tremò la terra, agitate e scosse furono le fondamenta dei monti, perchè Egli era contro di loro sdegnato.
9 Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου? ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.	9 Fumo salì dalle sue nari, fuoco divoratore dalla sua bocca, e ne sono stati accesi i carboni,
10 Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.	10 Abbassò i cieli e discese densa nube sotto i suoi piedi,
11 Και επεβη επι χερουβειμ και επεταξε, και εφανη επι πτερυγων ανεμων.	11 salì sopra i cherubini e volò, si slanciò sulle ali dei venti.
12 Και εθεσε σκηνην περιξ αυτου το σκοτος, υδατα ζοφερα, νεφη πυκνα των αερων.	12 Si circondò di tenebre, per esser nascosto, fece stillare le acque dalle nubi dei cieli.
13 Ανθρακες πυρος εξεκαυθησαν εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου.	13 Dal fulgore della sua presenza sono stati accesi i carboni di fuoco.
14 Εβροντησεν ο Κυριος εξ ουρανου, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου.	14 Il Signore tonerà dal cielo, l'Altissimo manderà la sua voce.
15 Και απεστειλε βελη και εσκορπισεν αυτους? αστραπας, και συνεταραξεν αυτους.	15 Scagliò le saette e li dissipò, i fulmini e li distrusse.
16 Και εφανησαν οι πυθμενες της θαλασσης, ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, εις την επιτιμησιν του Κυριου, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων αυτου.	16 Apparvero gli abissi del mare, furon messi a nudo i fondamenti del mondo, alle minacce del Signore, al soffio del vento del suo furore.
17 Εξαπεστειλεν εξ υψους? ελαβε με? ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.	17 Stesa dall'alto la mano, mi prese e mi trasse dalle acque profonde.
18 Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.	18 Egli mi liberò dal mio potentissimo nemico e da coloro che mi odiavano, perchè eran più forti di me.
19 Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου? αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου?	19 Egli mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e, facendosi mio sostegno,
20 Και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν? ηλευθερωσε με, διοτι ηυδοκησεν εις εμε.	20 mi trasse fuori al largo, mi liberò, perchè io gli piacqui.
21 Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου? κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.	21 Il Signore mi ricompenserà secondo la mia giustizia, mi renderà secondo la purezza delle mie mani,
22 Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.	22 avendo io camminato nelle vie del Signore, senza allontanarmi, operando empiamente, dal mio Dio.
23 Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου? και απο των διαταγματων αυτου δεν απεμακρυνθην.	23 Tutti i suoi giudizi sono dinanzi ai miei occhi, non gettai lungi da me i suoi precetti;
24 Και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.	24 e sarò perfetto con lui e mi guarderò dalla mia iniquità.
25 Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, Κατα την καθαροτητα μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.	25 Il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani davanti ai suoi occhi.
26 Μετα οσιου, οσιος θελεις εισθαι, μετα ανδρος τελειου, τελειος θελεις εισθαι?	26 Col santo tu sarai santo, col forte, perfetto,
27 μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι? και μετα διεστραμμενου διεστραμμενα θελεις φερθη.	27 coll'innocente, innocente, col perverso, perverso:
28 Και θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον? επι δε τους υπερηφανους οι οφθαλμοι σου ειναι, δια να ταπεινωσης αυτους,	28 tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi.
29 διοτι συ εισαι ο λυχνος μου, Κυριε? και ο Κυριος θελει φωτισει το σκοτος μου.	29 Tu sei la mia luce, o Signore; o Signore, rischiara le mie tenebre!
30 Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα? δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.	30 Con te mi precipiterò nella battaglia, col mio Dio darò la scalata alle mura.
31 Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος? ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.	31 Dio! La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è purificata col fuoco; Egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui.
32 Διοτι τις Θεος, πλην του Κυριου; και τις φρουριον, πλην του Θεου ημων?	32 Chi è Dio, se non il Signore? Chi è il forte, se non il Dio nostro?
33 ο Θεος ειναι το κραταιον οχυρωμα μου? και καθιστων αμωμον την οδον μου.	33 Dio m'ha cinto di forza; ha resa piana e perfetta la mia via,
34 Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.	34 ha resi uguali ai cervi i miei piedi, m'ha fatto star ritto sulle alture,
35 Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.	35 ha addestrate le mie mani alla battaglia, ha rese le mie braccia come un arco di rame.
36 Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου? και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.	36 Tu m'hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua benignità mi ha moltiplicato.
37 Συ επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.	37 Tu allargherai i miei passi sotto di me, senza far vacillare i miei calcagni.
38 Κατεδιωξα τους εχθρους μου και ηφανισα αυτους? και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.	38 Inseguirò i miei nemici e li sterminerò; non ritornerò senza averli distrutti:
39 Και συνετελεσα αυτους, και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν? και επεσον υπο τους ποδας μου.	39 gli distruggerò, li stritolerò in modo che non si rialzino più; essi cadranno sotto i miei piedi.
40 Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον? συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.	40 Tu mi hai cinto di forza per le tue battaglie, hai fatto piegare sotto di me quelli che mi resistevano,
41 Και εκαμες τους εχθρους μου να στρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.	41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, a coloro che mi odiano, ed io li sperderò.
42 Περιεβλεψαν, αλλ' ουδεις ο σωζων? εβοησαν προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.	42 Grideranno, ma non vi sarà chi li salvi; alzeranno la voce al Signore, ma non li esaudirà.
43 Και κατελεπτυνα αυτους ως την σκονην της γης? συνετριψα αυτους ως τον πηλον της οδου και κατεπατησα αυτους.	43 Li disperderò come polvere della terra, li calpesterò e li schiaccerò come fango delle piazze.
44 Και ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου μου? κατεστησας με κεφαλην εθνων? λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.	44 Tu mi salverai dalle rivolte del mio popolo, mi conserverai a capo delle nazioni, un popolo da me ignorato mi servirà.
45 Ξενοι υπεταχθησαν εις εμε? μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε.	45 I figli stranieri mi faran resistenza, ma dopo aver ascoltato, ubbidiranno;
46 Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.	46 i figli stranieri si son dispersi e si ritiran nelle loro fortezze.
47 Ζη Κυριος? και ευλογημενον το φρουριον μου? και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.	47 Viva il Signore e benedetto il mio Dio! Sarà esaltato il Dio forte della mia salvezza!
48 Ο Θεος, ο εκδικων με και υποταττων τους λαους υποκατω μου?	48 Sei tu, o Dio, quello che fai le mie vendette, quello che mi assoggetti i popoli,
49 Και ο εξαγαγων με εκ των εχθρων μου? συ, ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε? ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.	49 che mi liberi dai miei nemici e mi rialzi sopra coloro che mi resistono: Tu mi libererai dall'uomo iniquo.
50 Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.	50 Per questo ti loderò, o Signore, tra le genti, e canterò al tuo nome: sia lui che esalta le vittorie del suo re, fa misericordia al suo cristo David e alla sua stirpe in sempiterno ».
51 Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου? και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.