1 IN quel tempo, Erode il tetrarca udì la fama di Gesù. E disse ai suoi servitori: | 1 In illo tempore audivit He rodes tetrarcha famam Iesu |
2 Costui è Giovanni Battista; egli è risuscitato da’ morti; e però le potenze operano in lui. | 2 et ait puerissuis: “ Hic est Ioannes Baptista; ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutesoperantur in eo ”. |
3 Perciocchè Erode avea preso Giovanni, e l’avea messo ne’ legami, e l’avea incarcerato, a motivo di Erodiada, moglie di Filippo, suo fratello. | 3 Herodes enim tenuit Ioannem et alligavit eum et posuit incarcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui. |
4 Perciocchè Giovanni gli diceva: Ei non ti è lecito di ritenere costei. | 4 Dicebat enim illiIoannes: “ Non licet tibi habere eam ”. |
5 E volendolo far morire, pure temette il popolo; perciocchè essi lo teneano per profeta. | 5 Et volens illum occidere, timuitpopulum, quia sicut prophetam eum habebant.
|
6 Ora, celebrandosi il giorno della natività di Erode, la figliuola di Erodiada avea ballato ivi in mezzo, ed era piaciuta ad Erode. | 6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuitHerodi, |
7 Onde egli le promise, con giuramento, di darle tutto ciò ch’ella chiederebbe. | 7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare, quodcumque postulasset. |
8 Ed ella, indotta prima da sua madre, disse: Dammi qui in un piatto la testa di Giovanni Battista. | 8 At illa, praemonita a matre sua: “ Da mihi, inquit, hic in disco caput IoannisBaptistae ”. |
9 E il re se ne attristò; ma pure, per li giuramenti, e per rispetto di coloro ch’erano con lui a tavola, comandò che le fosse data. | 9 Et contristatus rex propter iuramentum et eos, qui pariterrecumbebant, iussit dari |
10 E mandò a far decapitar Giovanni Battista in prigione. | 10 misitque et decollavit Ioannem in carcere; |
11 E la sua testa fu portata in un piatto, e data alla fanciulla; ed ella la portò a sua madre. | 11 etallatum est caput eius in disco et datum est puellae, et tulit matri suae. |
12 E i discepoli d’esso vennero, e tolsero il corpo, e lo seppellirono; poi vennero, e rapportarono il fatto a Gesù | 12 Etaccedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientesnuntiaverunt Iesu.
|
13 E GESÙ, udito ciò, si ritrasse di là sopra una navicella, in un luogo deserto, in disparte. E la turbe uditolo, lo seguitarono a piè, dalle città. | 13 Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula in locum desertum seorsum;et cum audissent, turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus. |
14 E Gesù, essendo smontato dalla navicella, vide una gran moltitudine, e fu mosso a compassione inverso loro, e sanò gl’infermi d’infra loro. | 14 Et exiensvidit turbam multam et misertus est eorum et curavit languidos eorum. |
15 E, facendosi sera, i suoi discepoli gli si accostarono, dicendo: Questo luogo è deserto, e l’ora è già passata; licenzia le turbe, acciocchè vadano per le castella, e si comperino da mangiare. | 15 Vespereautem facto, accesserunt ad eum discipuli dicentes: “ Desertus est locus, ethora iam praeteriit; dimitte turbas, ut euntes in castella emant sibi escas ”. |
16 Ma Gesù disse loro: Non han bisogno di andarsene; date lor voi da mangiare. | 16 Iesus autem dixit eis: “ Non habent necesse ire; date illis vos manducare”. |
17 Ed essi gli dissero: Noi non abbiam qui se non cinque pani, e due pesci. | 17 Illi autem dicunt ei: “ Non habemus hic nisi quinque panes et duospisces ”. |
18 Ed egli disse: Recatemeli qua. | 18 Qui ait: “ Afferte illos mihi huc ”. |
19 E comandò che le turbe si coricassero sopra l’erba; poi prese i cinque pani, e i due pesci; e levati gli occhi al cielo, fece la benedizione; e, rotti i pani, li diede a’ discepoli, e i discepoli alle turbe. | 19 Et cum iussissetturbas discumbere supra fenum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus,aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes, discipuliautem turbis. |
20 E tutti mangiarono, e furon saziati; poi i discepoli levarono l’avanzo de’ pezzi, e ve ne furono dodici corbelli pieni. | 20 Et manducaverunt omnes et saturati sunt; et tulerunt reliquiasfragmentorum duodecim cophinos plenos. |
21 Or coloro che aveano mangiato erano intorno a cinquemila uomini, oltre alle donne ed i fanciulli | 21 Manducantium autem fuit numerus ferequinque milia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
|
22 INCONTANENTE appresso, Gesù costrinse i suoi discepoli a montare in su la navicella, ed a passare innanzi a lui all’altra riva, mentre egli licenziava le turbe. | 22 Et statim iussit discipulos ascendere in naviculam et praecedere eum transfretum, donec dimitteret turbas. |
23 Ed egli, dopo aver licenziate le turbe, salì in sul monte in disparte, per orare. E, fattosi sera, era quivi tutto solo. | 23 Et dimissis turbis, ascendit in montem solusorare. Vespere autem facto, solus erat ibi.
|
24 E la navicella era già in mezzo del mare, travagliata dalle onde; perciocchè il vento era contrario. | 24 Navicula autem iam multis stadiis a terra distabat, fluctibus iactata; eratenim contrarius ventus. |
25 E nella quarta vigilia della notte, Gesù se ne andò a loro, camminando sopra il mare. | 25 Quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulanssupra mare. |
26 E i discepoli, vedendolo camminar sopra il mare, si turbarono, dicendo: Egli è un fantasma. E di paura gridarono. | 26 Discipuli autem, videntes eum supra mare ambulantem, turbati suntdicentes: “ Phantasma est ”, et prae timore clamaverunt. |
27 Ma subito Gesù parlò loro, dicendo: Rassicuratevi; sono io, non temiate. | 27 Statimque Iesuslocutus est eis dicens: “ Habete fiduciam, ego sum; nolite timere! ”. |
28 E Pietro, rispondendogli, disse: Signore, se sei tu, comanda che io venga a te sopra le acque. | 28 Respondens autem ei Petrus dixit: “ Domine, si tu es, iube me venire ad tesuper aquas ”. |
29 Ed egli disse: Vieni. E Pietro, smontato dalla navicella, camminava sopra le acque, per venire a Gesù. | 29 At ipse ait: “ Veni! ”. Et descendens Petrus de naviculaambulavit super aquas et venit ad Iesum. |
30 Ma, vedendo il vento forte, ebbe paura; e, cominciando a sommergersi, gridò, dicendo: Signore, salvami. | 30 Videns vero ventum validum timuitet, cum coepisset mergi, clamavit dicens: “ Domine, salvum me fac! ”. |
31 E incontanente Gesù distese la mano, e lo prese, e gli disse: O uomo di poca fede, perchè hai dubitato? | 31 Continuo autem Iesus extendens manum apprehendit eum et ait illi: “ Modicaefidei, quare dubitasti? ”. |
32 Poi, quando furono entrati nella navicella, il vento si acquetò. | 32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavitventus. |
33 E coloro ch’erano nella navicella vennero, e l’adorarono, dicendo: Veramente tu sei il Figliuol di Dio | 33 Qui autem in navicula erant, adoraverunt eum dicentes: “ VereFilius Dei es! ”.
|
34 Poi, essendo passati all’altra riva, vennero nella contrada di Gennesaret. | 34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Gennesaret. |
35 E gli uomini di quel luogo, avendolo riconosciuto, mandarono a farlo sapere per tutta quella contrada circonvicina; e gli presentarono tutti I malati; | 35 Et cum cognovissenteum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam et obtulerunt eiomnes male habentes, |
36 e lo pregavano che potessero sol toccare il lembo della sua vesta; e tutti quelli che lo toccarono furono sanati | 36 et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti eiustangerent; et, quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.
|