1 Poi il Signore parlò a Giobbe, e disse: | 1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν |
2 Colui che litiga con l’Onnipotente lo correggerà egli? Colui che arguisce Iddio risponda a questo. | 2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην |
3 E Giobbe rispose al Signore, e disse: | 3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω |
4 Ecco, io sono avvilito; che ti risponderei io? Io metto la mia mano in su la bocca. | 4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου |
5 Io ho parlato una volta, ma non replicherò più; Anzi due, ma non continuerò più | 5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω |
6 E il Signore parlò di nuovo a Giobbe dal turbo, e disse: | 6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους |
7 Cingiti ora i lombi, come un valente uomo; Io ti farò delle domande, e tu insegnami. | 7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι |
8 Annullerai tu pure il mio giudicio, E mi condannerai tu per giustificarti? | 8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος |
9 Hai tu un braccio simile a quel di Dio? O tuoni tu con la voce come egli? | 9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας |
10 Adornati pur di magnificenza e di altezza; E vestiti di maestà e di gloria. | 10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι |
11 Spandi i furori dell’ira tua, E riguarda ogni altiero, ed abbassalo; | 11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον |
12 Riguarda ogni altiero, ed atterralo; E trita gli empi, e spronfondali; | 12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα |
13 Nascondili tutti nella polvere, E tura loro la faccia in grotte; | 13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον |
14 Allora anch’io ti darò questa lode, Che la tua destra ti può salvare | 14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι |
15 Ecco l’ippopotamo, il quale io ho fatto teco; Egli mangia l’erba come il bue. | 15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει |
16 Ecco, la sua forza è ne’ lombi, E la sua possa nei muscoli del suo ventre. | 16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος |
17 Egli rizza la sua coda come un cedro; Ed i nervi delle sue coscie sono intralciati. | 17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται |
18 Le sue ossa son come sbarre di rame, Come mazze di ferro. | 18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος |
19 Egli è la principale delle opere di Dio; Sol colui che l’ha fatto può accostargli la sua spada. | 19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου |
20 Perchè i monti gli producono il pasco, Tutte le bestie della campagna vi scherzano. | 20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω |
21 Egli giace sotto gli alberi ombrosi, In ricetti di canne e di paludi. | 21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον |
22 Gli alberi ombrosi lo coprono con l’ombra loro; I salci de’ torrenti l’intorniano. | 22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου |
23 Ecco, egli può far forza ad un fiume, sì che non corra; Egli si fida di potersi attrarre il Giordano nella gola. | 23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου |
24 Prenderallo alcuno alla sua vista? Foreragli egli il naso, per mettervi de’ lacci? | 24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα |
| 25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου |
| 26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου |
| 27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως |
| 28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον |
| 29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω |
| 30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη |
| 31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου |
| 32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω |