Księga Przysłów 9

¹ Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem kolumn,

² nabiła zwierząt, namieszała wina i stół zastawiła.

³ Służące wysłała, by wołały z wyżynnych miejsc miasta:

⁴ Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie. Do tego, komu brak mądrości, mówiła:

⁵ Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam.

⁶ Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi!

⁷ Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę, strofując nieprawego, sam sobie szkodzi.

⁸ Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził, strofuj mądrego, a będzie cię kochał.

⁹ Ucz mądrego, a stanie się mędrszy, oświeć mądrego, a zwiększy swą wiedzę.

¹⁰ Treścią mądrości jest bojaźń Pańska, rozsądkiem - poznanie Świętego.

¹¹ Dzięki mnie twe dni się pomnożą, lata życia będą ci dodane.

¹² Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny, a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz.

¹³ Niewiasta Głupota ciągle się rzuca, Pustota niczego nie pojmie.

¹⁴ Przy bramie swego domu usiadła, na tronie, na wyżynach w mieście,

¹⁵ by wołać na przechodzących drogą, na tych, co prosto idą swymi ścieżkami.

¹⁶ Niech zboczy tu niedoświadczony - odzywa się do tego, komu brak mądrości:

¹⁷ Przyjemna jest woda kradziona, chleb wzięty skrycie jest smaczny.

¹⁸ Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni - w głębinach Szeolu.