Księga Przysłów 17

¹ Lepszy jest suchy kęs chleba w spokoju niż dom pełen biesiad kłótliwych.

² Sługa rozumny weźmie górę nad bezecnym synem i z braćmi posiądzie dziedzictwo.

³ Dla srebra - tygiel, dla złota - piec, a dla serc probierzem jest Pan.

⁴ Nikczemnik zważa na wargi nieprawe, oszust słucha języka przewrotnych.

⁵ Kto drwi z ubogiego, znieważa jego Stwórcę, kto cieszy się z klęski, nie ujdzie karania.

⁶ Koroną starców - synowie synów, a chlubą synów - ojcowie.

⁷ Nie przystoi głupcowi mowa wytworna, tym mniej możnemu - warga kłamliwa.

⁸ Dla dającego - dar kamieniem szczęścia: gdziekolwiek się zwróci, ma powodzenie.

⁹ Kto szuka miłości, cudzy błąd tai; kto sprawę rozgłasza, poróżnia przyjaciół.

¹⁰ Nagana głębiej działa na mądrego niżeli na głupiego sto batów.

¹¹ Zły szuka jedynie buntu, lecz zwiastun nieszczęścia będzie mu posłany.

¹² Raczej spotkać niedźwiedzicę, co straciła małe, niżeli głupiego z jego głupotą.

¹³ Kto złem za dobre odpłaca, temu zło nie ustąpi z domu.

¹⁴ Kłótnię zaczynać to dać upust wodzie, nim spór wybuchnie - uciekaj!

¹⁵ Kto uwalnia łotra i kto skazuje niewinnych: Pan do obu czuje odrazę.

¹⁶ Po cóż pieniądze w ręku głupiego? Brak mu rozumu, by nabyć mądrości.

¹⁷ Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu.

¹⁸ Niemądry jest ten, kto daje porękę i kto przysięgą ręczy za bliźniego.

¹⁹ Kto lubi kłótnie, grzech lubi, kto podwyższa bramę, szuka zagłady.

²⁰ Szczęścia nie zazna serce przewrotne, w zło wpada - kto przewrotny w języku.

²¹ Kto zrodził głupca, wiele ma zmartwień, nie cieszy się ojciec nicponia.

²² Radość serca wychodzi na zdrowie, duch przygnębiony wysusza kości.

²³ Niegodziwiec dar bierze z zanadrza, by ścieżki prawa naginać.

²⁴ Przed rozumnego obliczem jest mądrość, lecz oczy głupiego na krańcach ziemi.

²⁵ Zmartwieniem ojca syn niemądry, goryczą - swej rodzicielki.

²⁶ Dla sprawiedliwego i kara grzywny niedobra, zbić rózgą zacnego to przeciw prawości.

²⁷ Rozsądek posiadł, kto w słowach oszczędny, kto spokojnego ducha - roztropny.

²⁸ I głupi, gdy milczy, wydaje się mądrym, kto wargi zamyka - bezpieczny.