Księga Psalmów 142

Biblia Tysiąclecia	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Pieśń pouczająca. Dawidowa - gdy był w jaskini. Modlitwa.	1 [Ein Weisheitslied Davids, als er in der Höhle war. Ein Gebet.]
2 Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana.	2 Mit lauter Stimme schrei ich zum Herrn, laut flehe ich zum Herrn um Gnade.
3 Wylewam przed Nim swą troskę, wyjawiam przed Nim swą udrękę.	3 Ich schütte vor ihm meine Klagen aus, eröffne ihm meine Not.
4 Gdy duch mój we mnie ustaje, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której kroczę, ukryli na mnie sidło.	4 Wenn auch mein Geist in mir verzagt, du kennst meinen Pfad. Auf dem Weg, den ich gehe, legten sie mir Schlingen.
5 Oglądam się w prawo i patrzę: a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie. Znikła dla mnie możność pomocy, nie ma nikogo, kto by dbał o moje życie.	5 Ich blicke nach rechts und schaue aus, doch niemand ist da, der mich beachtet. Mir ist jede Zuflucht genommen, niemand fragt nach meinem Leben.
6 Do Ciebie wołam, o Panie, mówię: Ty jesteś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących.	6 Herr, ich schreie zu dir, ich sage: Meine Zuflucht bist du, mein Anteil im Land der Lebenden.
7 Zważ na moje wołanie, bo jestem bardzo słaby. Wybaw mię od prześladowców, gdyż są ode mnie mocniejsi.	7 Vernimm doch mein Flehen; denn ich bin arm und elend. Meinen Verfolgern entreiß mich; sie sind viel stärker als ich.
8 Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy okażesz mi dobroć.	8 Führe mich heraus aus dem Kerker, damit ich deinen Namen preise. Die Gerechten scharen sich um mich, weil du mir Gutes tust.