Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

Job 9


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Job respondió, diciendo:1 Et respondens Iob ait:
2 Sí, yo sé muy bien que es así: ¿cómo un mortal podría tener razón contra Dios?2 “ Vere scio quod ita sit,
et quomodo iustificabitur homo compositus Deo?
3 Si alguien quisiera disputar con él, no podría responderle ni una vez entre mil.3 Si voluerit contendere cum eo,
non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Su corazón es sabio, su fuerza invencible: ¿quién le hizo frente y se puso a salvo?4 Sapiens corde est et fortis robore;
quis restitit ei, et pacem habuit?
5 El arranca las montañas sin que ellas lo sepan y las da vuelta con su furor.5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi, quos subvertit in furore suo.
6 El remueve la tierra de su sitio y se estremecen sus columnas.6 Qui commovet terram de loco suo,
et columnae eius concutiuntur.
7 El manda al sol que deje de brillar y pone un sello sobre las estrellas.7 Qui praecipit soli, et non oritur,
et stellas claudit quasi sub signaculo.
8 El solo extiende los cielos y camina sobre las crestas del mar.8 Qui extendit caelos solus
et graditur super fluctus maris.
9 El crea la Osa Mayor y el Orión, las Pléyades y las Constelaciones del sur.9 Qui facit Arcturum et Oriona
et Hyadas et interiora austri.
10 El hace cosas grandes e inescrutables, maravillas que no se pueden enumerar.10 Qui facit magna et incomprehensibilia
et mirabilia, quorum non est numerus.
11 El pasa junto a mí, y yo no lo veo; sigue de largo, y no lo percibo.11 Si venerit ad me, non videbo eum;
si abierit, non intellegam.
12 Si arrebata una presa, ¿quién se lo impedirá o quién le preguntará qué es lo que hace?12 Si repente arripiet, quis eum impediet?
Vel quis dicere potest: “Quid facis?”.
13 Dios no reprime su furor: los secuaces de Rahab yacen postrados a sus pies.13 Deus non retinet iram suam,
et sub eo curvantur auxilia Rahab.
14 ¡Cuánto menos podría replicarle yo y aducir mis argumentos frente a él!14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei
et loquar delectis verbis cum eo?
15 Aún teniendo razón, no podría responder y debería implorar al que me acusa.15 Quia, etiamsi iustus essem, non responderem,
sed meum iudicem deprecarer;
16 Aunque lo llamara y él me respondiera, no creo que llegue a escucharme.16 et, cum invocantem exaudierit me,
non credam quod audierit vocem meam.
17 El me aplasta por una insignificancia y multiplica mis heridas sin razón.17 In turbine enim conteret me
et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 No me da tregua ni para tomar aliento, sino que me sacia de amarguras.18 Non concedit requiescere spiritum meum
et implet me amaritudinibus.
19 Si es cuestión de fuerza, él es el más fuerte; si de justicia, ¿quién podría emplazarlo?19 Si fortitudo quaeritur, robustissimus est;
si iudicium, quis eum arcesserit?
20 Si tengo razón, por mi propia boca me condena; si soy íntegro, me declara perverso.20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me;
si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 ¡Yo soy un hombre íntegro: nada me importa de mí mismo y siento desprecio por mi vida!21 Etiamsi simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea,
et contemnam vitam meam.
22 ¡Todo es igual! Por eso digo: «El extermina al íntegro y al malvado».22 Unum est, quod locutus sum:
Et innocentem et impium ipse consumit.
23 Si un azote siembra la muerte de improviso, se ríe de la desesperación de los inocentes.23 Si subito flagellum occidat,
de afflictione innocentium ridebit.
24 Si un país cae en manos de un malvado, pone un velo sobre el rostro de los jueces: si no es él, ¿quién otro puede ser?24 Terra data est in manus impii,
vultum iudicum eius operit;
quod si non ille est, quis ergo est?
25 Mis días pasan más rápido que un corredor, huyen sin ver la felicidad.25 Dies mei velociores fuerunt cursore:
fugerunt et non viderunt bonum;
26 Se deslizan como barcas de junco, como un águila que se lanza sobre su presa.26 pertransierunt quasi naves arundineae,
sicut aquila volans ad escam.
27 Si pienso: «Voy a olvidarme de mis quejas, voy a poner buena cara y sonreír».27 Cum dixero: Obliviscar maerorem meum,
commutabo faciem meam et hilaris fiam,
28 me asalta el terror por todos mis pesares, sabiendo que tú no me absuelves.28 vereor omnes dolores meos,
sciens quod non iustificaveris me.
29 Seré juzgado culpable, ¿para qué entonces fatigarme en vano?29 Si autem et sic impius sum,
quare frustra laboravi?
30 Aunque me lavara con nieve y purificara mis manos con potasa,30 Si lotus fuero quasi aquis nivis,
et lixivo mundavero manus meas,
31 tú me hundirías en el fango y hasta mi ropa sentiría abominación por mí.31 tamen sordibus intinges me,
et abominabuntur me vestimenta mea.
32 ¡No, él no es un hombre como yo, para responderle y comparecer juntos en un juicio!32 Neque enim viro, qui similis mei est, respondebo;
nec vir, quocum in iudicio contendam.
33 ¡Si hubiera al menos un árbitro entre nosotros, que pusiera su mano sobre los dos,33 Non est qui utrumque valeat arguere
et ponere manum suam in ambobus.
34 para que Dios aparte su vara de mí y no me atemorice su terror!34 Auferat a me virgam suam,
et pavor eius non me terreat.
35 Entonces le hablaría sin temor, porque estoy convencido de que no soy así.35 Loquar et non timebo eum;
quia sic non mecum ipse sum.