Livro de Jó 32
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Como Jó persistisse em considerar-se como um justo, estes três homens cessaram de lhe responder. | 1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Job, eo quod justus sibi videretur. |
2 Então se inflamou a cólera de Eliú, filho de Baraquel, de Buz, da família de Rão; sua cólera inflamou-se contra Jó, por este pretender justificar-se perante Deus. | 2 Et iratus indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram : iratus est autem adversum Job, eo quod justum se esse diceret coram Deo. |
3 Inflamou-se também contra seus três amigos, por não terem achado resposta conveniente, dando assim culpa a Deus. | 3 Porro adversum amicos ejus indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Job. |
4 Como fossem mais velhos do que ele, Eliú tinha se abstido de responder a Jó. | 4 Igitur Eliu expectavit Job loquentem, eo quod seniores essent qui loquebantur. |
5 Mas, quando viu que não tinham mais nada para responder, encolerizou-se. | 5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer. |
6 Então Eliú, filho de Baraquel, de Buz, tomou a palavra nestes termos: Sou jovem em anos, e vós sois velhos; é por isso que minha timidez me impediu de manifestar-vos o meu saber. | 6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit : Junior sum tempore, vos autem antiquiores : idcirco, demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam. |
7 Dizia comigo: A idade vai falar; os muitos anos farão conhecer a sabedoria, | 7 Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam. |
8 mas é o Espírito de Deus no homem, e um sopro do Todo-poderoso que torna inteligente. | 8 Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam. |
9 Não são os mais velhos que são sábios, nem os anciãos que discernem o que é justo; | 9 Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt judicium. |
10 é por isso que digo: Escutai-me, vou mostrar-vos o que sei. | 10 Ideo dicam : Audite me : ostendam vobis etiam ego meam sapientiam. |
11 Esperei enquanto faláveis, prestei atenção em vossos raciocínios. Enquanto discutíeis, | 11 Expectavi enim sermones vestros ; audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus ; |
12 segui-vos atentamente. Mas ninguém refutou Jó, ninguém respondeu aos seus argumentos. | 12 et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam : sed, ut video, non est qui possit arguere Job, et respondere ex vobis sermonibus ejus. |
13 Não digais: Encontramos a sabedoria; é Deus e não um homem quem nos instrui. | 13 Ne forte dicatis : Invenimus sapientiam : Deus projecit eum, non homo. |
14 Não foi a mim que dirigiu seus discursos, mas encontrarei outras respostas diferentes das vossas. | 14 Nihil locutus est mihi : et ego non secundum sermones vestros respondebo illi. |
15 Ei-los calados, já não dizem mais nada; faltam-lhes as palavras. | 15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia. |
16 Esperei que se calassem, que parassem e cessassem de responder. | 16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti : steterunt, nec ultra responderunt : |
17 É a minha vez de responder: vou também mostrar o que sei. | 17 respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam. |
18 Pois estou cheio de palavras, o espírito que está em meu peito me oprime. | 18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei. |
19 Meu peito é como o vinho arrolhado, como um barril pronto para estourar. | 19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit. |
20 Vou falar, isto me aliviará, abrirei meus lábios para responder. | 20 Loquar, et respirabo paululum : aperiam labia mea, et respondebo. |
21 Não farei acepção de ninguém, não adularei este ou aquele. | 21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo. |
22 Pois não sei bajular; do contrário, meu Criador logo me levaria. | 22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me factor meus. |