1 Beato l'uomo che non incespica con la lingua, e non è afflitto dalla pena del peccato. | 1 μακαριος ανηρ ος ουκ ωλισθησεν εν τω στοματι αυτου και ου κατενυγη εν λυπη αμαρτιων |
2 Beato chi la coscienza non rimprovera e non ha perduto la sua speranza. | 2 μακαριος ου ου κατεγνω η ψυχη αυτου και ος ουκ επεσεν απο της ελπιδος αυτου |
3 All'uomo gretto la ricchezza non sta bene; forse serve l'argento a chi è avido? | 3 ανδρι μικρολογω ου καλος ο πλουτος και ανθρωπω βασκανω ινα τι χρηματα |
4 Chi raccoglie con le privazioni raccoglie per gli altri; costoro potranno sperperare i suoi beni. | 4 ο συναγων απο της ψυχης αυτου συναγει αλλοις και εν τοις αγαθοις αυτου τρυφησουσιν ετεροι |
5 Chi è nocivo per sé come sarà utile agli altri? Egli non si godrà le sue ricchezze. | 5 ο πονηρος εαυτω τινι αγαθος εσται και ου μη ευφρανθησεται εν τοις χρημασιν αυτου |
6 Non c'è peggio dell'uomo che risparmia con se stesso, questa è la ricompensa del suo errore: | 6 του βασκαινοντος εαυτον ουκ εστιν πονηροτερος και τουτο ανταποδομα της κακιας αυτου |
7 se fa il bene lo fa per distrazione, ma alla fine sarà manifesto il suo errore. | 7 καν ευ ποιη εν ληθη ποιει και επ' εσχατων εκφαινει την κακιαν αυτου |
8 L'uomo dall'occhio cupido è un perverso, volta la sua faccia e non vede il bisogno. | 8 πονηρος ο βασκαινων οφθαλμω αποστρεφων προσωπον και υπερορων ψυχας |
9 L'occhio cupido non si sazia con la sua parte, l'iniqua ingiustizia gli dissecca l'anima. | 9 πλεονεκτου οφθαλμος ουκ εμπιπλαται μεριδι και αδικια πονηρα αναξηραινει ψυχην |
10 L'occhio malvagio invidia il pane altrui, perciò la sua tavola è vuota. | 10 οφθαλμος πονηρος φθονερος επ' αρτω και ελλιπης επι της τραπεζης αυτου |
11 Figlio, goditi quanto possiedi, ma offri al Signore sacrifici generosi. | 11 τεκνον καθως εαν εχης ευ ποιει σεαυτον και προσφορας κυριω αξιως προσαγε |
12 Ricòrdati che la morte non perde tempo, né ti è stato rivelato il patto con gl'inferi. | 12 μνησθητι οτι θανατος ου χρονιει και διαθηκη αδου ουχ υπεδειχθη σοι |
13 Prima della morte fa' del bene all'amico, impégnati quanto puoi per aiutarlo. | 13 πριν σε τελευτησαι ευ ποιει φιλω και κατα την ισχυν σου εκτεινον και δος αυτω |
14 Non privarti dei giorni lieti, e non ti sfugga nulla di un desiderio legittimo. | 14 μη αφυστερησης απο αγαθης ημερας και μερις επιθυμιας αγαθης μη σε παρελθατω |
15 Non lascerai ad altri il frutto delle tue fatiche, e non passerà agli eredi il frutto dei tuoi sacrifici? | 15 ουχι ετερω καταλειψεις τους πονους σου και τους κοπους σου εις διαιρεσιν κληρου |
16 Da' e prendi, goditi la vita, perché negl'inferi non si cerca l'allegria. | 16 δος και λαβε και απατησον την ψυχην σου οτι ουκ εστιν εν αδου ζητησαι τρυφην |
17 Ogni carne invecchia come un mantello, perché da sempre vige questo patto: tu devi morire. | 17 πασα σαρξ ως ιματιον παλαιουται η γαρ διαθηκη απ' αιωνος θανατω αποθανη |
18 Come foglie verdeggianti su florido albero, alcune cadono e altre germogliano, così è per la razza di carne e di sangue, alcuni muoiono e altri nascono. | 18 ως φυλλον θαλλον επι δενδρου δασεος τα μεν καταβαλλει αλλα δε φυει ουτως γενεα σαρκος και αιματος η μεν τελευτα ετερα δε γενναται |
19 Ogni opera corruttibile passa, e chi la compie sparisce con essa. | 19 παν εργον σηπομενον εκλειπει και ο εργαζομενος αυτο μετ' αυτου απελευσεται |
20 Beato l'uomo che si dedica alla sapienza, che riflette con l'intelligenza, | 20 μακαριος ανηρ ος εν σοφια μελετησει και ος εν συνεσει αυτου διαλεχθησεται |
21 che medita in cuore le sue vie e penetra nei suoi segreti. | 21 ο διανοουμενος τας οδους αυτης εν καρδια αυτου και εν τοις αποκρυφοις αυτης εννοηθησεται |
22 Esci dietro ad essa come un cacciatore, e sta' in agguato là dove passa. | 22 εξελθε οπισω αυτης ως ιχνευτης και εν ταις οδοις αυτης ενεδρευε |
23 Chi la spia attraverso le finestre, l'ascolta attraverso le sue porte, | 23 ο παρακυπτων δια των θυριδων αυτης και επι των θυρωματων αυτης ακροασεται |
24 s'accampa vicino alla sua casa, pianta il picchetto tra le sue mura | 24 ο καταλυων συνεγγυς του οικου αυτης και πηξει πασσαλον εν τοις τοιχοις αυτης |
25 e pone la tenda al suo fianco, abitando nella dimora d'ogni bene, | 25 στησει την σκηνην αυτου κατα χειρας αυτης και καταλυσει εν καταλυματι αγαθων |
26 costui ha posto i figli al suo riparo e risiede all'ombra dei suoi rami; | 26 θησει τα τεκνα αυτου εν τη σκεπη αυτης και υπο τους κλαδους αυτης αυλισθησεται |
27 essa lo proteggerà dal calore ed egli abiterà nella sua gloria. | 27 σκεπασθησεται υπ' αυτης απο καυματος και εν τη δοξη αυτης καταλυσει |