1 Figlio mio, sii attento alla mia sapienza, al mio insegnamento tendi il tuo orecchio, | 1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους |
2 per custodire consigli assennati e le tue labbra conservino la scienza. | 2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι |
3 Veramente le labbra dell'estranea stillano miele, molle più dell'olio è il suo palato, | 3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα |
4 ma la sua fine è amara come assenzio, affilata come spada a doppio taglio. | 4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου |
5 I suoi piedi scendono alla morte, i suoi passi raggiungono gli inferi; | 5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται |
6 non spiana il cammino della vita, i suoi sentieri vacillano, ma non lo sa. | 6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι |
7 E ora, figlio mio, ascoltami, non allontanarti dai detti della mia bocca. | 7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους |
8 Allontana da lei il tuo cammino, non ti avvicinare alla porta della sua casa. | 8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης |
9 Perché tu non dia ad altri il tuo splendore, i tuoi anni a uomini spietati; | 9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν |
10 perché non godano gli altri della tua forza, i tuoi guadagni non vadano nella casa di un estraneo, | 10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν |
11 così che alla fine tu ruggisca, quando saranno consumati il tuo corpo e la tua carne. | 11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου |
12 Allora tu dirai: "Ohimè! Ho odiato la disciplina, il mio cuore ha disprezzato il rimprovero; | 12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου |
13 non ho ascoltato la voce dei miei maestri, ai miei insegnanti non ho teso l'orecchio. | 13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου |
14 Un altro poco e sarei stato al colmo dell'infelicità in mezzo all'assemblea e alla comunità!". | 14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης |
15 Bevi l'acqua della tua cisterna, gli zampilli del tuo pozzo. | 15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης |
16 Non scorrano fuori le tue fontane né sulle piazze i tuoi ruscelli. | 16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα |
17 Siano per te soltanto, non per gli estranei insieme a te. | 17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι |
18 Sia benedetta la tua sorgente! Possa tu trovar la gioia nella donna della tua giovinezza, | 18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου |
19 amabile cerbiatta e gazzella deliziosa. I suoi seni ti inebrino in ogni tempo, dal suo amore tu sia sempre attratto. | 19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση |
20 Perché saresti attratto, figlio mio, da un'altra, stringeresti al seno un'altra donna? | 20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας |
21 Davanti agli occhi del Signore le vie dell'uomo, tutti i suoi sentieri egli scruta. | 21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει |
22 Le sue colpe imprigionano l'empio, dalle funi dei suoi peccati è preso. | 22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται |
23 Egli morrà, perché è senza disciplina, per l'eccesso della sua stoltezza perirà. | 23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην |