Isaiah (ישעיה) - Isaia 78

MODERN HEBREW BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי	1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.
2 אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם	2 Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku.
3 אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו	3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
4 לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה	4 tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.
5 ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם	5 Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom,
6 למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם	6 aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą,
7 וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו	7 że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.
8 ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו	8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.
9 בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב	9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.
10 לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת	10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.
11 וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם	11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.
12 נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען	12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.
13 בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד	13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.
14 וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש	14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.
15 יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה	15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.
16 ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים	16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.
17 ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה	17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.
18 וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם	18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.
19 וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר	19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?
20 הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו	20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?
21 לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל	21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, "i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi",
22 כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו	22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.
23 ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח	23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,
24 וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו	24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.
25 לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע	25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.
26 יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן	26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.
27 וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף	27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.
28 ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו	28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.
29 ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם	29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.
30 לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם	30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,
31 ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע	31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.
32 בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו	32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.
33 ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה	33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.
34 אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל	34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.
35 ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם	35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.
36 ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו	36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.
37 ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו	37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.
38 והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו	38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.
39 ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב	39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.
40 כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון	40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!
41 וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו	41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.
42 לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר	42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,
43 אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען	43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,
44 ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון	44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.
45 ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם	45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.
46 ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה	46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.
47 יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל	47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.
48 ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים	48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.
49 ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים	49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.
50 יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר	50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.
51 ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם	51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.
52 ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר	52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.
53 וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים	53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.
54 ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו	54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;
55 ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל	55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.
56 וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו	56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.
57 ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה	57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.
58 ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו	58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.
59 שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל	59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.
60 ויטש משכן שלו אהל שכן באדם	60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.
61 ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר	61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.
62 ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר	62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.
63 בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו	63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.
64 כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה	64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.
65 ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין	65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.
66 ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו	66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.
67 וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר	67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,
68 ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב	68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם	69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן	70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:
71 מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו	71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.
72 וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם	72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.