ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 12

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.	1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam ; qui autem odit increpationes insipiens est.
2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.	2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino ; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.
3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.	3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.
4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.	4 Mulier diligens corona est viro suo ; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.
5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.	5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.
6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.	6 Verba impiorum insidiantur sanguini ; os justorum liberabit eos.
7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.	7 Verte impios, et non erunt ; domus autem justorum permanebit.
8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.	8 Doctrina sua noscetur vir ; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.
9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.	9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.
10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.	10 Novit justus jumentorum suorum animas ; viscera autem impiorum crudelia.
11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.	11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.	12 Desiderium impii munimentum est pessimorum ; radix autem justorum proficiet.
13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.	13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo ; effugiet autem justus de angustia.
14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.	14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.	15 Via stulti recta in oculis ejus ; qui autem sapiens est audit consilia.
16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.	16 Fatuus statim indicat iram suam ; qui autem dissimulat injuriam callidus est.
17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.	17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.	18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ : lingua autem sapientium sanitas est.
19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.	19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.	20 Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.	21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit : impii autem replebuntur malo.
22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.	22 Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei.
23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.	23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.	24 Manus fortium dominabitur ; quæ autem remissa est, tributis serviet.
25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.	25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.	26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est ; iter autem impiorum decipiet eos.
27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.	27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.
28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.	28 In semita justitiæ vita ; iter autem devium ducit ad mortem.