1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων. | 1 Chi ama la correzione ama la scienza; Ma chi odia la riprensione è insensato |
2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει. | 2 L’uomo da bene ottiene benevolenza dal Signore; Ma egli condannerà l’uomo malizioso |
3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος. | 3 L’uomo non sarà stabilito per empietà; E la radice de’ giusti non sarà smossa |
4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου. | 4 La donna di valore è la corona del suo marito; Ma quella che reca vituperio gli è come un tarlo nelle ossa |
5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος. | 5 I pensieri de’ giusti son dirittura; Ma i consigli degli empi son frode |
6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους. | 6 La parole degli empi tendono ad insidiare al sangue; Ma la bocca degli uomini diritti li riscoterà |
7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει. | 7 In un voltar degli empi, essi non saranno più; Ma la casa de’ giusti starà in piè |
8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν. | 8 L’uomo sarà lodato secondo il suo senno; Ma chi è stravolto d’animo sarà in isprezzo |
9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου. | 9 Meglio è colui del quale non si fa stima, e pure ha un servitore, Che colui che fa il borioso, ed ha mancamento di pane |
10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα. | 10 L’uomo giusto ha cura della vita della sua bestia; Ma le viscere degli empi son crudeli |
11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων. | 11 Chi lavora la sua terra sarà saziato di pane; Ma chi va dietro agli uomini oziosi è scemo d’intelletto |
12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει. | 12 L’empio appetisce la rete de’ malvagi; Ma la radice de’ giusti mette fuori |
13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας. | 13 Il laccio del malvagio è nella dislealtà delle labbra; Ma il giusto uscirà di distretta |
14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον. | 14 L’uomo sarà saziato di beni per lo frutto della sua bocca; E Dio renderà all’uomo la retribuzione dell’opere delle sue mani |
15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος. | 15 La via dello stolto è diritta al suo parere; Ma chi ascolta consiglio è savio |
16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου. | 16 Il cruccio dello stolto è conosciuto lo stesso giorno; Ma l’avveduto copre il vituperio |
17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον. | 17 Chi parla verità rapporta il giusto; Ma il falso testimonio rapporta frode |
18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις. | 18 Ei vi è tale che pronunzia parole simile a coltellate; Ma la lingua de’ savi è medicina |
19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια. | 19 Il labbro verace sarà stabile in perpetuo; Ma la lingua bugiarda sarà sol per un momento |
20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην. | 20 Inganno è nel cuor di coloro che macchinano del male; Ma vi è allegrezza per quelli che consigliano pace |
21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων. | 21 Niuna molestia avverrà al giusto; Ma gli empi saranno ripieni di male |
22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον. | 22 Le labbra bugiarde son cosa abbominevole al Signore; Ma coloro che operano in verità son graditi da lui |
23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν. | 23 L’uomo avveduto copre la scienza; Ma il cuor degli stolti pubblica la follia |
24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις. | 24 La mano de’ diligenti signoreggerà; Ma la pigra sarà tributaria |
25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην. | 25 Il cordoglio nel cuor dell’uomo l’abbatte; Ma la buona parola lo rallegra |
26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους. | 26 Il giusto abbonda in beni più che il suo prossimo; Ma la via degli empi li fa andare errando |
27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα. | 27 Il pigro non arrostisce la sua cacciagione; Ma i beni dell’uomo diligente sono preziosi |
28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον. | 28 Nella via della giustizia vi è vita; E nel cammino de’ suoi sentieri non vi è morte |