ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 12

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.	1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam; qui autem odit increpationes, insipiens est.
2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.	2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino, virum autem versutum ipse condemnabit.
3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.	3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix iustorum non commovebitur.
4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.	4 Mulier diligens corona est viro suo, et quasi putredo in ossibus eius, quae est inhonesta.
5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.	5 Cogitationes iustorum iudicia, et consilia impiorum fraudulentia.
6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.	6 Verba impiorum insidiantur sanguini, os iustorum liberabit eos.
7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.	7 Subvertuntur impii et iam non sunt, domus autem iustorum permanebit.
8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.	8 Ad doctrinam suam laudabitur vir; qui autem perversus corde est, patebit contemptui.
9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.	9 Melior est pauper, qui ministrat sibi, quam gloriosus et indigens pane.
10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.	10 Curat iustus iumentorum suorum animas, viscera autem impiorum crudelia.
11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.	11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus; qui autem sectatur vana, vecors est.
12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.	12 Desiderat impius laqueum pessimorum, radix autem iustorum proficiet.
13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.	13 Propter peccata labiorum irretitur malus, effugiet autem iustus de angustia.
14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.	14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.	15 Via stulti recta in oculis eius; qui autem sapiens est, audit consilia.
16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.	16 Fatuus statim indicat iram suam, dissimulat autem iniuriam callidus.
17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.	17 Qui spirat veritatem, index iustitiae est, testis autem mendax, fraudulentiae.
18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.	18 Est qui temere loquitur et quasi gladio pungit, lingua autem sapientium sanitas est.
19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.	19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum, ad momentum autem lingua mendacii.
20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.	20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.	21 Nulla calamitas obveniet iusto, impii autem replebuntur malo.
22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.	22 Abominatio est Domino labia mendacia, qui autem fideliter agunt, placent ei.
23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.	23 Homo versutus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.	24 Manus fortium dominabitur, quae autem remissa est, tributis serviet.
25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.	25 Maeror in corde viri humiliabit illum, et sermo bonus laetificabit eum.
26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.	26 In rectum ducit amicum iustus, iter autem impiorum decipiet eos.
27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.	27 Non assabit ignavia praedam suam, sed substantia pretiosa erit viro industrio.
28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.	28 In semita iustitiae vita, est autem etiam iter apertum ad mortem.