ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?	1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit :
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;	2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis ?
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.	3 Accinge sicut vir lumbos tuos : interrogabo te, et responde mihi.
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.	4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ ? indica mihi, si habes intelligentiam.
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;	5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti ? vel quis tetendit super eam lineam ?
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,	6 Super quo bases illius solidatæ sunt ? aut quis demisit lapidem angularem ejus,
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;	7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei ?
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;	8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens ;
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,	9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem ?
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,	10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;	11 et dixi : Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,	12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum ?
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;	13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea ?
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.	14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum :
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.	15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;	16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti ?
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;	17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti ?
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.	18 Numquid considerasti latitudinem terræ ? indica mihi, si nosti, omnia :
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,	19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit :
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;	20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;	21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras ?
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,	22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;	23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli ?
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;	24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram ?
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,	25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,	26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur ;
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;	27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes ?
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;	28 Quis est pluviæ pater ? vel quis genuit stillas roris ?
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;	29 De cujus utero egressa est glacies ? et gelu de cælo quis genuit ?
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.	30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;	31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare ?
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;	32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis ?
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;	33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra ?
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;	34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te ?
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;	35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi : Adsumus ?
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;	36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam ? vel quis dedit gallo intelligentiam ?
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,	37 Quis enarrabit cælorum rationem ? et concentum cæli quis dormire faciet ?
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;	38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur ?
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,	39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;	40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur ?
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;	41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos ?